Elke dag vraagt de redactie van UKrant zich af: waar schrijven we over, waarom schrijven we erover en hoe? Een kijkje achter de schermen.
‘Mag ik voortaan uw nieuwsbrief ontvangen zonder reclame?’ luidde de vraag van een RUG-medewerker onlangs. Helaas kan dat niet, net zo min als u Dagblad van het Noorden of de Volkskrant – digitaal of op papier – zonder advertenties in de bus kunt krijgen.
Het was deze medewerker – en nog enkelen onder u – niet ontgaan dat het aantal advertenties op ukrant.nl en in onze wekelijkse nieuwsbrief nogal is toegenomen en dat stoorde kennelijk.
Waarom advertenties? UKrant leunt zwaar op de bijdrage van de RUG. Het college van bestuur vindt echter dat de redactie – het zijn moderne tijden – voor een deel de broek zelf omhoog moet houden.
Het komt erop neer dat we enkele tienduizenden euro’s per jaar moeten verdienen zodat we de verhalen en nieuwsberichten kunnen schrijven die de RUG-gemeenschap van ons mag verwachten. Daarom zijn we een commerciële samenwerking aangegaan met het Groningse reclamebureau Martini Media.
Voor de trouwe lezer is het wellicht wennen om naast het nieuws over dreigende stakingen in het hoger onderwijs en woningnood onder internationals ook een boodschap te zien over de beste hardloopschoenen of het laseren van je ogen.
Commercie en journalistiek is nooit liefde op het eerste gezicht geweest, het is een verstandshuwelijk
Voor wat het waard is: ik heb helemaal niks tegen advertenties, reclame is immers ook informatie. Zolang maar een duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen een (onafhankelijke) journalistieke of een (gekleurde) commerciële boodschap.
Dat is vooral zo bij advertorials, een samentrekking van ‘advertisement’ en ‘editorial’, oftewel commerciële boodschappen die lijken op een redactioneel artikel (en waarvoor de adverteerder met liefde dieper in de buidel tast).
Advertorials (ook ‘branded content’ genoemd, ‘partner content’, of wat kritischer ‘camouflage-reclame’) plaatsen we sinds kort ook. Ze zijn te herkennen aan het rode bolletje met de A van Advertorial, een afwijkend lettertype en een duidelijke (visuele) melding wie de afzender is. Voor de goede orde: de redactie schrijft de teksten van de advertorials niet, hebben we afgesproken.
Lelijk of storend, die advertenties en advertorials? Commercie en journalistiek is nooit liefde op het eerste gezicht geweest. Het is een verstandshuwelijk; wij hebben het geld nodig, de adverteerder het bereik. En met duidelijke afspraken valt daar wat mij betreft best mee te leven.
Rob Siebelink, hoofdredacteur UKrant