Ik ga wat nieuws doen, althans iets dat ik sinds vwo-5 niet gedaan heb, namelijk een boekverslag schrijven. En, om de lat voor mezelf extra hoog te leggen, doe ik dat zonder het boek gelezen te hebben.
Anderhalf jaar geleden nam Eelco Runia, een geschiedenisdocent aan onze universiteit, stampvoetend ontslag. Zijn communicatie met het bestuur bleef beperkt tot een eenregelig ontslagmailtje, maar de media gaven hem uitgebreid de ruimte om leeg te lopen.
Runia heeft een boekje geschreven, Genadezesjes, en om daar aandacht voor te vragen mocht hij afgelopen weekend in de krant nog even natrappen naar zijn oud-werkgever. Zo onthulde hij dat geschiedenisdocenten in Groningen alleen onderwijstijd vergoed krijgen als ze voldoendes uitdelen.
Runia vond dat stom en heeft daarin volkomen gelijk. Aan het begeleiden van een niet zo goede student ben je doorgaans meer tijd, en zeker meer energie, kwijt dan aan het begeleiden van een topstudent. Maar het is wel precies hoe het betalingssysteem vanuit Den Haag werkt: we worden per diploma betaald.
Dat een faculteit die al jaren moeite heeft de eigen broekriem op te houden die prikkel doorrekent, vind ik haast nog begrijpelijker dan dat die prikkel er überhaupt is. (Dankzij de Commissie Van Rijn krijgt letteren straks misschien wel helemaal geen geld meer, dus dat prikkelprobleem is straks soort van opgelost, maar dat terzijde.)
Dit rare beloningssysteem gebeurt echter absoluut niet RUG-breed. Toen ik, zo’n tien jaar geleden, mijn eerste tentamen bij GMW had, lag het slagingspercentage behoorlijk laag.
De onderwijsdirecteur deed niet moeilijk – nieuwe bezems vegen goed schoon, waren zijn woorden – en ik kreeg gewoon mijn dagdelen. Ook voor scripties kan ik, zonder risico op nog meer overwerk, het cijfer geven dat de scriptie verdient.
De verdeling van onderwijsuren wordt niet vastgelegd tijdens een geheimzinnig topoverleg aan de Oude Boteringestraat 44
En als dat niet zou kunnen: dan zou ik het kunnen veranderen – en dit is mijn grootste ergernis bij Runia. De verdeling van onderwijsuren wordt niet vastgelegd tijdens een geheimzinnig topoverleg aan de Oude Boteringestraat 44. Het wordt zelfs niet door het faculteitsbestuur besloten; de onderwijsdirecteur van de opleiding gaat er over.
Dit is iemand uit het eigen instituut die, doorgaans in goed overleg met de eigen opleidingscommissieleden, alle hoogleraren en anderen, keuzes maakt. ‘Bottomer-up’ dan dit kan je het niet krijgen en het “wij, academici, versus zij, bestuurders”-frame van Runia is gewoon aantoonbaar onjuist. Verreweg de meeste bestuurders aan de RUG zijn geen professionele bestuurders, maar academici.
Het is prima om kritiek te hebben op de universiteit, er is ook genoeg om je terecht boos over te maken. Maar je kan er zelf voor kiezen of je onderdeel van de oplossing bent of niet. Runia kiest voor niet, en dat vind ik te makkelijk.
In UKrant mocht Runia tien verbeterpunten voor de universiteit noemen. De meeste punten (‘Bestuur door de professionals zelf en niet door beroepsmanagers’) zijn dus al geregeld, dus die woede van hem is wat onbegrijpelijk.
Het enige echt vernieuwende idee is dat iedereen aan de universiteit voor de helft ontslagen moet worden. Ik had Genadezesjes best willen lezen, maar gezien mijn aankomende 0,5-ontslag geef ik het bij deze ongelezen een onvoldoende. Want onvoldoendes geven mag gewoon aan de RUG.