Huize Louis
‘Anneke zou koken, maar dat liep in de soep’
Door Remco van Veluwen
By Remco van Veluwen
Shakshuka à la Huize Louis
Voor vijf personen
3 blikjes tomatenblokjes
400 gram spinazie
2 courgettes
2 puntpaprika’s
2 rode uien
3 teentjes knoflook
5 eieren
5 naanbroden
Fruit eerst de knoflook en ui. Snijd intussen (of daarvoor) de courgette en puntpaprika in stukjes en voeg toe om mee te fruiten en een beetje te bakken. Doe dan de spinazie erbij en vervolgens de tomatenblokjes.
Als alles helemaal verhit is, maak je een kuiltje in het eten en breek je er een eitje in. Doe dan het deksel op de pan en kook het eitje gaar. Serveer het met naanbrood.
‘Wat vind je van onze mannenmuur?’ vraagt Anneke in de gang van Huize Louis. Aan de muur hangen tientallen foto’s van knappe mannen. Er is wel even tijd om ze te inspecteren, het eten hoeft alleen nog een tijdje te sudderen. ‘Een aantal mannen wordt verdacht van aanranding, maar dat maakt helemaal niet uit’, zegt Amber droog. Zij is volgens haar huisgenoten ‘commissieleider’ van de mannenmuur.
Het koken mag dan al bijna achter de rug zijn, vlekkeloos ging dat niet, vertelt Milou, de huisoudste. ‘Anneke zou koken, maar dat liep in de soep.’ Dus nam Amber haar beurt maar over. ‘Ik ben wel naar de winkel geweest’, verdedigt Anneke zichzelf. ‘Ik ben soms de zeikerd in huis’, legt Milou zelfbewust uit. ‘Milou is de huismama en wij luisteren gewoon heel erg naar Milou’, zegt Anneke plagend.
‘We eten shakshuka. S-h-a-k-s-h-u-k-a’, vertelt Anneke. ‘Leuk woord voor Lingo’, grapt Milou. Ondertussen pakt Amber een stapel met foto’s. Het is tijd om een nieuwe foto aan de muur toe te voegen. Huisgenoot Marte helpt ook mee. Moeiteloos noemt Amber alle mannen op de foto’s bij naam. Ze is dus goed met namen? ‘Alleen met mannen.’
GSV
Namen geven de dames ook graag aan elkaar. Anneke wordt ‘Annie’ genoemd, Milou heet in huis ‘Millie’ en Amber is ‘Ams’. Marte is de nieuwste bewoner en heeft nog geen bijnaam. Ligt ‘Mar’ niet voor de hand? ‘Zo noem ik Mariëlle al’, legt Milou uit. Mariëlle kennen ze alle vier: ze zijn allen lid van de gereformeerde studentenvereniging GSV.
Gezamenlijk dekken de vier dames de eettafel in de kamer van Anneke, de grootste kamer van het huis. ‘Deze hebben we niet meer nodig, toch?’ vraagt Anneke. Ze toont de pollepel die uit de pan stak. ‘En is het brood al gesneden? Wil jij anders een broodmes meenemen?’ vraagt ze aan Marte.
De vier christelijke vriendinnen zijn een voor een in het huis aan de Paterswoldseweg terechtgekomen. Hoe Huize Louis aan haar naam komt, blijft nog even een verrassing. Eerst bidden. ‘Dat doen we altijd in stilte’, zegt Marte.
Anneke schept op, maar laat per ongeluk wat in het glas water van Milou vallen, tot hilariteit van de vrouwen. Milou besluit om het gewoon op te drinken. ‘Water is het nieuwe goud, zeggen ze toch?’ grapt Marte.
Druk
Heel vaak eten ze eigenlijk niet samen, bekennen ze. Op maandag heeft Marte altijd een bestuursvergadering, op woensdag moet ze voetballen en op dinsdagen en donderdagen zijn de dames allemaal druk met een bijbelkring en de soos van hun studentenvereniging. ‘Je hebt daarnaast ook veel collectieven, clubjes en dwarsverbanden bij de GSV waar we ook nog wel mee samen eten’, zegt Anneke. ‘Maar we zien elkaar vaak nog wel even voor het avondeten’, zegt Amber vrolijk.
Maar hoe zit het nu met die naam van het huis? Anneke pakt het verenigingsblad erbij en leest het verhaal dat zij en Milou hierover schreven voor. Wat blijkt? Louis was een vorige bewoner, die zelden tot nooit thuis was, behalve om het even ‘gezellig’ te hebben met vrouwen op zijn kamer. De kamer zat ook altijd op slot, of hij nou thuis was of niet. ‘Ik denk dat hij een pooier was’, zegt Anneke.
Pooier of niet, toen Louis uiteindelijk door de huisbaas was weggebonjourd en Marte er afgelopen zomer kwam wonen, werd het een GSV-huis en doopten ze het om tot Huize Louis. Hoewel, eigenlijk was het al een GSV-huis vanaf het moment dat Milou en Anneke er beiden woonden. ‘Als je met twee GSV’ers in huis woont, mag je al in de jaarbundel’, legt Milou uit.
Geslaagd
Marte vraagt wie er nog een tweede bordje wil. Iedereen. Het eten is goed geslaagd. ‘Ik krijg wel allemaal spul van het naanbrood aan mijn handen’, moppert Milou. ‘Ik veeg dat gewoon af aan mijn broek,’ zegt Amber. ‘Of aan Anneke’s stoel.’ ‘Wat?!’ roept Anneke vanaf de andere kant van de tafel. ‘Anneke houdt ook niet zo van de mannenmuur’, plaagt Amber door. ‘Behalve als ze er trots over kan vertellen tegen bezoekers.’ Anneke grinnikt instemmend.
Tijdens de coronaperiode trokken de huisgenoten ook veel met elkaar op. ‘We tafelen ook altijd heel lang na als er geen GSV-activiteiten zijn’, zegt Anneke. ‘En we hebben een opendeurbeleid, iedereen loopt altijd bij elkaar naar binnen.’ Dat was wel anders dan toen Louis er nog woonde.
Het eten is nagenoeg op, dus is het tijd om de Instagrampagina van het huis bij te werken, vinden de bewoonsters. Onder het genot van een opvallend goed gelukt kopje koffie – ‘Niemand hier kan koffie zetten.’ Vanwege hun verschillende commissies, regio’s en bijbelkringen zitten ze volop in het roddelcircuit van de vereniging. ‘Je moet mensen toch een beetje op de hoogte houden’, grijnst Marte.
Jouw huis en huishap ook in deze serie? Meld je hier aan en UKrant schuift gezellig aan.
