Behalve Lange Frans en Baas B heeft ook de UK wel eens over integratie (‘is een schitterend woord’) geschreven, in april dan. In het stuk over de eerste buitenlandse voorzitter van ESN staat bijvoorbeeld: ‘Een van de grootste zorgen van het huidige bestuur van ESN – en die ook gedeeld wordt door de RUG en de Hanzehogeschool – is de integratie tussen de Nederlandse en de buitenlandse studenten.’
Ojee, zorgen! Alsof de universiteit het nog niet druk genoeg heeft met clusterkritiek, ontgroeningsgeweld en het Y-woord, moet het zich kennelijk ook nog eens druk maken om integratie. Dat ESN activiteiten organiseert om internationals met Nederlandse studenten kennis te laten maken vind ik logisch, maar vanwaar die topdowninteresse?
Plannen
Want wat moet ik me precies voorstellen bij deze plannen? Een RUG-workshop Harmony building waarbij Nederlandse en buitenlandse studenten nader tot elkaar kunnen komen? Een inRUGeringsexamen (want inburgeren klinkt zo… burgerlijk) voor buitenlandse studenten, om het leven aan de RUG onder de knie te krijgen?
In werkelijkheid blijkt het om een aanpassing van de introductieperiode te gaan, waardoor nieuwe internationals drie weken aaneen het studentenleven kunnen leren kennen (dríé weken, mag dat wel, mevrouw Bussemaker?). Mooi is wel dat ESN de leiding heeft over het RUG-comité dat de nieuwe introductieweek voor buitenlandse studenten invult.
Vrienden
Zelf herken ik de problematiek wel en niet. Het puur Nederlandse ‘leven’ dat ik heb opgebouwd voor ik naar Groningen kwam – en nu probeer te onderhouden – maakt dat ik niet zoveel tijd heb voor mijn buitenlandse vrienden als zij voor elkaar. Dat maakt integreren ook niet makkelijker. Je hoort wel eens: ‘Nederlanders zijn vriendelijk, maar worden nooit je vriend’ (daar kan José over meepraten); ben ik er zelf ook zo een?
Aan de andere kant merk ik dat de behoefte om te vernederlandsen lang niet bij alle internationals bestaat, onder het mom van ‘na mijn studie ga ik toch weer weg’. En toen ik voor het internationale Cafe de las Lenguas vijf gratis kaartjes voor het hyperintegratie-evenement Beyond the student bubble kreeg, raakte ik die aan de straatstenen niet kwijt…
Noodzaak
Het is zeker een loffelijk streven van de universiteit om integratie te willen bevorderen, maar hoe effectief en hoe noodzakelijk zijn maatregelen om buitenlanders in de wetenschapswereld – die bij uitstek internationaal is – beter te laten integreren? Integreren heeft ook zo zijn nadelen: iets als ‘Nutella on bread? That’s for dessert!’ zul je een geïntegreerde buitenlander niet horen zeggen!