Na één proefrepetitie was het studentenorkest er eigenlijk wel uit. Volgens Jip Klok, voorzitter van Bragi, klikte het direct tussen De Blaeij en het orkest. ‘Alexander is ook een hele vrolijke, enthousiaste man die het goed met de studenten kan vinden, dus dat werkte meteen.’
De dirigent speelt al zijn hele leven viool en zit sinds 2001 in de eerste vioolgroep van het Gelders Orkest. De directeur van dat orkest haalt hem over om directielessen te volgen en in 2008 maakt De Blaeij er zijn dirigeerdebuut. Hij dirigeert er nog steeds, ook nu hij de studenten bij Bragi onder zijn hoede heeft gekregen.
Volgens De Blaeij is het dirigeren van een studentenorkest heel andere koek. ‘Studenten zijn fris. Ze zijn ontzettend enthousiast en willen graag spelen. Dat is heel leuk.’
Verslavend
Wat doet een dirigent nou precies? ‘Een dirigent verplaatst lucht. Een orkest speelt en een dirigent leidt dat eigenlijk. De dirigent repeteert met het orkest, zodat er goed wordt samengespeeld en dingen mooi zuiver zijn. Omdat het orkest zo groot is, zorgt hij dat er één opvatting is.’
Na afloop van de repetitie in de Oosterkerk vertelt De Blaeij dat hij ‘doodmoe’ is na zo’n avond, maar er tegelijkertijd veel energie van krijgt. ‘Het is verslavend. Er gaat nu zoveel adrenaline door me heen dat ik de komende twee uur niet kan slapen.’
Dat komt mooi uit. De dirigent reist voor de wekelijkse repetities heen en weer tussen Amsterdam en Groningen, dus hij heeft nog een flinke autoreis voor de boeg. Maar niet voordat hij de studenten heeft opgezocht in de Kroeg van Klaas. ‘Ik neem wel gewoon een Spa Blauw, hoor.’