De politie heeft dinsdagavond een einde gemaakt aan de bezetting van het Academiegebouw. Tientallen studenten blokkeerden vanaf het middaguur de trappen uit protest tegen wat zij zien als een gebrek aan sociale veiligheid op de uni.
Ze hadden ook de harde eis op tafel gelegd dat de RUG expert sociale veiligheid Susanne Täuber weer aanneemt.
Täuber werd onlangs door de RUG ontslagen wegens een ‘duurzaam verstoorde werkrelatie’. De universiteit stelt dat Täuber lastig is om mee te werken en dat ze zich niet aan afspraken heeft gehouden. Zij stelt op haar beurt dat ze uit de gratie raakte na publicatie van een kritisch artikel in de Journal of Management Studies over de slechte carrièrekansen van vrouwen op de universiteit.
De RUG riep rond acht uur ‘s avonds de hulp van de politie in omdat de demonstranten ‘geen gehoor gaven aan meerdere verzoeken om de universiteit te verlaten’. Agenten hebben hen vervolgens uit het Academiegebouw gehaald.
Afspraak
Zo’n zestig studenten die zich Occupy RUG noemen, waren dinsdag rond het middaguur begonnen met een demonstratie op het bordes van het Academiegebouw, terwijl hun vertegenwoordigers in gesprek gingen met het college van bestuur. Dat was een afspraak die was gemaakt na de bezetting van ruim een maand geleden.
Maar toen later die middag bleek dat de universiteit niet aan de eis over Täuber tegemoet wil komen, trokken ze de centrale hal in. ‘Een campagne voor sociale veiligheid is niets waard als Susanne haar baan niet terug krijgt’, zegt een student die anoniem wil blijven. ‘Mensen voelen zich nog steeds niet veilig.’
Eerste bezetting
De groep bezette het Academiegebouw ook op 22 maart, maar vertrok ‘s avonds weer nadat het bestuur beloofd had naar ze te luisteren. De RUG kondigde daarna een campagne voor sociale veiligheid aan, die op 17 april van start ging.
Dinsdag 25 april had ‘in het teken moeten staan van een wederzijdse constructieve dialoog maar eindigde helaas in mineur’, zo staat in een verklaring die de RUG woensdag, een dag na de ontruiming, naar buiten bracht.
‘Wij vinden het jammer dat het niet gelukt is om, zoals was afgesproken op 22 maart, samen de dialoog over de verdere verbetering van sociale veiligheid binnen de RUG voort te zetten. Toch blijft dit onze inzet. We geloven dat we dit alleen kunnen bereiken door samen met elkaar oprecht en open in gesprek te gaan. Daarvoor staat onze deur altijd open.’
Occupy RUG stelt dat de RUG de kwestie onnodig heeft laten escaleren. ‘We zijn geschokt en boos over hoe we zijn behandeld door de RUG. Vanwege hun nalatigheid, incompetentie en flagrante onvermogen om te reageren op de sociale veiligheidscrisis, eisen we het aftreden van het college van bestuur.’
Omdat de inhoud van dit artikel grote kans heeft om tot onzinnige uitlatingen te leiden, hebben we besloten de reacties te sluiten.
Het overgrote deel van de studenten (de stille meerderheid) geeft er niets om. Het doorlezen van deze reacties (laat staan dit artikel) kost de studenten te veel tijd en onnodige moeite die ze liever besteden aan hun eigen clubjes. Zie ook de verkiezingsopkomsten bij universitaire verkiezingen. Mocht u toch overwegen om voor verandering in de huidige studentenlandschap te zorgen, zo raden we u aan om zich bij de desbetreffende actiegroepen aan te sluiten of een eigen studentenpartij op te richten. Oh wacht maar, dat kunt u toch niet bewerkstelligen want u bent immers geen student.
Beste niet-student, we zien u graag terug onder één van de talloze andere willekeurige artikelen die u niet aanstaan op Facebook, Twitter of GeenStijl!
Grapjas! Voor stemmen, lezen en discussiëren krijg je geen likes op Insta of Twitter.
Maar wanneer je mensen lastigvalt totdat de politie moet komen krijg je mooie plaatjes waarmee je racisme kunt “aantonen” en krijg je alle aandacht.
Ik vind het echt belangrijk dat we deze discussie nu voeren en er ook kritische geluiden ruimte krijgen.
Nederland is een klein land met een ouder wordende bevolking. We moeten een inclusieve sfeer kunnen creëren met eerlijke kansen voor iedereen, want anders willen mensen hier niet meer werken (bijdragen) en gaan weg – of maken ruzie.
Nádat het geschil was begonnen heeft Suzanne Täuber het conflict geëscaleerd door haar aantijgingen zo openbaar te maken (met dat opiniestuk in het tijdschrift). In zo’n kwestie heb je meestal meerdere “waarheden” en dat zie je ook in de uitspraak terug. Het klopt dat ook de leidinggevenden fouten hebben gemaakt. Maar naar mijn mening creëerde Täuber juist een onveilige omgeving voor haar collega’s en werkgever door zo snel deze escalatiestrategie te kiezen.
Je ziet dat er ook vanuit de werkgever jaren lang pogingen werden ondernomen om een oplossing te vinden. Ik begrijp de uitspraak van de onafhankelijke rechter als een bevestiging van de conclusie dat er binnen de RUG geen andere oplossing meer was.
Als de universiteit weer iemand een aanstelling wil geven om de sociale veiligheid te verbeteren, misschien kan dan iemand worden gevonden die écht iets voor de integratie van verschillende groepen doet en niet vooral aantijgingen verspreidt. Dat is überhaupt niet constructief. De “bezetting” is daar een duidelijk beeld voor: je begint meteen met een maximale eis, breekt het gesprek af en blokkeert het gebouw.
