Studenten
Foto’s Zuzana Ľudviková

Studentenvereniging GISA

‘Divali is onze
kerst’

Foto’s Zuzana Ľudviková
Eten met je huisgenoten, vaak een dagelijks terugkerend ritueel. Wie eet er mee, wie maakt het en vooral: wat? UKrant neemt een kijkje in de pannen en proeft de sfeer in huis. Dit keer: de Indiase studentenvereniging GISA.
27 oktober om 9:27 uur.
Laatst gewijzigd op 3 november 2022
om 9:31 uur.
oktober 27 at 9:27 AM.
Last modified on november 3, 2022
at 9:31 AM.
Avatar foto

Door Ana Tudose

27 oktober om 9:27 uur.
Laatst gewijzigd op 3 november 2022
om 9:31 uur.
Avatar foto

By Ana Tudose

oktober 27 at 9:27 AM.
Last modified on november 3, 2022
at 9:31 AM.
Avatar foto

Ana Tudose

Rajma Dal

Een kop rajma (rode kidneybonen) 
anderhalve ui
2 tomaten 
1 chilipeper 
tomatenpuree 
gember-knoflookpasta 
1 laurierblad
kruidnagels
1 kaneelstokje
komijnzaad
chilipoeder
kurkumapoeder
garam masala 
gemalen koriander 
kasuri methi (gedroogde fenegriekblaadjes)

Was de kidneybonen en week ze een nacht in water. Kook ze de volgende ochtend tot ze zo gaar zijn dat je een boon makkelijk fijn kunt knijpen. 

Verhit wat olie in een pan en rooster daarin een theelepel komijnzaad, een laurierblad, kruidnagels en een kaneelstokje. Voeg de gehakte ui toe en de gehakte chilipeper en bak tot ze bruin worden. Voeg dan een volle theelepel gember-knoflookpasta toe en bak tot de pasta niet meer rauw ruikt. 

Voeg twee fijngehakte tomaten en een beetje tomatenpuree toe en doe een deksel op de pan, tot de olie van de tomaten aan de zijkanten van de pan blijft hangen. Doe er een volle theelepel chilipoeder bij, een halve theelepel kurkuma, een volle theelepel garam masala en een afgestreken theelepel gemalen koriander en laat het mengsel zo lang mogelijk pruttelen. 

Voeg dan de bonen toe en wat water en doe het deksel weer op de pan. Laat minstens 20 minuten pruttelen. Voeg als laatste de kasuri methi toe.

‘We hebben hier van die Nederlandse trekbellen’, zegt Pradnesh. ‘Ik trek er extra hard aan als ik weet dat mijn vriendin thuis is, gewoon om haar te pesten’, lacht hij. De vriendin in kwestie is Bhanushree en zij is vanavond de gastvrouw.

Het is een speciale avond, want samen met hun vrienden van de Indiase studentenvereniging GISA zetten ze een compleet Divali-diner op tafel. Dit vijfdaagse lichtjesfeest vindt vroeg in de herfst plaats en begint op een avond met nieuwe maan, als het donker is. Het aansteken van kleine olielampjes, diya’s genoemd, maken het – samen met flink wat vuurwerk – tot de lichtste nacht van het jaar. 

‘Voor ons heeft het de grandeur van kerst’, zegt Bhanushree met nostalgie in haar stem.’ De hele familie komt dan bijeen.’ De rituelen en voorbereidingen voor het festival beginnen al dagen of zelfs weken van tevoren. ‘Het huis moet grondig schoongemaakt worden’, zegt Pradnesh. 

Nieuw begin

Divali symboliseert de overwinning van het goede over het kwade en staat voor een nieuw begin, en daarom kopen mensen nieuwe spullen om het te vieren. Vooral huishoudelijke apparaten zoals tv’s, maar dus ook vuurwerk. ‘Het is een beetje als het einde van Oudejaarsavond in Nederland’, beschrijft Madhur. ‘Er hangt een paar dagen lang overal mist.’  

Voor de meisjes in huis, Bhanushree en Naomi, is het ook de tijd van het jaar om zich mooi aan te kleden. De een draagt een jurk met bloemenpatroon, de ander een stijlvolle gele jurk, en allebei zijn ze bestikt met zilver. 

