Als het aan de universiteit ligt, wordt de nieuwe rector wederom een vrouw. De RUG wil ook in de bestuurlijke laag inzetten op diversiteit.
Dat blijkt uit de profielschets voor de nieuwe rector die aan de leden van de universiteitsraad is voorgelegd ter instemming. Daarin staat dat bij gelijke geschiktheid de voorkeur uitgaat naar een vrouw. De profielschets is de leidraad voor de vacature die binnenkort gepubliceerd wordt.
Diversiteit
De schets werd onlangs besproken tijdens een commissievergadering. Leden van de raad vroegen toen waarom diversiteit en niet kwaliteit de leidraad zal zijn bij het kiezen van een nieuwe rector. Volgens algemeen directeur Stephan van Galen is dat altijd een moeilijke afweging, omdat beide belangrijk zijn.
‘We willen graag een divers bestuur’, zei hij. ‘Het college bestaat al uit twee heren, dus dit is wel iets wat meegenomen moet worden. Ook uit onderzoek blijkt dat het voor samenwerking en prestatie iets positiefs is. Beide zijn even belangrijk in mijn ogen.’
Volgens de raad zou de huidige bewoording suggereren dat diversiteit belangrijker is dan kwaliteit. Van Galen onderstreepte dat dit niet het geval is en dat de raad aanpassingen aan de tekst kan adviseren. ‘Maar ik wil wel meegeven dat diversiteit niet vanzelf ontstaat en deze teksten daarom belangrijk zijn’, zei hij.
Verschillende achtergronden
De raadsleden vroegen zich ook af waarom diversiteit beperkt blijft tot man versus vrouw. Zij zouden graag zien dat de profielschets breder ingezet wordt om bijvoorbeeld ook verschillende culturele achtergronden mee te nemen.
De universiteitsraad heeft haar vragen en suggesties voor aanpassingen met de raad van toezicht gedeeld. Van Galen zag geen onoverkomelijke verschillen en verwacht dat de suggesties van de raad meegenomen zullen worden in de profielschets.
Dus een toneelstuk waarin mannen spelen is verboden, maar ondertussen wordt dit soort positieve discriminatie gewoon aangemoedigd? Letten alle “feministen” onder jullie even op hoe hier met 2 maten wordt gemeten en mannen worden achtergesteld?
Welkom in de wereld van de RUG :)
Niet ‘een toneelstuk waarin mannen spelen’ maar ‘een toneelstuk waarin geen vrouwen mogen spelen’. Een dergelijk toneelstuk niet toelaten en positieve discriminatie om bij een vacature de voorkeur te geven aan een vrouw, is meten met één en dezelfde maat, niet twee.
Wat een vreemde vragen van de raad en antwoorden van de directeur.
Diversiteit = kwaliteit!
”Bij gelijke geschiktheid voorkeur voor een vrouw” En als we dat eens om zouden draaien? Daarnaast, hoe meet je gelijke geschiktheid objectief? Als nu al duidelijk is dat een vrouw onder gelijke condities de voorkeur heeft zal er toch ook enige bias optreden? Wordt gender dan doorslaggevend? Begrijp me niet verkeerd. Vrouwen zullen een uitstekende taak doen, maar dit lijkt me precies het geen waar de maatschappij van beschuldigd werd, dat mannen ”zogenaamd door gender” hogere posities vervulden, en dat was uit den boze.
Je bevestigt mijn gelijk hieronder!
Tot nog toe zijn mannen onbewust vaak verkozen in leidinggevende posities, vanwege hun man-zijn, dat ook het idee voedde dat zij beter zouden zijn in leidinggevende posities (onzin, natuurlijk). Logisch dat er nu bewust wordt gekozen om bij gelijkte geschiktheid een vrouw te kiezen, om gelijkheid te bevorderen, als het onbewust vaak een man wordt (en dit is wetenschappelijk aangetoond).
Gelijke geschiktheid kun je niet meten, nee… maar er is niet één persoon die de uiteindelijke beslissing neemt. Als de sollicitatiecommissie met twee kandidaten overblijft, een man en een vrouw, en ze kunnen geen keuze maken op basis van bewezen kwaliteiten, dan likt het me goed om voor een vrouw te kiezen, aangezien mannen altijd al de kans hebben gehad en die vandaag de dag nog steeds veel meer hebben dan vrouwen.