Het leven is vol tegenslagen, voor iedereen. Voor wetenschappers is dat zeker zo: je stukken waar je zo hard voor hebt gewerkt worden door reviewers afgekeurd, je onderzoeksaanvragen of verzoeken om bevordering worden door een commissie geweigerd. Het is belangrijk om te leren hoe je met tegenslagen omgaat. Max Weber schreef al honderd jaar geleden hoe sociaal onrechtvaardig het werken in de wetenschap is (toen was jodenhaat nog een groot probleem). Als je te vroeg voor escalatie kiest, dan is de kans groot dat het precies zo eindigt: met aan alle kanten verliezers.
Dat de werkgever pogingen heeft gedaan oplossingen te vinden anders dan ontslag is onjuist. De werkgever heeft meerdere goede oplossingen (University College, Letteren) geblokkeerd (hoorzitting).
Onzin. Zonder zulke pogingen had de RUG Täuber nimmer kunnen ontslagen. Dat zie je ook in de uitspraak van de rechter. Je verspreidt hier doorgaans misinformatie.
De rug heeft alles geprobeerd, die faculteiten die je noemt hebben haar zelf afgewezen omdat ze wisten dat mevrouw Tauber elke werkomgeving onveilig maakt.
I am really shocked by the behavior of some academics here. You criticize the students who dare to protest. And the person who already lost her job. But you do not seem to have a problem with the people under whose leadership this whole mess arose.
There is a court ruling stating the followings:
5.8.”The subdistrict court considers that after the publication of the essay in the Journal of Management Studies, the employment relationship has become further and seriously disrupted. The subdistrict court judge attributes this largely to the RUG.”
5.13.“Taking everything into consideration, the subdistrict court is of the opinion that both parties can be blamed for the disturbed employment relationship, but that the RUG…. has played an important, if not a decisive role in the development of the seriously disrupted employment relationship.”
You can read the details further in the court ruling. It clearly shows that some people in leadership positions had mismanaged the situation badly. Yet there are commenters here who focus on kicking down on students and people who lost their job, instead of holding those leaders accountable.
What kind of people are you? Please look into yourselves.
Nobody denies that the supervisors also made mistakes. Read the whole decision to understand how the conflict began and unfolded.
Why always blame people with a different opinion? “What kind of person are you? Please look into yourself.”
Meten is weten (mist goed gedaan) maar weten is niet alleen meten. Pas als we zaken kwalitatief op orde hebben, en patronen willen herkennen, heeft meten zin,. Dit gaat niet om Susanne Täuber persoonlijk de maat te nemen door te focusen op (auto)etnografische observaties die mogelijk meetbaar te weerleggen zijn. Noch om de juridische aspecten van een ‘vertrouwensbreuk’. Het gaat over een goed gesprek over hoe een door velen (vakgenoten, andere wetenschappers, studenten, toptijdschriften, beleid, etc) gewaardeerde medewerker elders in de organisatie aan de slag kan. Zoals helder verwoord door Rob van Gestel op LinkedIn. Dit vraagt van de universiteit, als ook sommige (‘metende’) collage’s meer te investeren in institutioneel begrip en een moreel kompas
Geheel eens met Arnoud. Jammer dat mijn alma mater zich van zo’n slechte kant laat zien.
Peer reviewed betekent: het is onderzocht door wetenschappers met verstand van zaken en goed bevonden. Kan geen enkele decaan iets tegen in brengen. Nieuwe wetenschappelijke inzichten horen soms pijn te doen. Dan weet je dat je raak schiet. Welcome to a new century..
Dat klopt, maar door welke peers is haar stuk gereviewed? Niemand is naar voren gekomen en bevestigd dat dit stuk daadwerkelijk is gereviewed door anderen
Actually, to cut (a bit) this endless discussion about the qualities of dr Tauber. I have spent a few hours (today) looking a bit deeper at her publications. Besides the fact that many are just ‘opinions’ (2-page letters published in journal X or Y, no evidence/statistical studies), I have found a few _really_ serious problems. I will only list one (the interested ones can do the same reading and easily find more):
Take the article “Collective system-supporting inaction: A conceptual framework of privilege maintenance” (Tauber, Moughalian – cannot insert URLs but you can find it easily). The article – among a ton of other unsupported statements – says this in Sec. 5:
“In this section, we illustrate the dynamics explicated above with recent research in the academic context (Hilton & Täuber, 2022; Täuber et al., 2021). This research used Acker’s (2006) concept of inequality regimes as an analytical framework to investigate the reproduction of inequal- ity in academia. Basing their study on semi-structured interviews with 27 employees of a Dutch university who experienced discrimi- nation and harassment, the authors describe the micro-dynamics of inequality reproduction in academia. ”
OK, reading the referred articles, I find that the first one (2022) is actually NOT a peer-reviewed article, but a kind of post/blog on a website (not even on arXiv, just the THE website). This is serious – we cannot, in the academic world, take such things as (hard) evidence (!!) The second one (2021) is just a compilation of ideas – no study, no statistics on participants, no nothing. The third (2006) is just a conceptual early article by someone else, has nothing to do with the claims Sec 5 mentions about the sampling of the Dutch academic population etc. Hence, all claims that follow in this section are ZERO supported by objective/traceable evidence whatsoever. And those claims are extremely hard. This is worse than Diederik Stapel – at least that guy _tried_ to fabricate some data… so to speak…
How sth like this could get published is beyond my understanding (or maybe it is given the field it was published into). Why someone publishing this doesn’t deserve promotion is obvious to me. I can easily go pages more on this but, for anyone having 30 minutes to read the abovereferenced article, I think the point is clear.