Maar het eten is het allerbelangrijkste.  

De spanning is voelbaar in de kleine keuken. Bhanushree bewaakt twee koekenpannen, terwijl Naomi helpt met het klaarmaken van de muntchutney. ‘Niet te veel yoghurt erbij!’ waarschuwt Bhanushree terwijl ze over haar schouder kijkt.

‘Wat doen jullie hier in de keuken?’ vraagt Pradnesh, de chef-kok van vanavond. Ze kaatsen grappen over en weer en gelach vult de keuken. ‘We zijn zo close geworden dat we onze liefde en waardering voor elkaar uitdrukken met pesterijen’, knipoogt hij. 

Kruiden

Naomi trekt een vies gezicht en deinst weg van een potje. ‘Jakkes, dit zwarte zout ruikt echt heel vies.’ Er staat een rek vol met kruiden. Sommige hebben ze uit India meegenomen, maar bepaalde kruiden kun je ook in Groningen wel kopen, zegt Bhanushree. ‘Vooral bij Nazar. Je moet echt de hapjes proberen die ze daar hebben’, zegt ze. ‘Maar je moet wel ’s ochtends gaan, want ze zijn binnen een uur weg.’ 

Er zijn voetstappen te horen. Het is hun Griekse vriendin Elisavet, die langskomt voor het eten. ‘Schoenen uit! Vooral in de keuken!’, roept Bhanushree verschrikt. Dat is hun vriendin nog nooit vergeten. ‘Dit is mijn dag denk ik niet’, zegt Elisavet, terwijl ze snel haar schoenen verruilt voor een paar slippers. 

De jongens duwen de eettafel naar het midden van de kamer en hangen wat lichtjes op. Niet de traditionele, trouwens. Pradnesh zet wat Indiase muziek op. 

‘Oh nee, er is geen drank meer’, zucht Naomi in de keuken. ‘Tijdens feestdagen drinken wij Indiërs liever niet, weet je’, grinnikt Bhanushree. ‘We willen de religie en cultuur onvoorwaardelijk respecteren.’ Even later schiet Shane, een goede vriend uit Ierland, te hulp met Oekraïense wodka. ‘Ik moest kiezen tussen een Russisch merk en een Oekraïens merk’, zegt hij. 

Goden

Na twee uur nemen Madhur en Karthik het over in de keuken. De anderen zetten het eerste gerecht op tafel: paneer tikka met muntchutney. Een half uur later komen er nog vijf gerechten aan: kachumbersalade, rajma dal, butter chicken, rijst en paratha.

Een sfeer van eensgezindheid daalt neer over de tafel. Iedereen helpt elkaar: er worden lepels basmatirijst op borden geschept en aan de andere kant van de tafel wordt de salade doorgegeven. De geur van kruiden drijft door het huis. Het eten is zo lekker en de sfeer zo weldadig, dat je niet meer weg wilt gaan. 

‘Gasten zijn voor ons een soort goden’, zegt Pradnesh. ‘En zo willen we hen zich ook laten voelen, op hun gemak en enorm welkom. Ik weet nog dat mijn moeder me zo’n blik toewierp als ik me niet netjes gedroeg wanneer we gasten hadden, thuis in India.’ ‘Oh ja, die dodelijke blik…’ zegt Madhur. ‘Die ken ik ook’, knikt Karthik. 

‘Doorgaans vinden buitenlanders dit niet lekker’, zegt Bhanusrhee over het dessert, gulab jamun en rasgulla – een heel gewoon gerecht in India. Maar Elisavet is dolblij dat ze het weer voorgeschoteld krijgt. Bhanushree lacht. ‘Mijn moeder was zo verbaasd toen ze haar voor een derde balletje zag gaan.’ 

De Indiase studentenvereniging GISA organiseert begin november een Divali-feest met muziek, dans en eten. Iedereen is welkom.

Jouw huis en huishap ook in deze serie? Meld je hier aan en UKrant schuift gezellig aan.

Foto Zuzana Ľudviková

Engels