De wedstrijd, ooit begonnen aan de University of Queensland (Australië), wordt nu op universiteiten wereldwijd gehouden: ”An 80,000 word thesis would take 9 hours to present. Your time limit: 3 minutes.’ Aan de RUG pitchten twaalf PhD studenten van alle faculteiten hun onderzoek. Femke Cnossen van de Faculteit Economie en Bedrijfskunde (FEB) won.
Cnossen onderzoekt het effect van automatisering en globalisering op banen. Via een dataset van 250.000 mensen bekijkt ze welke taken mensen verrichten en hoe hun carrière verloopt. ‘Die taken zijn een voorspellende factor voor het verloop van je baan: met veel repetitieve taken word je makkelijker vervangen door een machine.’
Het onderzoek wijst uit dat mensen met routinetaken het slechter doen op de arbeidsmarkt. ‘Ze hebben minder loongroei, werken vaker onder een flexibel contract en zijn dus vaker periodes werkloos.’
Baan behouden
Cnossen vond in haar onderzoek oplossingen om banen te behouden ondanks automatisering. ‘Zorg dat je je aanpast aan technologie, dat je het gaat gebruiken en je daarbij extra taken oppakt. Met Google Agenda hoef je als secretaresse geen afspraken meer in te plannen, de vrijgekomen tijd kun je voor andere taken gebruiken.’
Daarnaast wijst Cnossen erop dat het onderwijssysteem studenten wendbaar moet maken. ‘Leer studenten wat ze mens maakt en geen machine: Focus op het sociale, creatieve en probleemoplossend vermogen.’
De jury merkte dat Cnossen met heel veel vertrouwen op het podium stond. Cnossen, ‘Naast mijn PhD heb ik een bedrijf waar ik vaak workshops en presentaties geef. Ik was wel zenuwachtig van tevoren, maar toen ik daar stond ging dat weg.’
Cnossen vond het een uitdaging om haar onderzoek in korte tijd te presenteren. ‘Als vrienden of familie naar mijn onderzoek vroegen, kwam ik eerder met een dom stotterverhaal over welke data ik analyseer. Dat is ook een voordeel van deze wedstrijd: nu heb ik mijn verhaal klaar.’
Kwetsbare verklaringen
Suzanne Schot won de tweede prijs met haar onderzoek naar de verklaringen in rechtszaken van getuigen en verdachten van internationale misdrijven en de kwetsbaarheid van deze verklaringen.
‘In dit soort rechtszaken spelen tijdsverloop en traumatische gebeurtenissen vaak een grote rol, waardoor iemands herinnerings- en waarnemingsvermogen beïnvloed kan zijn. Toch zijn deze getuigenverklaringen belangrijk als bewijs.’
Voor haar onderzoek leest Schot veel rechtbankverslagen door van het Internationaal Strafhof en Joegoslaviëtribunaal, maar ook de opsporing en vervolging van internationale misdrijven in Nederland. ‘Ik let op de interactie tussen vraag en antwoord. Dus wat voor antwoord geven de verdachten en getuigen en hoe wordt ermee omgegaan in de uitspraak door de rechters.’
Schot vond het een uitdaging om een manier te vinden waarop ze haar onderzoek duidelijk aan een breed publiek kon uitleggen. ‘Normaal zit je in een werkgroep met mensen uit hetzelfde domein, nu was dat anders.’
Puzzel metafoor
Schot wilde in haar pitch duidelijk maken hoe moeilijk het kan zijn om in de rechtbank een verklaring af te leggen, met name voor internationale misdrijven. Na veel oefenen met verschillende versies voor vrienden, familie en collega’s koos ze voor een metafoor van een puzzel.
‘Het is alsof je met een complete puzzel kunt vaststellen of iemand schuldig is, maar sommige puzzelstukjes kloppen niet of ontbreken. Traumatische ervaringen en tijdsverloop kunnen dit veroorzaken, waardoor verklaringen van getuigen en verdachten inconsistent, incompleet of onjuist zijn.’
De positieve reacties op haar pitch geven vertrouwen. ‘Het is motiverend om te weten dat ik mijn boodschap ook aan een breder publiek kan overbrengen.’