Real classy Alex. When you hear about a rape case, do you also start criticizing what kind of clothes the victim of the rape wore? Instead of thinking about the responsibility of the perpetrator?
I understand that victim blaming plays an important psychological role. You want to feel that the world is just, so you want to convince yourself that the person who got a bad outcome was deserving of that bad outcome.
But perhaps you can stop for a moment and look in the mirror.
You know, some of us are capable of thinking that a person has human rights even if we do not agree with what a person wears or writes. Like the right to free speech in the case of Tauber. Even if I do not agree with everything that she says.
You’re also choosing such an escalation strategy. What does this have to do with rape?
I’ve supported a few people who really have been raped. The friends and police took their allegations very seriously. What some of you call “victim blaming” is the necessary police work to ask critical questions about the case: because, first, that’s usually the most important testimony/evidence and, second, the suspect can then be taken into custody and may eventually lose their freedom, for many years.
What helped these victims personally, in the long run, besides the legal case, was not to indulge themselves in endless victimization, but to find a way to give meaning to their lives.
Let’s break it down to you. Mevr. Tauber schrijft een kritisch artikel in een peer reviewed journal. Deze publicatie wordt geaccepteerd. Een kind weet: academische vrijheid. Decaan klaagt desondanks bij het Journal dat hij dat vervelend vindt. Heel dom. Rechter stelt verder vast dat een groot deel van de verstoorde arbeidsrelatie aan de RUG te wijten valt. Hoe moeilijk mevr. Tauber ook mag zijn: hou haar in dienst! Zij helpt ons verder in dit debat!!
Wil zeggen: Suzanne Täuber heeft academische vrijheid om te zeggen wat ze vindt, maar als de decaan zegt wat hij/zij vindt, dan valt dat niet onder de academische vrijheid, maar is dat “dom”. Logisch.
Heeft u het artikel gelezen? Ik wel, het is makkelijk te vinden via Google Scholar. Serieus, zelfs zonder mijn ervaring te noemen (PhD in 2000, hoogleraar sinds 2007) is dat geen artikel maar een belediging van gezond verstand. Lees het maar eens aub. Staat tal van leugens, geen referenties (nul, echt). Dat is geen artikel. Als ik iemand in dienst zou hebben in mijn groep die dit zou publiceren zou ik serieuze gesprekken voeren met die iemand bij de volgende appraisal interview..
Play stupid games, win stupid prizes.
Top gehandeld door de RUG. Volgende keer het waterkanon erbij svp. Het moet eens een keer afgelopen zijn met de tendens in dit land, en zéker op de universiteiten, waarbij er telkens maar iets moet worden geblokkeerd of bezet als er iets gebeurt wat je niet zint. En dan ook die onzin dat vrouwen op onze universiteit minder kansen krijgen dan mannen. Het tegenovergestelde is eerder waar. De RUG werkt met quota, neemt eerder vrouwen aan en heeft zelfs als rector magnificus een vrouw. Wat moet er nog meer gebeuren? Waarschijnlijk wordt er volgend jaar weer een ander gebouw bezet, nu omdat de kraan in het Harmoniecomplex ooit door de zoon van de directeur van Shell is gebruikt. Het recht van de sterkste lijkt centraal te staan in de huidige tijd. En met de sterkste bedoel ik de meest linkse.
Beste Docent,
Dr Susanne Taüber is organisatiedeskundige en heeft vastgesteld dat er bij de RuG mechanismes zijn die vrouwen benadelen in hun wetenschappelijke loopbaan. Uit je woorden maak ik op dat je een man bent. Dus zul jij nooit gehoord hebben “Je bent moeder en dus kun je geen hoogleraar worden” of “Je ben moeder, je kunt niet full time werken”. Er is inderdaad een Rosalind Franklin programma om een situatie die historisch scheef gegroeid is, recht te zetten, maar het blijkt dat veel Fellows teleurgesteld door tegenwerking, onduidelijke beoordelingsprocedures, en negatieve feedback uit Groningen vertrekken om bij andere universiteiten zeer succesvol hoogleraar te worden. Als je bij de recente Vici-laureaten kijkt, zul je daar een voorbeeld van vinden. Er is dus wel iets aan de hand.
Verder vind ik het laakbaar dat je je als docent achter een pseudoniem verschuilt en zulke grove en polariserende politieke uitspraken doet. En dat geldt voor ook veel andere pseudoniemen in de andere reacties op dit bericht. Als docent en wetenschapper moet je met open vizier discussies voeren, transparant zijn over je meningsvorming en je identiteit. Ik vind het eigenlijk een beetje zielig voor de studenten die je kennelijk opleidt – wat geef je ze mee?
De wereld is echter niet zo zwart/wit: “…maar het blijkt dat veel Fellows teleurgesteld door tegenwerking, onduidelijke beoordelingsprocedures, en negatieve feedback…” Heb je ooit bij niet-Fellows, met vaak minder prestigieuze aanstellingen, gevraagd hoe tevreden zij met het beleid zijn? Maar natuurlijk, alleen wanneer zo’n Fellow wordt afgewezen mag het discriminatie heten en staat de schuldige vast: “de man” of “het patriarchaat”.
Als historica weet je misschien dat er in de eerste en tweede golf van het feminisme een grote visie voor een rechtvaardige maatschappij, gelijke kansen, wereldvrede enzovoort belangrijk was. Maar nu gaat het alleen nog om mensen in mannen-/vrouwenhokjes stoppen, vergelijken en alle verschillen uitroeien. Dat is gif voor de maatschappij.
Het schijnt ook dat hoe meer er specifiek voor vrouwen wordt gedaan, hoe meer (althans, sommige) vrouwen schreeuwen dat ze gediscrimineerd worden. Hetzelfde heb je ook met depressie: hoe meer het wordt behandeld, hoe groter een probleem het lijkt te zijn, sinds inmiddels ook al 20 tot 30 jaar.
