Goed verband gooi je niet weg

Negen geneeskundestudenten van Panacea-commissie MASH verzamelen afgedankte medische materialen en sturen die naar een ziekenhuis in Tanzania. Daar kunnen ze het goed gebruiken. ‘Het voelt goed om iets voor anderen te doen en je daar voor honderd procent voor in te zetten.’
Door Wigger Brouwer

Het kleine hokje, niet veel groter dan een inloopkast, in de Medische Faculteit aan de Antonius Deusinglaan staat vol met dozen. Afgedankt materiaal, niet meer te gebruiken door Nederlandse ziekenhuizen.

De spullen zijn verzameld door Medical Aid by Student Help, oftewel MASH. Deze commissie van Panacea (de studievereniging van Geneeskunde) verzamelt prima bruikbare medische spullen die door ziekenhuizen worden weggegooid en stuurt ze naar het Turiani ziekenhuis in Tanzania, waar ze broodnodig zijn.

Injectiespuit

‘Als je in Nederland een doos met injectiespuiten opent in de kamer van een patiënt, dan mag je de rest van de doos niet meer gebruiken voor andere patiënten’, vertellen geneeskundestudenten Jesse Pustjens en Josanne Lammers van MASH. ‘Dan moet je dus die hele doos weggooien, terwijl die spuiten nog prima te gebruiken zijn.’

Nog een voorbeeld: verband dat over datum is. Niet dat het bederft en het is nog steeds van prima kwaliteit, maar in Nederland mag het niet meer worden gebruikt.

MASH is opgericht door Willem Nugteren, die als arts jarenlang in Tanzania heeft gewerkt. Hij zag dat er behoefte was aan medisch materiaal en besloot actie te ondernemen. Nu, 38 jaar later, zet de commissie zijn werk voort.

2000 kilo

Wie denkt dat het om een paar doosjes per jaar gaat, vergist zich. MASH stuurt ongeveer tweeduizend kilo aan spullen per jaar naar Tanzania. En de commissie heeft ambitie: ze wil meer inzamelen en meer versturen, om het ziekenhuis zo veel hulp mogelijk te bieden.

Het versturen van al die spullen kost geld. De laatste lading die met luchtpost naar Tanzania ging, kostte 1500 euro. MASH krijgt geen subsidie of andere steun.  Ze zijn aangewezen op donaties; een ton bij de kassa van de supermarkt waar klanten hun statiegeldbon in kunnen stoppen, bijvoorbeeld. Of ze gaan op een kerstmarkt in Rijssen staan, stroopwafels verkopen. Dat leverde 900 euro op.

‘Van dat geld gaat geen enkele euro naar ons, alles gaat naar de verzendingen.’ De medische spullen halen ze elke maand op bij het Martiniziekenhuis en het UMCG. Ook de gezondheidscentra rondom de stad Groningen leveren materialen aan.

Behoefte

De negen leden van de commissie zijn zelf nog nooit in Tanzania geweest, maar hebben wel contact met mensen die er geregeld komen. Zo weten ze dat er behoefte is aan de spullen die ze sturen, en dat die ook worden gebruikt. ‘Het is niet zo dat iedereen daar dood neervalt als we stoppen met verzenden. We leveren een kleine bijdrage aan het ziekenhuis’, vertelt Pustjens. ‘Maar inmiddels rekenen ze wel op ons.’

De commissie heeft veel plezier in het project en straalt dat ook uit. De Facebookpagina staat vol met vrolijke groepsfoto’s, waarop ze laten zien wat ze allemaal doen. ‘We willen niet het beeld geven dat we geweldig zijn’, zegt Pustjens. ‘We vinden ons project fantastisch om te doen, en dat stralen we dan ook uit.’

Pustjens: ‘Je krijgt er ongelooflijk veel energie van. Je studententijd is best een egoïstische periode: je bent bezig met studeren en verenigingen, en dat doe je vooral voor jezelf. Het voelt daarom goed om iets voor anderen te doen en je daar voor honderd procent voor in te zetten.’

Engels

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties