Met hoofdpijn las columnist Casper Albers de vele reacties onder het verhaal van UKrant over de ‘Stijlgids inclusieve taal’. Vaak ook nog anonieme reacties, constateert hij, ‘want dapperheid kent z’n grenzen’.
Het zijn moeilijke tijden voor woke-vrezend Nederland. Vorige week verloor hun nieuwe posterboy, Laurens Buijs, keihard zijn rechtszaak tegen de Universiteit van Amsterdam. De rechter was duidelijk: als je stelselmatig je collega’s verrot scheldt, mag je op non-actief worden gezet. Jezelf klokkenluider noemen verleent je geen vrijstelling van basale fatsoensnormen.
Buijs’ advocaat Bart Maes zal inmiddels wel gewend zijn om rechtszaken te verliezen, maar Buijs zelf kon het niet laten om in wat hysterische tweets een hoger beroep aan te kondigen. Wellicht niet de slimste strategie: de rechter had immers expliciet aangegeven het recente twittergedrag (bestempeld als ‘op oorlogspad zijn’) meegewogen te hebben in het oordeel.
Dichter bij huis, op de website van UKrant, is het al niet makkelijker voor de wokewaarschuwers. Onder het artikel ‘Stijlgids inclusieve taal – Het belang van hij, zij of hen‘ staan op het moment van schrijven van deze column 52 reacties.
Het zijn voornamelijk reacties van strijders voor het vrije woord die, nagenoeg allemaal anoniem (want dapperheid kent ook z’n grenzen), hun beklag doen over extreemlinkse zaken als toiletten zonder gendercheck bij de deur en ‘hallo student’ in plaats van ‘hallo meneer’ zeggen tegen een student. En dat terwijl de stijlgids enkel adviezen geeft en dus geen enkel verbod of verplichting met zich meebrengt.
Je mag toch hopen dat iedereen die een RUG-diploma krijgt wel beter heeft leren argumenteren
En dat beklag doen ze in zodanig kromme zinnen en met zo’n collectie aan drogredenen dat je hoofdpijn krijgt van het lezen. Als dit daadwerkelijk reacties van onze studenten zijn, dan is het niveau van het vwo de afgelopen jaren gigantisch gekelderd.
Je mag toch hopen dat iedereen die een RUG-diploma krijgt, wel beter heeft leren argumenteren dan dit. Door zo massaal met manke argumenten te komen, raken de soms wel terechte observaties ondergesneeuwd: uiteindelijk helpen ze er de wokisten mee omdat straks niemand hun kant meer serieus neemt.
Anoniem reageren kan natuurlijk iedereen met een internetverbinding. Wellicht zijn al die vijftig reacties wel geschreven door dezelfde boze reaguurder (m/v/x) die vanaf een zolderkamertje onder verschillende alter ego’s loopt te Wierddukken.
Het is trouwens een misvatting om te denken dat woke iets nieuws is. In de allereerste Likertschaal ooit zaten nog vragen als ‘Practically all American hotels should refuse to admit negroes’ (antwoordopties ‘helemaal mee oneens’ t/m ‘helemaal eens’), maar we zijn bijna een eeuw verder.
Het is een misvatting om te denken dat woke iets nieuws is
En al sinds 1978 wordt binnen gedachtenexperimenten in de informatica gebruik gemaakt van ‘Alice en Bob’, waarbij met opzet – woke avant la lettre – voor een mannen- en vrouwennaam gekozen werd.
Deze week stond Harry Styles in de Johan Cruyff ArenA. Hij paradeerde met een regenboogvlag over het podium en riep ‘Zodra ik hiermee ga wapperen, zijn jullie allemaal gay!’, en hij begon te wapperen. Het ultieme nachtmerriescenario voor anti-woke.
Ik vermoed niet dat na het wapperen de geaardheid van de aanwezigen daadwerkelijk veranderd is. De treinen in de regio hielden wel massaal op met rijden, maar niet alle correlatie duidt op een causaal verband.
Zolang de tegenstanders van woke niet met academisch meer steekhoudende argumenten komen, doe je er het beste aan om het debat maar gewoon te mijden. De claim van Styles is evenmin academisch verdedigbaar, maar van zijn shows vrolijk je tenminste op.
CASPER ALBERS