Mensen zijn meer dan alleen hun geslacht. Ook waar je vandaan komt, hoe je eruit ziet, welke opleiding je kon krijgen en soms ook van welke partij je lid bent of welke religie je hebt en nog veel meer bepalen iemand zijn kansen mee. En waar zijn de prestigieuze programma’s voor al die ongelijkheid? Kijk eens verder dan je eigen clubje. Je kunt ook niet alles op beleidsniveau oplossen.
(En, terzijde, de opmerking over de waterkanonnen vond ik ook erg ongepast.)
Beste Anonieme Albert, Dus als iemand tegen mij zegt “Je bent moeder dus je kunt niet….” dan vind jij dat ik bezig ben met “in hokjes stoppen” en “gif voor de maatschappij”? Dankjewel.
Uit wat enige random “idioot” over moeders zegt meteen dramatische conclusies te trekken over hoe onrechtvaardig de maatschappij als geheel zou zijn is juist een voorbeeld voor het probleem dat ik bedoelde. En ik denk dat je slim genoeg bent om te weten dat zo iemand ongelijk heeft.
Zelfs als je het inhoudelijk met me oneens bent en blijft, nodig ik je uit om naar Amerika te kijken waar dit genderbeleid vandaan komt en waar de haat al zo groot is geworden dat er bijna een burgeroorlog dreigt. En wie heeft het meest last van al die haat en polarisatie? Het zijn huist weer degenen die het sowieso al zwaarder hebben (denk aan de wetgeving over abortus, armoede, ras enz. enz.).
Maar ik snap het: bevorder alle Rosalind Franklin Fellows meteen tot hoogleraar en we zullen in het paradijs leven.
Je doet nog niet eens een poging om op mijn argumenten te reageren. Dan is dat hier ook geen discussie.
(Terzijde, over de identiteit: ten eerste is het aan de Ukrant de regels hier vast te leggen; ten tweede is er zelfs wetgeving over anoniem communiceren op internet, wat veel users als belangrijke waarde beschouwen; en ten derde heb ik een wetenschap leren kennen waar het niet telde wíe iets zegt, maar alleen wát gezegd wordt en hoe dat met argumenten onderbouwd is – maar misschien is dat laatste ook alweer seksistisch mannendenken?!)
Heren,
Het feit dat er tegenwoordig, met veel extra moeite zoals Rosamund Franklin scholarships e.d., eindelijk wat vrouwen worden aangesteld als hoogleraar of rector, betekent nog niet dat de RuG nu ineens sociaal veilig is. Die vrouwen kunnen namelijk niet verhinderen dat mannelijke collega’s zich nog steeds misdragen. Dat moeten die mannen zelf doen, op straffe van ontslag.
Even de feiten op een rij:
-Dr Tauber is organisatiedeskundige: prima, maar ze wil(de) gepromoot worden als hoogleraar bij FEB, en dat vergt echt andere skills dan ‘organisatiekunde’
-..heeft vastgesteld dat er bij de RuG mechanismes zijn. Nee, ze heeft dat _geclaimd_. Ik heb alle publieke stukken gelezen (artikels, vonnis) en er is nul evidence dat dat gebeurde. Sterker, er is evidence dat het tegenovergestelde gebeurde (RF scholarships, Beta’s in Banen, als we praten over RuG algemeen)
-…het blijkt dat veel Fellows teleurgesteld door tegenwerking, onduidelijke beoordelingsprocedures, en negatieve feedback uit Groningen vertrekken. Evidence please? Statistieken over hoeveel meer R Fellows zijn die dat doen bvb tov mannelijke collega’s die hetzelfde doen? Tijdens mijn carriere aan de Rug (11 jaar) heb ik procentueel en in absolute waarden meer mannen gezien die dat gedaan hebben dan vrouwen. Dus, evidence please?
-…Als je bij de recente Vici-laureaten kijkt, zul je daar een voorbeeld van vinden. Ik was (recent) in verschillende Vici commissies (exacte wetenschappen), ik zie geen bewijs van uw stelling. Details aub?
-… Als docent en wetenschapper moet je met open vizier discussies voeren. Zeker, zover we een garantie hebben dat er geen nare consequenties hebben ivm vrijmeningsuiting. Helaas is dat niet het geval. UKrant bereidt trouwens daar een (sterk) artikel over, met veel interviews (+ feiten) met RuG docenten die censuur en cancel-culture hebben ervaren. Daarom, trouwens, maak ik mijn naam ook niet zichtbaar (u kan verder raden over de connecties tussen de bovengenoemde punten).
“…Als je bij de recente Vici-laureaten kijkt, zul je daar een voorbeeld van vinden. Ik was (recent) in verschillende Vici commissies (exacte wetenschappen), ik zie geen bewijs van uw stelling. Details aub?”
Beste anoniem, als wetenschapper zou je je zoekvaardigheden moeten verbeteren, want er zit echt een ex RFF bij. Er zijn meer wetenschappelijke disciplines dan de bètawetenschappen. En ook bijzonder dat je op basis van puur anecdotisch “bewijs” weel meent te kunnen vaststellen dat er bij de RuG een “cancel culture” zou zijn. Valt het geval van Susanne Täuber daar dan ook niet onder?
Het lijkt me belangrijk dat vooral ook mensen van buiten de universiteit die dit lezen begrijpen wat voor’n geprivilegieerde positie mw. Täuber had:
Ze kwam naar Nederland en kreeg hier een prestigieuze Rosalind Franklin positie die alleen voor vrouwen open staat. Daarna kreeg ze middelen voor medewerkers (aio’s/PhD studenten) om haar onderzoekslijn te bevorderen. Aan het einde verdiende ze – na meerdere bevorderingen – jaarlijks 100.000 euro (zegge: een ton!) uit ‘s Rijks kas.