Beste collega 2,
Je maakt ,in mijn optiek, grote generalisaties. Wat niet vergeten moet worden is dat het gender label ”man” maar een deel van de variantie verklaart in waarom mannen meer leidinggevende posities bekleden. Een interessant punt is bijvoorbeeld dat de afgelopen jaren 15 jaar het percentage van jonge vrouwen die claimen dat ze in een permante relatie ( met een mogelijkheid op kinderen krijgen) willen zijn significant gestegen is. Daar tegen over staat het feit dat dit voor jonge mannen is afgenomen. Correlatie is uiteraard geen causatie. Echter valt te begrijpen dat gemiddeld gezien mannen meer tijd in een carriere zouden kunnen stoppen. Immers, een man kan op zijn 45e vaak nog kinderen krijgen, bij vrouwen is dit lastiger. Ook valt er op latere leeftijd bij vrouwen (28-35) jaar soms een shift te zien in doelen. Eerst is carriere belangrijk, daarna een gezin starten. (uitzonderingen daargelaten. Denk daarnaast ook aan (persoonlijkheids) factoren als agreeableness. Daarnaast is gewoon uit onderzoek gebleken dat gemiddeld genomen mannen meer bereid zijn lange uren werken, wat vaak bij leiderschapstaken het geval is.
Wat ik probeer te zeggen is dat het in mijn optiek veel te kort door de bocht is om te zeggen: mannen hebben altijd al de kans gehad om hun ”man zijn”, dus laat nu de vrouwen maar gekozen worden Er zijn veel factoren die hier invloed ophebben die vaak vergeten worden.
Los daarvan, als het primaire doel is een betere man/vrouw verhouding moeten ze dat doen. Dan gaat het meer over de vraag, wat voor structuur willen we in onze organisatie.
Een groep hyper gedreven mannen uit de populatie nemen om leiderschapsposities te representeren en dit verschil toe te schrijven aan ”vanwege hun man zijn” is in mijn ogen gewoon niet correct.
Veel factoren kunnen er invloed op hebben, maar de grote procentuele verschillen tussen mannen en vrouwen in leiderschapsposities laten zien dat de factor geslacht in mijn optiek een grote rol speelt, vaak onbewust he!
Verder generaliseer je denk ik de behoeften van vrouwen nogal in je reactie. Het krijgen van kinderen staat een carriere niet in de weg. Mannen moeten net zo goed voor kinderen zorgen.
Zeker is er een verschil tussen mannen en vrouwen in leiderschapsposities, echter wordt dit amper verklaart door puur ”het manlijke geslacht label”
Een top carrière vereist vaak 70-100 urige werkweken. Een leven puur gefocust op carriere is vrij unidimensioneel en niet veel mensen zijn bereid dit te doen. Neem daarbij ook in acht dat een aanzienlijke tijd kost om aan de top te komen. Mannen hebben hier meer tijd voor dan vrouwen in het opzicht dat ze minder gebonden zijn aan een bepaalde max. leeftijd om kinderen te krijgen, de man moet wel voor een kind zorgen, maar heeft de mogelijkheid dit veel minder lang in zijn werkende leven te hoeven doen.. Gemiddeld gezien kun je dan zien wat er gebeurd… Dit nog even ter toevoeging op: mannen moeten net zo goed voor kinderen zorgen.
Ik zou zeggen; de juiste mensen op de juiste positie, niet op basis van gender maar wat ze meebrengen! Als er bij twijfel op gender geselecteerd wordt noemen we dat …. Daarnaast laten observaties/interviews een ERG lage predictieve validiteit zien. Misschien een idee om te selecteren op objectieve informatie zonder geslacht te laten zien en dit te vergelijken? Zomaar een idee..
Heel goed dat de vorm tegenwoordig belangrijker is dan de inhoud! Heel goed dat er zodanig in hokjes wordt gedacht dat ras, geslacht of geaardheid nu belangrijker is dan de vaardigheden van de desbetreffende persoon. Dat heeft bij Ciska ook zo goed gewerkt. Ik denk dat de RUG een heel goed voorbeeld geeft naar haar studenten. Hoe goed je academische vaardigheden ook zijn, je afkomst, cultuur, kleur en geslacht zijn het allerbelangrijkst
Eens. Ook om hoogleraar te worden wordt er nu naar dit soort zaken gekeken en dit mag intern zelfs niet bekritiseerd worden.
