Ik ben geboren en getogen in Duitsland en woon al zeven jaar in Groningen. Daarom weet ik volgens mij best goed hoe het is om een Duitser in Nederland zijn. Voor mij is mijn nationaliteit nooit een probleem geweest, en ik schrok dus ook toen ik het artikel ‘Altijd de bad guys’ las.
Uit de interviews maakte ik op dat die arme Duitsers niet van het Bevrijdingsfestival kunnen genieten omdat het net zo voelt as Auschwitz bezoeken. Het Bevrijdingsfestival viert de vrijheid, viert de overwinning op een tiran, en het opnieuw opbouwen van de vriendschap tussen Nederland en Duitsland.
Auschwitz, daarentegen, vertegenwoordigt het leed en de dood van mensen, het toppunt van menselijke wreedheid. Dat iemand deze twee dingen durft te vergelijken, vind ik verschrikkelijk en niet op zijn plaats. Het is kwetsend en respectloos tegenover de mensen die hun geliefden hebben verloren, en tegenover de mensen die in het kamp gestorven zijn.
Klagen
Wat me ook opvalt is dat mensen graag over het Bevrijdingsfestival klagen, maar er vervolgens toch weer ieder jaar heen gaan. Dan is het vast niet zo verschrikkelijk als ze zeggen.
Er viel me nog een citaat op: ‘Met slachtoffers identificeer je je gemakkelijk, maar niemand denkt na over de vraag hoe het voelt om de dader te zijn’. Als je hier goed over nadenkt word het al snel duidelijk dat degene die hier geïnterviewd werd, ook helemaal niet kan weten hoe dat voelt.
Zij is waarschijnlijk nog maar ergens in de twintig, en heeft waarschijnlijk geen enkele link met de daders van toen. Ze denkt misschien dat ze weet hoe het voelt, maar ik verzeker je, dat klopt voor geen meter.
Dronken = onbeschoft
Als laatste klaagt er nog iemand over het ‘onbeschofte’ gedrag van een dronken Nederlander, die zei dat ze behoorlijk wat lef had om Duits te spreken tijdens het Bevrijdingsfestival. Ten eerste: dronken mensen zijn nou eenmaal onbeschoft. Dat heeft niks met hun nationaliteit te maken.
Ten tweede, is zoiets nou echt noemenswaardig? Dat iemand beledigd werd door een dronkenlap? Als je bij iedere opmerking van een dronkenman direct gaat lopen zeuren dat je gediscrimineerd wordt, heb je zelf een groter probleem.
Geen slachtoffer
Het feit dat gedaan wordt alsof deze citaten representatief zijn voor alle Duitsers klopt gewoonweg niet. Het is niet op zijn plaats en schaadt onze relatie met Nederlanders. Wij zijn hier niet het slachtoffer, en zo zouden we ons ook niet moeten gedragen! Hoe sneller we dit achter ons kunnen laten en stoppen met onszelf aandrachttrekkerig het slachtoffer noemen, des te beter.
We hebben hier in Nederland toegang tot fantastisch onderwijs, en het land heeft ons met open armen verwelkomd. We moeten dat juist waarderen en koesteren, in plaats van onze relatie op scherp te zetten met dit soort uitspraken.
Ik hoop dat je een fijn Bevrijdingsfestival hebt gehad!
Max Heintzen is onlangs afgestudeerd aan de Faculteit Medische Wetenschappen