Er zijn speciale plekken waar je kunt huilen en er zijn plekken waar je de stilte kunt beleven. Maar die plekken heeft student-columnist Bauke van der Kooij niet nodig. Bauke wil S-C-H-R-E-E-U-W-E-N.
Zie tegenwoordig maar eens te ontsnappen aan alle prikkels die op je worden afgevuurd – dat valt niet mee. Stinkende parfumlichten en felle neonlampen zijn al hinderlijk, maar het meest vervelend is al het goedbedoelde geluid dat bijna vierentwintig uur per dag op je wordt afgevuurd.
Marktverkopers, scooters, draaiorgels (wel beter dan marktverkopers, maar toch), blaffende honden en huilende baby’s – je zit er gewoon niet altijd op te wachten.
In een drukke, luidruchtige en snelle wereld is de vraag naar stilte dan ook groter dan ooit. Even ontsnappen aan de drukte van de kolkende maatschappij en even niet worden blootgesteld aan alle prikkels, lijkt voor veel mensen steeds belangrijker te worden.
De RUG biedt gelukkig genoeg plekken om in alle stilte te werken of te studeren. En kijkend naar hoe vol studieruimtes als de UB altijd zitten, blijkt hier inderdaad genoeg vraag naar.
Als je dus eenmaal goed zoekt, is er genoeg stilte te vinden. Maar een betere vraag is, waar kan je nog schreeuwen? Stilte is fijn, maar even goed hard schreeuwen kan enorm opluchten. Onderzoek toont aan dat schreeuwen een goede manier is om stress, frustratie en woede te uiten. Er komt zelfs endorfine vrij bij een goede schreeuw – net als bij bijvoorbeeld hardlopen.
Maar als schreeuwen net zo goed is als stilte, waar kan ik dan schreeuwen? Ik besloot het op te zoeken op Google, en tot mijn verbazing ben ik niet de enige.
Waar kan ik even lekker mijn frustratie kwijt?
Tientallen, misschien wel honderden mensen stelden dezelfde vraag: waar kan ik even lekker mijn frustratie kwijt en een lekker potje schreeuwen? Of, om een onbekende op het internet te citeren: What are some places to go scream without people thinking you’re being murdered?
Twee veelgenoemde plekken zijn de auto en de douche, maar nu zijn dat voor studenten precies de plekken die voor studenten niet beschikbaar zijn: een auto hebben ze niet. De douche zit op vijf meter van tenminste vier huisgenoten en is afgescheiden met een ‘muur’ die dunner is dan drie A4-tjes. Beide geen optie, dus.
Nu zijn er al universiteiten met een cry closet, een hokje waar je even kunt huilen. Maar die universiteiten hebben het niet begrepen; huilen kun je op genoeg plekken. Schreeuwen niet, terwijl dat minstens zo veel voordelen heeft.
Waarom komen we dan niet met een schreeuwruimte? Een geluidsdichte ruimte (in de UB bijvoorbeeld), waar je lekker even al je frustratie kwijt kunt. Zet desnoods wat heavymetalmuziek op om de emoties los te maken en binnen vijf minuten kun je er weer fris en fruitig tegenaan.
Wel even oppassen voor je stem natuurlijk – voor je het weet klink je als een corpslid na een avondje zuipen en schreeuwen op de sociëteit. Of mensen denken dat je met coronaklachten over straat loopt.
En mocht je je stem helemaal kwijtraken, geen probleem. Verblijd jezelf met het feit dat je daarmee de maatschappij iets stiller maakt. Al is het maar voor een dag.
BAUKE VAN DER KOOIJ