‘Zelf kom ik uit een ontwikkelingsland dat worstelt met machogedrag’
Toen ik hier eenmaal was, zag ik hoe makkelijk mijn bevriende vrouwelijke landgenoten verwikkeld raakten in relaties. Als alleenstaande man voelde ik ook het verlangen om een poging te wagen. Trouwens, Nederlandse vrouwen staan bekend om hun mooie uiterlijk.
McDreamy
Nu moet je weten: ik ben geen McDreamy en ook geen personage uit de Big Bang Theory. Ik doe aan fitness, kleed me goed, ruik lekker. Ik probeer op de hoogte te blijven van wat er allemaal speelt en ben wel eens omschreven als iemand met een charmante persoonlijkheid.
Eerst ging ik te werk zoals ik dat in mijn land gewend was: naar een bar, wat interessante vrouwen bekijken, een praatje met ze aan proberen te knopen. Blijkbaar had ik het mis. Nederlandse dames houden er niet van om op een hoffelijke manier benaderd te worden. Ik moest een andere aanpak kiezen.
Ik vroeg mijn collega’s om raad. Hun advies varieerde van Nederlands leren tot me aanmelden bij activiteitengroepen en datingapps.
Toen mijn contact met Nederlandse vrouwen beter werd, merkte ik dat ik onderwerp was van allerlei racistische en discriminerende opmerkingen. Vrouwen suggereerden dat ik alleen geïnteresseerd zou zijn in verblijfspapieren of dachten dat ik slechts uit was op een seksueel avontuurtje. En zo had je nog wel meer van die racistische stereotypen.
‘Eenvoudige hoffelijkheden worden als belediging ervaren’
Ik ontdekte ook dat Nederlanders het feminisme erg serieus nemen. Eenvoudige hoffelijkheden – de deur voor ze openhouden, hun stoel aanschuiven, aanbieden te helpen met het dragen van zware spullen of ze naar huis begeleiden – worden als belediging ervaren.
Dergelijk gedrag wordt zelfs gezien als wanhopig en kruiperig. Zelfs als ik aanbood om eten of drankjes te betalen, werd dat verkeerd opgevat. Misschien zijn de nieuwe generaties vergeten dat de Britten de term going Dutch ooit hebben bedacht bij wijze van belediging, omdat ze Nederlanders maar krenterig vonden.
Verrassend
Maar het meest verrassend vond ik het advies van Nederlandse dames: ‘Jij bent veel te vriendelijk, je moet niet zo lief zijn voor vrouwen.’ Nederlanders staan bekend om hun directheid en eerlijkheid. Het was een enorme verrassing om van deze dames te horen dat mijn probleem niet is dat ik lelijk, onaantrekkelijk of vervelend ben, maar dat ik niet met vrouwen om moet gaan zoals ik denk dat ik met ze om moet gaan.
Bob Marley zei al eens: ‘Als ze fantastisch is, zal ze niet gemakkelijk zijn…’
Heeft het feminisme hoffelijkheid en ouderwetse goede manieren de nek omgedraaid? Tegenwoordig verschijnen er bangalijsten op het internet. Strijden Nederlandse vrouwen zo hard voor hun welverdiende gelijke rechten, om dan alsnog op de bad boy te vallen?
Klootzakken
Zijn we vergeten dat de feministische beweging ooit is begonnen omdat mannen zich in de jaren zestig als klootzakken gedroegen, vrouwen niet lieten stemmen, er geen gelijke rechten op werk waren, er seksueel geweld was, etc.? De huidige trend is niet om dat te veranderen, zo lijkt het, maar eerder iets van: ‘Laten we ons allemaal als klootzakken gedragen – dat de grootste klootzak mag winnen.’
‘Laten we ons allemaal als klootzakken gedragen – dat de grootste klootzak mag winnen.’
Natuurlijk spreek ik alleen vanuit mijn eigen perspectief. Ik heb tal van Nederlanders gezien, zowel mannelijk als vrouwelijk, die er een geweldige relatie op nahouden met mensen uit het buitenland. En al deze relaties krijgen in meer of mindere mate te maken met een cultuurschok.
De werkelijkheid is dat Nederland jaarlijks zijn deuren opent voor honderden buitenlandse studenten. Het land profiteert daar op verschillende manieren van. Sommigen hebben een fantastische ervaring, anderen zijn misschien minder gelukkig.
De wereld is nu verder ontwricht, omdat politici scheidingsmuren tussen ons in bouwen. En omdat wij deze muren toestaan, kunnen ze groeien. Binnenkort hoeven ze geen fysieke muren meer te bouwen: ze kunnen gewoon vertrouwen op de muren in onszelf.
Als mijn woorden boos overkomen, vat ze dan alsjeblieft niet op als een aanval, maar als een hartgrondig advies.
Boodschap
Mijn verblijf in dit land zit er bijna op en het is tijd om ergens anders neer te strijken, dus wil ik graag een boodschap achterlaten voor iedereen die slachtoffer – of dader – is geweest van ongelijkheid en vreemdelingenhaat. Een boodschap voor degenen die, net als ik, op zoek zijn naar hun plekje op de wereld en iemand om dat plekje mee te delen.
Beste Nederlandse vrouwen, blijf vechten voor je rechten. Ik moedig jullie aan om vast te blijven houden aan het principe van onafhankelijkheid en gelijkheid. Maar één ding moet me wel van het hart: jullie zouden hoffelijke mannen moeten zien als mensen die groot respect voor jullie hebben, en niet als mensen die jullie minderwaardig vinden of denken dat jullie afhankelijk van ze zijn.
‘Jullie zouden hoffelijke mannen moeten zien als mensen die groot respect voor jullie hebben’
Er is pas sprake van echte gelijkheid als je iedereen op dezelfde manier behandelt, als je met ze omgaat zoals je verwacht dat ze met jou omgaan. Als het fout is om er als vrouw bij je vriend op aan te dringen om jou ten huwelijk te vragen, omdat het van hem moet komen, of als je denkt dat iemand interesse in je heeft om maar aan verblijfspapieren te komen (alsof diegene niet op eigen benen kan staan), dan is dat geen gelijkheid.
Vals gevoel
Niets is zo onaantrekkelijk als een vals gevoel van trots om dingen die je niet zelf hebt bereikt. Als je geboren bent in een ontwikkeld land, geeft dat je geen speciale status. Als je uit een ontwikkelingsland komt, maakt dat je niet minder dan anderen. Je plukt de vruchten van het werk en de offers van anderen vóór jou, en jij moet je steentje bijdragen.
Onthoud dat we allemaal kun leren van anderen en dat we allemaal de liefde en trots kunnen delen die we voelen voor het land waar we zijn opgegroeid of waar we uiteindelijk belanden.
Misschien, als we eens ophouden deuren te sluiten, kunnen we de wereld beter maken en ervoor zorgen dat zij, die zich eenzaam en ongewenst voelen, zich niet meer zo hoeven te voelen.
Dus lieve Nederlandse meisjes en jongens, sluit je hart niet, wees open en ontvankelijk. Echte liefde kent geen grenzen.
Hoogachtend,
José uit Latijns-Amerika (de volledige naam is bekend bij de redactie), nog steeds op zoek naar de juiste vrouw, Nederlands of niet…