Elke dag vraagt de redactie van UKrant zich af: waar schrijven we over, waarom schrijven we erover en hoe schrijven we erover? ‘Bij UKrant’ is een niet-reguliere rubriek waarin we zo nu en dan een kijkje achter de schermen geven.
In de Chinese gemeenschap in Groningen (studenten en staf) is grote verontwaardiging ontstaan door het verhaal dat UKrant vorige week bracht over studentenflat Xior op Zernike.
Veel kamers in het complex zijn verhuurd, zo vertelt het verhaal, aan Chinese studenten via een sjacheraar (in de Engelse versie van het verhaal noemden we die een scalper – een goede vertaling ervoor is er niet) in hun thuisland; iemand die met een softwaretruc als eerste weet dat er kamers vrijkomen en deze informatie tegen betaling aanbiedt aan landgenoten.
De werkwijze, zegt verhuurder Xior, is illegaal. Xior is inmiddels bekend met het fenomeen, doet nader onderzoek en zal boekingen annuleren als het weer gebeurt. ‘De gemeente en de politie zijn op de hoogte van de situatie’, zei Xior vorige week in een reactie op het verhaal tegen UKrant.
Helaas hebben veel Chinese studenten (maar ook medewerkers) in Groningen het verhaal opgevat als een racistische aanval op de Chinese gemeenschap. Er werden allerlei heftige reacties met deze strekking gepost op ukrant.nl en – toen de mogelijkheid om te reageren werd gesloten, daarover zo dadelijk meer – werd de boosheid op andere manieren geuit.
Hoofdredactie en het bestuur van de Stichting Universiteitsblad bekijken welke stappen we kunnen nemen
Het ging helaas nog verder dan ‘boos’. In besloten Chinese groepen op sociale media zijn gegevens van de auteur van het verhaal uitgewisseld en er is zelfs opgeroepen om haar ‘in elkaar te slaan’.
Zulke intimiderende opmerkingen en dreigementen zijn onacceptabel. Hoofdredactie en het bestuur van de Stichting Universiteitsblad Groningen (de ‘uitgever’ van UKrant) bekijken welke stappen we hiertegen moeten en kunnen nemen.
Enige verdere uitleg.
1. Het verhaal is op geen enkele manier bedoeld om de Chinese gemeenschap in Groningen in een kwaad daglicht te stellen. Het verhaal legt de werkwijze van de sjacheraars bloot die misbruik maken van de woningnood in Groningen (en waarvan hun Chinese landgenoten het slachtoffer zijn, die moeten immers fors betalen voor die diensten).
Waarom schrijft UKrant dan alleen over Chinese studenten? Omdat het over Chinese studenten gaat. Als het IJslandse sjacheraars waren geweest die IJslandse studenten aan een kamer hadden geholpen, dan was het verhaal over IJslanders gegaan. Maar er waren en zijn geen IJslandse sjacheraars actief in Xior, wel Chinese.
2. Het gebruik van het begrip ‘Chinatown’ in de kop is kleinerend, zo is opgemerkt. De definitie van Chinatown luidt: stadswijk waar veel overzeese Chinezen wonen en/of waar veel Chinese faciliteiten zijn (in de volksmond niet zelden aangevuld met: en waar je heerlijk kunt eten). Daar wordt niks neerbuigends mee bedoeld, integendeel. Er zijn ook (prachtige) films gemaakt en boeken geschreven met ‘Chinatown’ in de titel.
Ik accepteer niet dat mijn redacteuren publiekelijk en volkomen onterecht worden beschuldigd van racisme
3. UKrant heeft de mogelijkheid om te reageren op de site al snel na publicatie gesloten. Waarom? Je mag vinden van het verhaal wat je wilt. Maar ik accepteer niet dat mijn redacteuren publiekelijk en volkomen onterecht worden beschuldigd van racisme of dat UKrant wordt neergezet als een platform dat willens en wetens haat (jegens de Chinese gemeenschap) propageert. Het is volstrekt bezijden de waarheid.
Reacties met deze inhoud zijn daarom verwijderd. Omdat ze door dezelfde afzenders daarna keer op keer werden herhaald (met opmerkingen erbij als ‘waag het niet nog eens om mijn reactie te verwijderen’), is de reageermogelijkheid leeg geveegd en gesloten (en ook omdat we uit zekere politieke hoek (helaas) bedenkelijke anti-Chinese reacties kregen).
Het sluiten van de reactiemogelijkheid viel vervolgens ook verkeerd; dat was een ‘schending van onze democratische rechten’, zo klonk het uit de Chinese gemeenschap. Dat verwijt snijdt geen hout.
Er zijn richtlijnen/spelregels voor het plaatsen van opmerkingen (deze zijn hier te vinden). Bovenal: UKrant geeft de lezer de mogelijkheid om (inhoudelijk) commentaar te leveren en met elkaar een discussie aan te gaan. Dat is een ‘geste’ van onze kant, geen ‘democratisch recht’ dat nu met handen en voeten is getreden.
De mogelijkheid om op dit stuk te reageren, staat vooralsnog open. Bij misbruik zoals hierboven is beschreven, wordt die ook hier gesloten.
Rob Siebelink is hoofdredacteur van UKrant