Dat zo iemand met zo veel privileges alsnog “discriminatie!” roept en in plaats van dit intern op te lossen haar collega’s, leidinggevenden en werkgever in het openbaar aantijgt zet me aan het denken: bestuurders, denk er eens over na of de ongelijke behandeling van vrouwen en mannen (zoals met dat Rosalind Franklin programma) de juiste weg is als dat uiteindelijk tot de bestorming van de universiteit leidt. En of Gender Studies op de universiteit welkom zijn als die zo veel haat saaien.
We hebben ook een collectieve verantwoordelijkheid tegenover de maatschappij waar mensen hard moeten werken om zo’n flink salaris als dat van Täuber (een ton plus werkgeverskosten) te verdienen. En nu komen er ook nog de advocaatkosten, politiekosten enzovoort bij.
Om een of andere reden verdwijnen mijn commentaren
Om Rosalind Franklin fellow te worden moet je als excellent worden aangemerkt. Naast die erkenning vind de minister de expertise van Täuber dusdanig relevant dat ze plaats heeft in de nationale adviescommissie diversiteit en inclusie in onderwijs en onderzoek. De RUG heeft meer dan 10 jaar geïnvesteerd met de belofte dat ze hoogleraar zou worden. Maar nu moet ze vertrekken zoals reeds een derde van de RFF vrouwen vertrokken is. En zoals dr. Hoogvliet terecht opmerkt, deze RRF vrouwen worden veelal meteen na vertrek hoogleraar bij andere universiteiten. De RUG leid hoogleraren op voor andere universiteiten? Kijk dat is pas een enorme verspilling van RUG budget en (Europese) belastinggeld.
Je verspreidt (alweer) misinformatie: het is heel normaal dat academici verder trekken, juist en vooral wanneer ze dan een hogere functie op een andere plek krijgen. Maar als “RRF vrouwen” (klinkt als een bijzonder soort) dat doen, dan is dat volgens jou het doorslaggevende bewijs dat de RUG “RRF vrouwen” discrimineert.
En waar haal je alsjeblieft vandaan dat die een “belofte” krijgen om hoogleraar te worden? Zo werkt de Tenure Track niet. Je wordt alleen bevorderd wanneer je aan bepaalde eisen voldoet. Dat geldt ook voor een Suzanne Täuber.
Oh ja, en “excellent”. Logisch, wanneer een commissie zegt dat een “RRF vrouw” excellent is, dan is dat de waarheid; maar wanneer een commissie zegt dat een “RRF vrouw” (nog) niet aan de eisen voor hoogleraar voldoet, dan is dat discriminatie.
Het is heel leerzaam hier de talrijke drogredenen van de #1 Suzanne Täuber supporter te analyseren.
Om RFF te worden, zeker, specifieke condities. Om UHD en next hoogleraar te worden, HEEL andere condities. De eerste selectie garandeert niet de 2e en de 3e.
De expertise vs de nationale adviescomissie XYZ heeft trouwens niets te doen met de promotiecriteria UHD/hoogleraar. Nice to have, maar die promotiecriteria vragen om heel andere dingen (bvb impact factor, publicaties; Google Scholar eens dr Tauber. Ze komt niet eens in de buurt van UHD niveau (gemiddeld impactniveau alle faculteiten RUG), laat staan hoogleraar. Dat is een hard criterium voor promotie. Een van de vele.
De fallacy/drogredenering over ‘beloftes’ heeft de vorige reageerder goed uitgelegd. Er zijn geen beloftes. Anders waarom zou je een tenure-track hebben als alles van tevoren duidelijk is?
…deze RRF vrouwen worden veelal meteen na vertrek… Feiten/statistieken aub behalve dat iemand iets beweert? Succes met het vinden – ik werk als docent/hoogleraar in NL sinds 2000 en heb nul statistieke evidence hiervoor kunnen vinden.
…De RUG leid hoogleraren op voor andere universiteiten? Nee, de RUG leid_t_ trouwens geen hoogleraren op, dat is geen opleiding. Het heet een career-track, het is geen opleiding maar een prestatieafhankelijk pad. Hetzelfde bij alle andere univs in NL of elders.
…Kijk dat is pas een enorme verspilling … Huh? Dat betekent wat? Als we iemand in dienst nemen dan moeten we die persoon coute que coute all-the-way promoten want anders geldverspilling? Trouwens is deze bewering ook niet waar qua kosten. De extra investering in een RFF is marginaal (zeg maar 2..max 3 ton verspreid over een periode van jaren) – veel minder dan wat je gaat verliezen als je een onbekwame iemand promoot tot UHD/full prof over het volgende gelijk aantal jaren.
Belachelijke opmerking natuurlijk, deze mensen vechten voor onze rechten. Kun jij een leven voorstellen zonder Suzanne Tauber op de RuG? Ik niet. Heel goed dat deze vrijheidsstrijders opkomen voor onze rechten, als dit beleid voortgezet kan worden eindigen we binnekort een dictatuur waar niets meer kan en niets meer gezegd mag worden
Het is natuurlijk prima om actie te voeren, ik kan mij ook geen leven zonder mevrouw Taubertje op de RUG voorstellen, maar de manier waarop het gisteren ging gaat alle perken te buiten. Ik ben gisteren zwaar getraumatiseerd door dit protest en vooral de penetrante zweetlucht die er hing. Zoals JHK al voorstelt verplicht laten douchen, daarna enkeltje TBS met dwangverpleging.
Goed bezig College van Bestuur, om de politie op je eigen mensen af te sturen!
