Huize Buiten Westen
‘Oh, het kookt helemaal uit!’
Door Lotte Groenendijk
By Lotte Groenendijk
Lotte Groenendijk
Pesto rosso à la Huize Buiten Westen (met tomaat én pepertjes)
cherrytomaatjes, gehalveerd
verse spinazie
witte uien, gesnipperd
pasta (naar keuze)
chorizo
geraspte kaas
crème fraîche
rode pesto van Grand’italia (en per ongeluk een potje paprika-peperpesto)
Kook de pasta volgens de gebruiksaanwijzing. Bak de chorizo in een pan en gooi de uien erbij. Doe een zak spinazie in een andere pan en laat dit slinken. Het overtollige vocht gooi je weg. Doe de crème fraîche en de pesto in de pan met spinazie en voeg naar smaak peper, zout, chilipeper en paprikapoeder toe. Serveer met geraspte kaas.
‘Wil je een biertje?’ roept huisoudste Fleur meteen naar beneden. Ze staat bovenaan de trap in het monumentale pand Huize Buiten Westen. In het indrukwekkend grote huis hebben vijf van de acht huisgenoten een eigen keuken, maar de gezamenlijke keuken is nog steeds best ruim.
Op het aanrecht liggen de net gekochte boodschappen, maar verder is het leeg. Bij het kleine, vierkante kookstel staan Esther en Melle in drie grote pannen te roeren: eentje met pasta, eentje met saus en eentje met chorizo. ‘We wilden eerst pasta pesto doen’, legt Fleur uit, ‘maar dat leek ons wel héél standaard. Dus nu wordt het pasta rosso.’
Terwijl de helft van de huisgenoten de keuken bevolkt, zit de rest al op het dakterras te wachten. Emma lakt haar nagels, Josien en Koen genieten van een biertje. Om hen heen staan talloze lege bierflesjes waar rietjes uitsteken. Tim is als enige niet aanwezig: hij is op datediner, als James Bond met een waterpistooltje. ‘Die had ik dus sowieso met bier gevuld’, verklapt Josien.
Het dakterras is gezellig gemaakt met een lichtslang en overal planten. ‘Ze leven nog hoor’, beweert Emma. ‘Het lijkt dood, omdat het net winter is geweest.’ Ze hebben zelfs een olijfboom, beweert Koen grijnzend. ‘We hingen op een avond olijven aan touwtjes aan een boom en er was een huisgenoot die het echt geloofde.’
Ruggengraat
Elke dinsdag is huisavond bij Huize Buiten Westen. Komen is niet verplicht, maar wel gewenst, legt Daan uit. Toch is het ‘wel beter voor mijn studie dat er geen GK is’, zegt Koen, ‘want dan is er altijd wel iemand die “pilsje?” zegt en dan heb ik te weinig ruggengraat om nee te zeggen.’
Vandaag is het klusjesdag, wat volgens Emma weliswaar een goed plan was, maar qua uitvoering minder. Josien: ‘De ene helft was brak en de andere helft had geen zin.’
‘Er is iets misgegaan’, verkondigt Fleur na een tijdje op het dakterras. In plaats van twee potjes pesto rosso, is er eentje met peper gekocht. Nu is het gerecht echt mislukt, vindt ze. ‘Het is nog steeds rode pesto, maar het zijn geen tomaatjes.’ Even naar de supermarkt dan maar? Het huis zit pal boven de Appie. Voordelig, maar volgens Emma niet eens per se voor de boodschappen. ‘We hoeven maar een trap op met onze bierkratten’.
‘Oh, het kookt helemaal uit!’ roept Fleur eenmaal terug in de keuken. ‘Melle! Jij was toch van de pasta?’ Ze pakt de pan met blote handen van het vuur en proeft. ‘Oh, het is eigenlijk echt perfect’, corrigeert ze zichzelf. ‘Ik zei je toch’, antwoordt Melle. Geen Appie, dus.
Vrienden
‘Sinds wanneer hebben wij onderzetters?’ lacht Daan als de pannen op tafel komen. Tijdens het eten blijkt uit de gesprekken dat ze behalve huisgenoten ook vrienden zijn. Ze hebben dit weekend ook een uitje: samen naar Moddergat, een plek waar niemand ooit van heeft gehoord.
Het tafelgesprek gaat verder. Over de naakte jongen die ’s ochtends over de gang liep, op zoek naar een wc. ‘Ik zei nog: trek iets aan, maar hij zei dat hem dat niks boeide’, verklaart Fleur. Over de klusjesman die voor een dichte deur stond en over de vraag of een winkelwagentje van de onderburen kan functioneren als bloempot.
Ondanks de ongeplande mix van sauzen zijn de huisgenoten van Buiten Westen niet ontevreden over de maaltijd. Anders hadden ze wel pizza besteld. En het toetje? Koen houdt zijn biertje in de lucht. ‘Dit is al een toetje, toch?’
