China
Net toen ik begon te vrezen dat de universiteit collectief iedere gedachte aan haar Chinese avontuur had verdrongen, las ik in UKrant dat collegevoorzitter Jouke de Vries nog dit jaar de resultaten van het onderzoek naar de besluitvorming rond Yantai aan de universiteitsraad hoopt te kunnen presenteren.
Er klonk overigens wel wat aarzeling door in die hoop (‘het is erg lastig om te zeggen wat de einddatum zal zijn’), maar laten we voorlopig vertrouwen hebben in de zorgvuldigheid van de evaluatie.
Wel jammer dat die evaluatie pas naar buiten zal komen als alle hoofdrolspelers al weer enige tijd van het toneel zijn verdwenen. Bij verantwoording afleggen horen ook verantwoordelijken en dan komt het college van bestuur daar toch als eerste voor in aanmerking.
Voorop onze voormalige roerganger, Sibrand – Xi Brand – Poppema, die ik altijd voor de genius achter Yantai heb gehouden en die zich er publiekelijk in ieder geval het meest mee heeft geïdentificeerd. Maar ook oud-rector Elmer Sterken en Jan de Jeu vallen niet buiten die verantwoordelijkheid, en dan is het toch jammer dat zij gedrieën het veld hebben geruimd.
De stelligheid waarmee werd ontkend dat er publiek geld in Yantai is gestoken en de onduidelijkheden over het aantal manuren ten gunste van Yantai, roepen de vraag op wanneer ontkennen overgaat in liegen en wanneer onduidelijkheden ronduit misleidend zijn. Ik zou daar best een antwoord op willen.
Ondertussen ben ik door alle gedoe rond Yantai wel zorgvuldig de berichtgeving over en rond China gaan volgen (daar gaat trouwens best veel tijd in zitten en nu twijfel ik of ik die uren ergens moet melden). Kort samengevat geeft dat vooral aanleiding tot de conclusie dat we blij mogen zijn niet in het Chinese avontuur verzeild te zijn geraakt.
Hoe naïef is het om te denken dat een branch campus zich aan overheidscontrole kan onttrekken?
Dat China zich niet veel gelegen laat liggen aan de scrupules van westerse democratieën, kunnen we bijna iedere dag in de kranten lezen. Dat het de privacy van haar bevolking opoffert aan het grotere belang van de Chinese economie en machtspolitiek, is ook zonneklaar.
Met behulp van een uitgebreid cameranetwerk wordt het doen en laten van Chinese burgers nauwlettend geregistreerd en geanalyseerd en daar worden consequenties aan verbonden voor de carrière, kans op huisvesting, enzovoort.
Dagblad Trouw schreef de afgelopen zomer over het cameratoezicht dat nu ook uitgebreid wordt naar de collegezalen. Docenten worden gecontroleerd op uitspraken die niet volgens de Chinese doctrine zijn, maar ook het gedrag van studenten in de collegezalen wordt ermee in de gaten gehouden. Zijn ze wel voldoende bij de les, zijn ze niet andere dingen aan het doen, en dergelijke. Ik hoor het studentenpartij SOG nog niet bepleiten.
Volgens verschillende (anonieme) Chinese academici is het onder Xi – Xi ik Xi wat jij niet Xit – Jinping gedaan met de hervorming en modernisering van het land. Hoe naïef is het dan om te denken dat een Nederlandse branch campus zich aan de overheidscontrole zou hebben kunnen onttrekken?
Voorlopig maar niet meer naar China dus. Gelukkig maakte collegevoorzitter De Vries zich in een recent interview in Broerstraat 5 weer eens sterk voor de RUG als Universiteit van het Noorden, met naast Drenthe en Friesland, samenwerkingsverbanden ‘met Oldenburg, Papenburg en Hamburg en ook […] met de Scandinavische universiteiten’.
Ik schrok echter wel van een verse tweet van De Vries: ‘Vandaag mooi bezoek aan Standford University met alumni […] die werkzaam zijn in Sillicon Valley.’ Maar bij tweede lezing dacht ik: Standford? Sillicon? Wat zou hij bedoelen?
Voorlopig houd ik het er op dat hij in Zandvoort is geweest en toen dwars door de duinen zuidwaarts is gelopen, waarna hij in De Zilk uitkwam.
Dat zal hem de kop niet kosten.