De uitspraken in het artikel suggereren ook dat diversiteit even belangrijk is als kwaliteit… daar gaat het al mis. Als er gekozen kan worden tussen het verhogen van de kwaliteit (van onderzoek en onderwijs) of het verhogen van de diversiteit, dan lijkt het me logisch dat we in eerste plaats voor kwaliteit moeten gaan.
Helaas denkt de RUG en mijn faculteit (Economie en Bedrijfskunde) er anders over en is het “diversiteit boven alles”.
Bij gelijkte geschiktheid voorkeur voor een vrouw: ik noem het hier alvast maar even, voordat iedereen roept dat de ‘meest geschikte kandidaat’ moet worden gekozen. Verder: mooie zet van de RUG om weer een vrouw op een dergelijk zichtbare positie te willen hebben! Voorbeeld voor velen.
Gelijke geschiktheid is in de praktijk lastig. In de praktijk komt het er gewoon op neer dat “we hebben twee goede kandidaten, we kunnen er niet direct unaniem uitkomen (bijvoorbeeld omdat er een activistisch persoon in de sollicitatiecommissie zit), dus dan gaan we voor de simpele oplossing en kiezen we maar voor de vrouw (bij voorkeur ook nog uit een minderheidsgroep).”
Als je elke keer als er zogenaamde “gelijke geschiktheid” is voor een vrouw of minderheidsgroep moet kiezen, dan leidt dat ook gewoon tot discriminatie. Maar dat is binnen de RUG verder niet nieuw helaas.
bijvoorbeeld omdat er een activistisch persoon in de sollicitatiecommissie zit > kun je dit aantonen? Een sollicitatiecommissie bestaat uit mensen die hun rol erg serieus dienen te nemen. Overigens kun je soortgelijks ook zeggen: ‘omdat er een rechtse man in de commissie zit, worden alleen mannen gekozen’ (wat overigens jarenlang gewoon de gang van zaken was)
Rechtse mannen kiezen niet voor vrouwen? Dat is nieuw voor mij (tenzij SGP misschien).
Bij de vakgroep waar ik werk was zeer recent een vacature voor een hoogleraarpositie (een gewone, reguliere positie, dus geen Alleta Jacobs-leerstoel oid). Voor deze positie was het al van te voren beslist dat de positie hoe dan ook naar een vrouw moest gaan; dit werd niet openlijk naar de buitenwereld toe gecommuniceerd, maar wel intern besproken en er werden voor deze positie dan ook geen mannen uitgenodigd. Dus ook het “gelijke geschiktheid” argument wordt gewoon opzij geschoven als het moet.
Dat is niet juist natuurlijk, die gang van zaken. Maar daar hoeft hier helemaal geen sprake van te zijn. Stel, de commissie komt er onderling niet uit met twee kandidaten, dan gaat de voorkeur naar een vrouw. Die keuze doet verder dan niet af aan de kwaliteit van deze kandidaat, natuurlijk.
Ik ben van mening dat dergelijke ingrepen soms nodig zijn om bepaalde hogere doelen (meer diversiteit, gelijkheid, vrouwen in voorbeeldfuncties) te behalen.
Collega2 zegt: “Dat is niet juist natuurlijk, die gang van zaken.”
Klopt, maar dat is wel de praktijk binnen de RUG. Ook om hoogleraar te kunnen worden is er nu als eis dat je “bij moet dragen aan de diversiteit van bestaande de groep hoogleraren op het gebied van geslacht en nationaliteit”. Wat betekent dit voor talentvolle Nederlandse mannen met die ambitie? Moeten die afgerekend worden omdat in het verleden (om wat voor reden dan ook) er “te veel” blanke Nederlandse mannen tot hoogleraren zijn benoemd? Moet de aankomende generatie daarop afgerekend worden? Want binnen mijn faculteit is dat wel de realiteit en dit ter discussie stellen wordt op zijn zachts gezegd niet gewaardeerd.
Diversiteit en inclusie klinkt op papier (als je niet te ver doorleest) leuk en aardig, maar in de praktijk is het alleen maar discriminatie en het uitsluiten van andersdenkenden. Misschien moet de ukrant ook de keerzijde eens belichten.