Elke dag vraagt de redactie van de UK zich af: waar schrijven we over, waarom schrijven we erover en hoe? Daarom een wekelijks kijkje achter de schermen.
De UK schrijft over een universitaire gemeenschap van meer dan 34 duizend lezers, en doet dat met slechts zeven redacteuren en elf freelancers. Deze week in Bij de UK leggen we uit hoe we dat precies doen.
Na twee weken stilte kwam de redactie van de UK op maandagochtend weer tot leven. Zes van ons typen naarstig op onze computers en lopen heen en weer. We plannen interviews, maken afspraken en beantwoorden alle e-mails.
Voor een journalist is het raar om twee weken lang je post te verlaten. Maar tijdens de kerstvakantie zijn weinig studenten en medewerkers (zowel onze grootste bron van nieuws als onze grootste lezersgroep) geïnteresseerd in universitaire nieuwtjes. En bovendien was iedereen weg. Niet alleen was er niemand om te interviewen, er was ook niemand om het te lezen.
Strategisch
Maar ook in andere weken moeten we strategisch nadenken over de verhalen die we maken. We hebben dan wel elf freelancers die samen met ons schrijven over de universitaire gemeenschap, bestaande uit bijna 29 duizend studenten en 5500 personeelsleden, maar onze vaste redactie bestaat uit slechts zeven redacteuren die allemaal op hun eigen manier onvervangbaar zijn.
We hebben een hoofdredacteur, een eindredacteur, een vormgever en webmaster, een nieuwscoördinator, een interim wetenschapsredacteur, een officemanager, en mijzelf, de international editor. Ook hebben we op het moment een stagiair die ons kostbare inzichten verschaft over hoe we ons het best online kunnen profileren (ook zijn nieuwstips van Reddit bleken overigens van onschatbare waarde).
Dankzij twee vaste vertalers bestaat de website nu officieel voor 50 procent uit Engelstalige verhalen. De enige uitzondering op de regel dat alles tweetalig moet zijn, zijn de hilarische columns van Gerrit Breeuwsma. Dat is niet omdat we ze niet leuk vinden, maar omdat het vrijwel onmogelijk is zijn grappige stijl fatsoenlijk te vertalen.
Samenwerking
Iedere medewerker heeft hier zijn of haar eigen titel en rol, maar we werken elke dag nauw samen. We brainstormen over hoe we een bericht op Facebook het beste kunnen verwoorden of wat de beste (meest serieuze) kop is voor een verhaal. We overleggen met elkaar over ideeën, bronnen en universitaire experts die we kunnen interviewen voor onze verhalen.
We zijn het meest trots op ons verhaal ‘Roven van de RUG’, geschreven door Carlien Bootsma (Dagblad van het Noorden) en onze eigen nieuwscoördinator Peter Keizer, over de decennialange fraude aan de universiteit. Maandenlang deden ze interviews en onderzoek, en iedereen bij de UK – waaronder de vertalers – hielp op zijn eigen manier mee om alle verbanden tussen familieleden en voormalige collega’s van Hans G., de man achter de fraude, uit te zoeken.
Toen het verhaal geschreven was, redigeerden we de tekst, ontwierpen de pagina, vertaalden het artikel, keken het nog eens na en publiceerden het – samen met het Dagblad – en deelden het in onze wekelijkse nieuwsbrief en op onze sociale media. Al deze handelingen voor, tijdens, en na de publicatie waren met elkaar verweven. Ze waren allemaal nodig om ervoor te zorgen dat het verhaal alles blootlegde en dat het door zoveel mogelijk mensen werd gelezen. En dat werkte: ‘Roven van de RUG’ was het enige Nederlandse verhaal in de top tien longreads van 2016 van de NRC.
Peter en Carlien verdienen alle eer voor hun harde werk aan dit belangrijke en krachtige artikel. En wij, de medewerkers van de UK, kunnen er trots op zijn dat we – ondanks onze geringe omvang, wat betekent dat we kritisch moeten zijn over welke verhalen we brengen – grote resultaten kunnen behalen met ons kleine, getalenteerde team.
Traci White, international editor