Schurft voor eens en voor altijd de kop indrukken: dat is het doel van het nieuwe schurftactieplan van Contractus, het overlegorgaan van de acht grootste studentenverenigingen van Groningen.
Schurftuitbraken zijn in Groningen, net als in de rest van Nederland, een groeiend probleem onder studenten. De jeukende mijten gaan onder de huid zitten en verspreiden zich via lichamelijk contact van de ene student naar de andere. En er volledig vanaf komen is zo makkelijk nog niet.
‘Wij hoorden in onze omgeving best veel verschillende verhalen over hoe je schurft zou moeten behandelen’, zegt Lotte Jonker, bestuurslid van Contractus. ‘Maar een klein verschil in behandeling kan al bepalen of je opnieuw het risico loopt op een uitbraak of niet.’
Richtlijnen
Daarom bundelde Contractus de krachten met een aantal huisartsen en de GGD. ‘Zij hebben ons geholpen om concrete en eenduidige richtlijnen op te stellen voor hoe je moet handelen als je schurft hebt, of denkt te hebben’, zegt Jonker. Deze week is de kick-off van een campagne om die informatie via social media breed onder de studentenverenigingen te delen.
De nadruk ligt daarbij niet alleen op de behandeling, maar ook op wie in je omgeving je over de huidaandoening moet vertellen: huisgenoten, bedpartners en andere mensen met wie je veel fysiek contact hebt.
Taboe
‘Samen een film kijken onder een dekentje kan er al voor zorgen dat je een ander besmet’, zegt Jonker. ‘Om de schurft volledig uit te roeien is het dan heel belangrijk dat iedereen die mogelijk besmet is tegelijkertijd actie onderneemt.’
Het is nu nog een beetje taboe om erover te praten, weet Jonker. ‘In naaste kringen, zoals met je huisgenoten, is het wel bespreekbaar, maar het blijft iets dat mensen lastig vinden om te delen. Dat is ook niet leuk om te zeggen, dat je schurft hebt.’
Stap een is in elk geval: bij twijfel altijd laten diagnosticeren door de huisarts, want dan weet je het zeker.