Prima start van de campagne sociale veiligheid, hiermee voelen ze zich een stuk veiliger..
Ik zou me niet veilig voelen als een paar intens domme studenten mogen bepalen wat de universiteit wel of niet moet doen.
Er werd de universiteit hier geen keuze gelaten.
Allemaal leuk en aardig die banners “Firing critical researchers for simply speaking up. Is that acceptabel?”. Nee dat is zeker niet acceptabel. En dat gebeurt ook niet.
Gaan deze briljante geesten ook naar Den Haag met banners “Mensen op straat dood steken zonder dat het strafbaar is. Is dat acceptabel?”
Is het echt nodig die studenten meteen als “domme mensen” weg te zetten? Ze geloven dat wat docenten hen hebben verteld. Niet iedereen heeft gelijke kansen op een goede opleiding.
Het is ook niet zo dat er geen grote maatschappelijke problemen zijn, juist m.b.t. ongelijkheid en zo. Mensen beledigen lost ook niets op.
Let’s break it down to you. Mevr. Tauber schrijft een kritisch artikel in een peer reviewed journal. Deze publicatie wordt geaccepteerd. Een kind weet: academische vrijheid. Decaan klaagt desondanks bij het Journal dat hij dat vervelend vindt. Heel dom. Rechter stelt verder vast dat een groot deel van de verstoorde arbeidsrelatie aan de RUG te wijten valt. Hoe moeilijk mevr. Tauber ook mag zijn: hou haar in dienst! Zij helpt ons verder in dit debat!!
Als je niet begrijpt waarom de demonstranten boos zijn, lees dan misschien eerst de uitspraak:
“De kantonrechter overweegt dat na de publicatie van het essay in het Journal of Management Studies de arbeidsverhouding verder en ernstig verstoord is geraakt. De kantonrechter wijt dat voor een aanzienlijk deel aan de RUG. ” (Uitspraak Rechtbank Noord-Nederland, ECLI:NL:RBNNE:2023:854, 5.8)
“Daarbij verwijst de kantonrechter onder meer naar het e-mailbericht van 16 juli 2019 van [collega verweerder] aan de vakgroep over het essay. Dit e-mailbericht kan naar het oordeel van de kantonrechter als dreigend worden opgevat…. Verder toont de brief van [decaan FEB] aan het Journal of Management Studies aan dat het faculteitsbestuur op z’n zachtst gezegd ‘not amused’ was, waarbij het de kantonrechter onduidelijk is gebleven met welke reden [decaan FEB] deze brief heeft geschreven en of deze brief [verwerende partij] destijds heeft bereikt (en daarmee de verhoudingen verder heeft verstoord). “(Uitspraak Rechtbank Noord-Nederland, ECLI:NL:RBNNE:2023:854, 5.8)
Selectief knippen en plakken kunnen we allemaal. Bij ruzies zijn er vaak meerdere handelingen die problematisch zijn. Bovendien heeft het er alle schijn van dat Tauber met opzet een wapen smeedde in de vorm van haar “publicatie” om dat later in te kunnen zetten. In de tussentijd reageerde ze natuurlijk niet op verzoeken om toenadering te zoeken. Erg sus allemaal.
Dat is “soft power”. Daar is veel over gepubliceerd: je provoceert de (meestal: grotere) tegenpartij totdat je een felle reactie krijgt. Dán kun je “discriminatie!” roepen en krijg je gehoor. Täuber doet dat heel goed.
Logisch: omdat ze haar zo haatten hebben ze haar nog bevorderd toen het geschil al bestond.
En omdat zij zo’n slachtoffer is wilde ze met de rechter de RUG dwingen haar een eigen leerstoel te geven/haar tot hoogleraar te bevorderen.
CheapGoat, je verspreidt zo veel misinformatie, ik kan het nauwelijks geloven.
Ik begrijp je niet, de promotie is geweigerd en pas later met hulp van een advocaat met terugwerkende kracht afgedwongen tegen de zin van haar leidinggevenden. Was jij wel op de hoorzitting ?
Précies! Lees de uitspraak. En niet alleen de vijf zinnen die jouw vooroordeel bevestigen.
Het is duidelijk dat de werkgever ook fouten heeft gemaakt. Ik ken niemand die dat betwist.
Hmm, niet echt handig om er binnen een dag de politie al bij te halen. Ongetwijfeld màg dat, wettelijk. Maar het hòeft niet. Cynisch zou je zelfs kunnen zeggen dat je er de bezetters mee in de kaart speelt. Ik vraag me steeds vaker af of de RUG zich wel realiseert hoe beeldvorming werkt in dit (sociale) mediatijdperk.
Juist heel goed gehandeld. Een kleine groep extreemlinkse roeptoeters begint ons instituut te gijzelen met fact-free claims en wil haar mening opleggen via oneigenlijke manieren. Ze gebruiken vormen van “geweld” om dat te bewerkstelligen. Daarnaast wordt het ook echt tijd om opruiende figuren eens aan te spreken op hun gedrag omdat ze op soortgelijke manieren als Trump destijds met de Capitool bestorming oproepen tot actie van hun achterban (slechts ietwat implicieter).
Ik vind het wat te makkelijk om altijd maar te hameren op die ‘kleine minderheid’ en ‘oneigenlijke manieren’. Elke belangrijke maatschappelijke verandering wordt ingezet door een kleine minderheid die bereid is om ongemak en irritatie te veroorzaken. Dat betekent natuurlijk niet dat alles zomaar moet kunnen, maar het probleem met dit soort acties is niet dat ze lijken op de Capitoolbestorming, want dat doen ze niet. Het probleem is dat de retoriek van Trump en de Trump-achtigen een goedkope imitatie is van wat serieuze activisten doen. En mensen trappen er nog in ook.
