Poetins mobilisatie dwingt Russische studenten in Groningen om weg te blijven uit Rusland. Hoeveel Anna (22) en Kirill (27) ook van hun vaderland houden, ze kunnen er misschien nooit meer wonen.
‘De mobilisatie maakt me heel erg boos’, zegt Anna die aan de letterenfaculteit studeert. Ze groeide op in Moskou en heeft veel protesten in de hoofdstad meegemaakt. Sommige van haar vrienden zijn gearresteerd tijdens de protesten tegen president Poetin.
Kirill is tegen de oorlog maar heeft gemengde gevoelens over zijn moederland. ‘Ik hou van mijn land. Ik ben Russisch en ik zal altijd Russisch blijven’, zegt de student van de Faculty of Science and Engineering. Maar het land is niet de regering, zo weet hij. ‘Onze huidige regering is als een ziekte voor het land.’
Sancties
De EU en de VS hebben sancties tegen Rusland ingesteld. Het exporteren van laboratoriumapparatuur naar Rusland is ingewikkelder geworden en ook het publiceren van artikelen is een stuk lastiger. Kirill hoorde dat een Russische promovenda haar onderzoek zelfs niet internationaal kan publiceren, alleen maar omdat ze Russisch is.
Onze huidige regering is als een ziekte voor het land
Kirill kan niet anders dan wegblijven uit Rusland. Hij was aanvankelijk van plan om terug te gaan om onderzoek te doen, maar de oorlog heeft alles op zijn kop gezet. Hij voelt zich onzeker en vertrouwt er niet op dat de Russische regering het transparante en onafhankelijke academische milieu zal respecteren.
Vertrekken
Anna is niet van plan om onderzoeker te worden. Ze vindt nog steeds dat, om een veilig leven te leiden, het beter is om weg te blijven uit Rusland. Familieleden en vrienden kunnen worden opgeroepen vanwege de mobilisatie. Haar familie in Moskou maakt zich ernstig zorgen en ze hoopt dan ook dat die zo snel mogelijk kan vertrekken.
Ze is de afgelopen zomervakantie niet teruggegaan naar Rusland. Ze hoorde dat de Russische douane mobiele telefoons controleert en bekijkt welke berichten op sociale media zijn gepost. ‘Ik was bang omdat ik niet wist wat voor consequenties dat zou kunnen hebben.’
Anna: ‘Ik wil echt wegblijven uit het land en geen deel uitmaken van het kapotte systeem daar, dat ook nog eens erg onrechtvaardig is tegenover de burgers.’
Politieke betrokkenheid
De recente conflicten hebben ervoor gezorgd dat de jongere generaties in Rusland meer politiek betrokken zijn, aldus Anna. Zij was pas 14 jaar oud toen de Krim door Poetin werd geannexeerd (in 2014).
Kirill was nooit met politiek bezig. Door de oorlog veranderde dat. ‘Ik was echt in de war. Ik wist niet wat ik moest denken van de inval in Oekraïne.’
Als onderzoeker wil hij de feiten weten. Hij verzamelde informatie en perspectieven van voor- en tegenstanders van de oorlog. Daarnaast onderzocht hij de geschiedenis van het conflict. Hij wil weten waarom de oorlog is ontstaan.
Ik was in de war, wist niet wat ik moest denken van de inval
Dit is de eerste keer dat Kirill zich bezighoudt met politiek. Hij begrijpt waarom de oudere generatie die de Sovjet-Unie nog heeft meegemaakt Poetin steunt. Maar hij doet dat niet.
Verdoofd
Tegenwoordig bespreekt Kirill de oorlog niet meer met zijn landgenoten. ‘Het heeft geen zin en er komt altijd ruzie van.’ Hij wil geen conflict met familie en vrienden, hij wil dat de oorlog zo snel mogelijk voorbij is. Hij kan de oorlog echter niet stoppen.
‘Verdoofd, zo zou ik mijn gevoel nu beschrijven’, zegt Anna. Ze voelt zich net zoals Kirill, zij ziet ook niet hoe Poetin gestopt zou kunnen worden, maar ze kan niet wachten tot het zover is.
Anna blijft via sociale media informatie tegen Poetin posten of demonstranten vertellen hoe ze zichzelf kunnen beschermen. Ze gelooft nog steeds dat Russische burgers zich op een dag tegen de president zullen keren.
Kirill wil niet met zijn achternaam worden genoemd, de naam Anna is gefingeerd.