Een vrijwillig dienjaar moet het leger aan nieuwe manschappen helpen. Ideaal voor studenten die bij hun vereniging al gewend zijn aan een ontgroening, denkt columnist Wilma Heesen.
Pas een paar jaar is ook de brief die alle 17-jarigen krijgen geëmancipeerd. Sinds 2020 krijgen zowel jongens als meiden een bericht van de Rijksoverheid waarin staat dat hij of zij is ingeschreven voor de dienstplicht. Schokkend? Nou nee. De brief heeft nul consequenties, aangezien er al meer dan 25 jaar geen opkomstplicht is. De puber leest hem hooguit een keer vluchtig en legt hem gauw terzijde, om er nooit meer aan te denken.
De dienstplicht, dat klinkt als iets van heel vroeger. Sterke verhalen van mannelijke boomers die in hun jonge jaren een of meerdere jaren hebben gediend of een afkeuring hebben gefixt. Met een lengte boven de 2 meter ontsprong je de dans, en ook als je voldeed aan een van de vele ziektebeelden waar een ongeschiktheidsverklaring voor werd uitgegeven. Als je wel een jaar of wat ging dienen, kwam je terug met een hoop sterke verhalen, een paar nieuwe vrienden en soms zomaar een instrument dat je had leren spelen.
De afgelopen tientallen jaren leek het leger voor velen steeds meer overbodig. Het moest er nu eenmaal zijn, maar mocht niet te veel kosten en zeker geen overlast geven met lawaaiige trainingen in het luchtruim.
Nu er sinds twee jaar een oorlog woedt op het Europese continent, begint ook in Nederland het besef in te dalen dat het leger niet alleen iets van vroeger is. Want wat als ons nationale leger op een gegeven moment toch echt vrij dichtbij in actie moet komen? Met 9000 openstaande vacatures en 51.000 manschappen staat ons leger ver in de rode cijfers. Meer mensen zullen voor het leger moeten gaan kiezen.
Al het fysieke werk in het leger is een stuk voordeliger dan sporten met een personal trainer
Afgelopen september is het vrijwillige dienjaar geïntroduceerd, een mogelijkheid voor jongeren en ook mensen met werkervaring om een jaar bij Defensie aan de slag te gaan in een betaalde functie. Een kleine 132 man was hiervoor te porren. Volgens de berekeningen zou de instroom in 2028 zo’n drie- tot vierduizend man per jaar moeten zijn. Er is dus nog een slag te maken. Wat zijn nu goede doelgroepen voor de PR van zo’n dienjaar? Tot nu toe worden studenten in de luwte gehouden, maar zit daar niet juist heel veel potentieel?
Neem nu de student bij een traditionele studentenvereniging, compleet met ontgroening. Die snapt de mores in het leger en zou wat dat betreft zo mee kunnen draaien. Waarschijnlijk kunnen er over en weer wat ontgroeningsrituelen worden uitgewisseld.
Ook de student met een tikje obesitas kan goede stappen maken in het leger. Als het met de goede intenties toch steeds maar niet lukt om de kilo’s te lijf te gaan, is al het fysieke werk in het leger een stuk voordeliger dan sporten met een personal trainer.
Doomscrollen is verleden tijd na een dienjaar. Je bent dan zo gereset van je telefoon dat je je vrije tijd daadwerkelijk aan leuke en meer zinvolle dingen gaat besteden. Twijfels over je studiekeuze? Probeer eens wat nieuwe skills uit in het leger, opleidingsmogelijkheden genoeg.
Stel dat de pr-club van het leger inderdaad een oproep naar alle studenten stuurt, wat zou jij doen?
WILMA HEESEN