Je mag het te makkelijk vinden, maar dat doet geen afbreuk aan de feitelijke juistheid van hetgeen ik schreef. 1) Het is bij wet verboden om op zulke wijze te protesteren. 2) Er is een kleine, maar luidruchtige activistische kern. Veelal zitten daar bepaalde types tussen die altijd een excuus zoeken om te protesteren/rellen. De gemiddelde werknemer ziet niet op deze onzin te wachten, zeker omdat de aanleiding ertoe hoogst dubieus is. Radicalisering vanuit extreemlinkse hoek komt met een zekere periodiciteit steevast terug in Nederland. Genoeg bizarre oproepen gezien op universiteiten, in de Tweede Kamer *kuch Duyvendak*, XR blokkades, dode politici (hoi Volkert).
Overigens zijn er wel degelijk parallellen te treken met de Capitoolbestorming, omdat er in beide gevallen sprake is van sterke identiteitspolitiek, een vals dilemma wat als oorsprong/motivatie dient voor het activisme, en opruiing via sociale media. Het grote verschil is nu nog de omvang – 60 studenten zijn bij lange na niet dreigend genoeg als zij naar eigen inzicht iets proberen te bestormen/bezetten.
Het is tijd voor wat tegengeluid vanuit wat ik fatsoenlijk links/rechts noem, want de flanken hollen ons voorbij. Elke gebeurtenis zien zij als aanleiding om steeds verder te gaan in hun acties.
Mee eens, met “fatsoenlijk tegengeluid”. De werkgever heeft het nadeel dat hij geen persoonlijke details mag doorvertellen.
Maar wat ik me net realiseer: 8 maart starten Täuber/haar vrienden een crowdfunding om in hoger beroep te gaan. Die actie is succesvol (mede dankzij de UKrant).
Nu is het eind april. En wat doen ze? Met dat geld in hoger beroep gaan, zoals aangekondigd? Nee, nu proberen ze de universiteit te bezetten.
Als ik geld zou hebben gegeven zou ik me nu écht bedonderd voelen.
Het is geen ideale oplossing, mee eens, maar misschien was het de beste.
Vannacht is het Koningsnacht. Goed mogelijk dat een “bezet” (even realistisch: het was een kleine sit-in op de trap) Academiegebouw dan door bezopen festivalgangers wordt binnengevallen.
Houd het goed in de gaten. En als het echt niet anders kan, bescherm het gebouw dan met de politie. Dat is een van haar taken.
Alles wat deze studenten willen is niet bang te hoeven zijn om kritisch te zijn. Mocht hun iets ergs overkomen zoals bijvoorbeeld discriminatie dan willen ze een klacht kunnen indienen zonder dat ze eruit getrapt worden. Niets bijzonders, gewoon de wens dat de Nederlandse grondwet wordt nageleefd. Ze willen geen repressief bestuur zoals vroeger in Roemenië. Zij vechten juist voor het behoud van westerse waarden, voor vrijheid en veiligheid. Dat wil toch iedereen?
Even een reality check: er zijn meldpunten, niemand wordt eruit getrapt en dit is niet Roemenië.
Dat besturen alsmaar met hun beleid doorgaan (denk bijvoorbeeld aan de aardbevingen en de Groningers of de toeslagenaffaire, hoe lang dat allemaal duurt en hoe de mensen hierdoor werden getraumatiseerd – dat is een andere dimensie als de zaak Täuber!) is een probleem op zich. Maar dat los je niet op door het Academiegebouw van de RUG te bezetten.
Maar die eisen worden ingewilligd / is het bestuur naar aan het kijken. De eis om een ontslagen medewerker weer aan te nemen was het breekpunt. Zoals ook in het artikel staat. Ik weet de details van dit ontslag niet, maar ik vind dat een heel ander punt dan dat iedereen zich veilig moet voelen.
NB: ik vermoed dat de discussie over Roemenie begon via mijn eerder commentaar gisteren of zo. Als ja, dan excuus dat ik dat niet goed geformuleerd heb: De ramp in Roemenie (zo’n 45 jaar communisme) is veroorzaakt _precies_ door dergelijke debiele activistische types _en_ geen of weinig tegenreactie door de rest van de maatschappij rond 1944-1948. De repressie toen/daar is _precies_ de consequentie van het gedrag van dergelijke activisten en niet anders om.
Ik begin me niet meer sociaal veilig te voelen wanneer, al na de uitspraak van een onafhankelijke rechter, enkele activisten het bestuur van een universiteit (dus een openbare instelling) willen dwingen zo’n beslissing ongedaan te maken. Zó jammer dat de politie moest worden geroepen en je nu dit soort berichten hebt, ook in het landelijke nieuws, maar ik denk dat dit de enige mogelijkheid was.
Als de Gender Studies in Groningen Susanne Täuber zo graag willen hebben, waarom bieden ze haar dan geen baan aan? En dankzij de crowdfunding actie kan Täuber nu min of meer gratis in hoger beroep gaan, waar haar geschil nog een keer onafhankelijk en waarschijnlijk door een meervoudige kamer zal worden onderzocht.
Als je de uitspraak van de Groninger rechter goed leest dan zie je dat zij goede kansen op een schadevergoeding heeft, omdat haar werkgever ook fouten maakte. Dat heeft haar advocaat in de eerste procedure echter vergeten aan te vragen.
The original article is an example of good journalism. I hope the English writing commentator isn’t a journalist. Refrain from sensationalism, don’t pursue an agenda that doesn’t support the facts, support arguments with facts. Further info search journalism and ethics. How many of the protesters learn to be truthful and critical of their own bias in this case? That’s where universities are for. Or is it like an American commentator stated: ‘I believe it is true, so it must be true’.
