Van Dijk (de middelste op de foto) volgde de minor Entrepreneurship aan de Universiteit van Amsterdam en zette daarvoor met twee medestudenten een bedrijfje op. Het was de beste van dat jaar, vond een jury van ondernemers en investeerders.
Wat is Circle of Parents?
‘Kinderkleding wordt vaak binnen de familie doorgegeven. Maar heb je niemand in je netwerk, met kinderen van de juiste leeftijd, of zijn de doorschuivertjes wel mooi, maar niet jouw smaak, dan biedt Circle of Parents een aanvulling.
Bijna alle kinderkleding kan nog wel een ronde mee. Denk aan van die kleine merkschoentjes. Baby’s lopen niet eens. Dat kan duurzamer en goedkoper, vinden we. Ouders bieden via ons platform alleen mooie, goede kleding aan. Mocht er iets kapot of vies zijn, dan vergoeden we dat. Wij willen tweedehands kinderkleding de nieuwe standaard maken.’
Hoe is de start-up ontstaan?
‘Op de UvA. Met de minor Entrepreneurship leer je je eigen start-up op te zetten. Eerst dachten we aan swap-voetbalschoenen; kindervoeten groeien razendsnel. Dat werd het niet, maar de gedachte bleef dat kinderen hun kleren gauw ontgroeien.
We hebben daarna op basisscholen ouders aangesproken om te onderzoeken of er animo was voor een online kinderkledingplatform. Vaak hoorden we dat de betaling en het ophalen van de kleding ingewikkeld is. Die bezwaren wilden we opheffen. Zo gaat de betaling bij ons via iDeal en bepalen ouders hoe ze de kleding opsturen.
In de minor word je begeleid door vrijwilligers uit het bedrijfsleven die start-ups leuk vinden. Verder krijg je workshops, bijvoorbeeld over logo’s ontwerpen. Een kerngedachte was: fail fast, fail often. Ik kan dat credo niet meer horen, maar het was een goede aanpak. Je test alle ideeën meteen, en ontdekt zo snel mogelijk wat werkt. We probeerden bijvoorbeeld verschillende Facebookadvertenties uit. Klikken mensen op ‘duurzame kinderkleding’ of op ‘snelle bezorging’?’
En, levert het wat op, zo’n start-up?
Julius lacht: ‘Nou, voorlopig niks. Circle of Parents is geen webshop, maar een platform. We rekenen maar tien procent commissie. We investeren dagelijks evenveel als wat we in het hele semester hebben verdiend. Kleding van webshops, waar we ook mee samenwerken, is niet duurder maar zij vragen vaak zestig procent commissie, dus ouders houden minder over.
Nederland geeft jaarlijks rond een miljard uit aan kinderkleding. Om rond te komen moeten we zo’n 100.000 kledingstukken per jaar verkopen. Dat is minder dan één procent van de markt, best haalbaar.
Eigenlijk denken we liever in gebruikers dan in euro’s. We hebben al vierhonderd ouders bereikt.’
Maar jullie wonnen wel een prijs
‘Ja! We wonnen duizend euro, dus we kunnen weer even door. In de finale stonden we voor een jury van investeerders en ondernemers. We hielden een pitch van vijf minuten. Een koud kunstje, na zo’n minor ondernemerschap. Spannend wordt het pas als de jury vragen stelt. Je moet je informatie en cijfers paraat hebben.’
En nu?
‘We ronden eerst onze bachelor af, voordat fulltime werken aan ons platform een optie wordt. We ontdekten dat er op Instagram veel speelt rondom tweedehands kinderkleding. Daar willen we binnenkort meer mee doen. Nu we de prijs hebben gewonnen, hebben we er nóg meer zin in. Het geeft echt energie.’