In de rubriek ‘Intussen elders’ verzamelen we nieuws van andere universiteiten. Deze week: de UvA moet van de Raad van State de verkiezingen op de uni met twee dagen verlengen en demonstranten voor de rechter.
Verkiezingen UvA twee dagen verlengd wegens Palestinaprotest
De verkiezingen voor de studentenraad van de Universiteit van Amsterdam (UvA) moeten worden verlengd met twee dagen. Dat heeft de Raad van State geoordeeld in een zaak die was aangespannen door studentenpartij De Vrije Student (DVS), de Centrale Studentenraad (CSR) en een UvA-student.
Dat meldt universiteitskrant Folia. De studentenraadsverkiezingen op de UvA waren van 13 tot en met 17 mei, in de week van de uit de hand gelopen pro-Palestinaprotesten in Amsterdam. De UvA hield de gebouwen twee dagen gesloten.
Het verlies van twee verkiezingsdagen was nadelig voor de verkiezingen, vonden deelnemende studenten. Ze eisten verlenging, maar het centraal stembureau van de UvA vond dat niet nodig.
DVS, de CSR en de UvA-student stapten daarom naar de hoogste bestuursrechter. De Raad van State gaf hen gelijk. De uitslag die deze week bekend zou worden gemaakt, is nu uitgesteld.
Demonstranten UvA voor de rechter
Zeven betogers die werden aangehouden rond de bezetting en vernieling van UvA-gebouwen in Amsterdam, stonden donderdag voor de rechter. In één geval kwam het tot een veroordeling: een 24-jarige Spaanse student kreeg een maand gevangenisstraf wegens het trappen en bedreigen van agenten, bericht de NOS.
Een andere demonstrant, een 25-jarige man uit Amsterdam, werd vrijgesproken van de aanklacht dat hij stenen zou hebben gegooid naar de politie. Volgens de rechter was daarvoor geen bewijs.
Een derde werd zonder dat het tot een inhoudelijke behandeling kwam door de rechter teruggestuurd naar de cel; de man weigert te zeggen wie hij is. Volgens de rechter is de kans groot dat hij op de vlucht slaat als hij vrij komt. De zaak tegen vier anderen werd uitgesteld, vooral wegens tijdgebrek.
‘De barricade is altijd een plek van nederlagen’
De barricades zijn terug, constateert historicus en ‘barricade-expert’ Dennis Bos, universitair docent aan geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Bos is auteur van Bloed en barricaden, over de Parijse Commune die in 1871 de Franse regering de stad uit joeg. Toen verkregen de barricades hun legendarische status, aldus Bos.
In een vermakelijk interview met de Leidse universiteitskrant Mare vertelt hij over de barricades op het Roeterseiland, van de Universiteit van Amsterdam. De demonstranten had je daar gewoon moeten laten zitten, maar toch werd besloten de politie erop af te sturen. ‘Een ongelooflijke stommiteit’, vindt Bos.
‘Als activisten zich achter een barricade verschuilen, weet je als bestuurder: met deze ruimte nemen ze genoegen. Dus laat ze daar maar zitten. Álle deuren van élk universiteitsgebouw konden gewoon open. Ze hadden dat dus als geruststelling moeten opvatten: “Ze willen op het grasveldje kamperen. Prima: ze komen dus niet bij ons de ruiten ingooien”. Maar nu heeft de driehoek toch de boel ontruimd. En dan zie je: de beweging groeit. Door het hele land staan nu kampementen.’
In 1871 gebruikten de opstandelingen tonnen (barriques) gevuld met zand en stenen. De versperringen van 2024 – vooral gebouwd van pallets – werden door de politie snel opgeruimd, en ook die van 1871 bleken geen ultiem wapen; de Parijse Commune dolf na ruim een maand van bloedige gevechten uiteindelijk het onderspit.
‘De barricade is altijd een plek van nederlagen’, vertelt Bos, ‘Militair failliet, ook toen al; ze werken eigenlijk helemaal niet. En zo hoort het ook. De staat wint altijd. Maar het zijn wel heroïsche nederlagen; nederlagen die inspireren.’