There’s an article now on NOS, the Dutch public media service, which I found very balanced. The one by a Groningen outlet stating it as a fact that one of the activists was beaten by the police seems premature to me. But that kind of news guarantees a lot of attention for the media, that’s what they want.
Dat krijg na al die eenzijdige berichtgeving: als je álle feiten in aanmerking neemt, dan krijg je de indruk dat mw. Täuber niet snel genoeg hoogleraar kon worden. Zelfs toen haar faculteit haar spoedig tot hoofddocent bevorderde, was dat voor haar nog niet voldoende (zie bijv. de feiten in de uitspraak van de rechtbank Groningen). Dat schetst zij nu als discriminatie.
De kosten voor het hoger beroep had ze met een rechtsbijstandsverzekering (200-300 euro per jaar) makkelijk kunnen dekken. Of met een derde van haar jaarsaralris (ca. 100.000 euro) zelf kunnen betalen. Maar nee, natuurlijk moet er een grote actie worden gevoerd, zoals ze zeggen “tegen discriminatie”. De UKrant helpt flink mee.
Ik was aan het begin neutraal, maar nu ik zie hoe belangrijke feiten en commentaren worden ondrukt, denk ik dat we de faculteit en de universiteit hierin moeten steunen. En studenten: laat je niet voor zulke doelen misbruiken.
Exact.
Die studenten (een miniem deel van de gehele populatie) denken dat ze een groot onrecht bestrijden. Goede bedoeling, maar, los van de onjuistheid van hun visie, is de uitvoering compleet verkeerd.
En dan dat compleet onrealistische ultimatum. Toen wist iedereen dat dit maar op één manier kon aflopen.
Die politieagenten hebben ook wel wat beters te doen dan studenten wegslepen. En die moeten het nu ontzien.
Hopelijk wordt de berichtgeving in de media niet te negatief over de RUG. Dit kan flinke imagoschade betekenen. Terwijl in feite de studenten hier de RUG geen andere keus lieten.
Precies. Het slachtoffercomplex: die idioten [of erger helaas] doen alsof ze niet begrijpen wat zij veroorzaken/eisen; dan klagen ze dat het hard erop komt. Los, uiteraard, van dat alles wat u zegt over Tauber geheel correct is. Een goede ‘mise en scene’ – nog een slachtoffer (Tauber) die he-le-maal onschuldig was van alles (niet dus – lees de details van het vonnis, lees haar prutartikel – dat is een schande voor elke instelling – praat met haar directe collega’s). Allemaal ‘details’ uiteraard voor de bezetene zielen.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Zoals ik eerder al eens schreef, ik ken mw Tauber niet en weet niets over haar gedrag op de werkvloer. Wat ik wel kan zien is dat het artikel waarom het blijkbaar draait inderdaad gewoon prut is, net als dat door haar gemaakte YAG rapport. Als je dan gaat klagen omdat je te licht gevonden wordt voor een hoogleraarsbenoeming dan heb je niet begrepen dat we aan de universiteit wetenschap proberen te doen, en dat we streng moeten zijn bij bevorderingen.
Please read the arrest of the court case. Facts please, if you think mistakes were made.
There is live footage posted by the students on the @occupyrug Instagram account of them being removed from the building by police with batons and dogs. There is no excuse for such actions and such acts of violence are unacceptable!
Later edit: the footage also shows police hitting peaceful protesters.
Seriously? And how would you like the police to remove such depraved beings who trespass the law? With lavender? And if they don’t go, even after being shown tons of lavender? What next? How would _you_ remove someone trespassing _your_ property (assuming you do have one) when they refuse to leave repeatedly?
Yes, there’s no excuse for such thuggish Communist action on the part of the students. I happen to know what I am talking about since I lived a significant part of my life in Romania (which you may be familiar with) and saw the disaster that idiotic activism brings (including in the end the murdering of half of my family). This may seem far fetched but the gangrene that such activists bring into a healthy society can lead, next, to excesses. As we all know.
The dog didn’t do anything but bark, and only one student was softly hit with a baton after being made clear to move, but still didn’t move. I can’t call this an “act of violence”. Furthermore, in the case of ending a strike and clearing a private building, and the “occupiers” doing nothing but hold their ground, some violence by the police is acceptable and within the Dutch law.
These occupiers probably don’t even know what they are protesting about and clearly haven’t read the court ruling, otherwise they would have know that especially Susanne Täuber was in the wrong. These are just some professional protestors who probably follow a study which educates them for unemployment (e.g., gender studies).
Thanks for sharing this. I wasn’t there, but there are many videos and I could not see any police violence on them.
After the fierce protests and riots during the pandemic I would also be surprised if the police can’t handle a sit-in of a few dozen peaceful students. They know that they are filmed and that violence will escalate the situation.
It’s bad news for the university that it has escalated that much already. If we have bad luck, that’s what we will get now every day for a while.
Walgelijke vertoning. Een paar studenten schreeuwen om het hardst maar hebben geen kaas gegeten van de materie.
En nu rap aan de studie en laat de grote mensen de beslissingen maar nemen.
Peer reviewed betekent: het is onderzocht door wetenschappers met verstand van zaken en goed bevonden. Kan geen enkele decaan iets tegen in brengen. Nieuwe wetenschappelijke inzichten horen soms pijn te doen. Dan weet je dat je raak schiet. Welcome to a new century…
Bewijs wordt meestal ondersteund met een gedegen argumentatie en/of voorbeelden. In deze kwestie is daar geenzins sprake van (danwel die worden in geen enkele berichtgeving hard gemaakt). Het enkel beroepen op discriminatie en dan eisen gaan stellen komt op mij over als een kleinkind die zijn zin niet krijgt.