Door Elisabeth Bobrova Blyumin en Gonçalo Hora de Carvalho
De kritiek die de RUG over zich heen kreeg in de kwestie-Susanne Täuber is onterecht, betogen studenten Elisabeth Bobrova Blyumin en Gonçalo Hora de Carvalho. Het is niet de universiteit die Täuber heeft laten vallen, zij is het die de universiteit heeft laten vallen.
Wij schrijven dit stuk omdat we bang zijn. Het bestuur van de universiteit probeert wanhopig professioneel te blijven in een privaatrechtelijke zaak over het ontslag van een individu, terwijl de media proberen – en daar ook in slagen – om het imago van onze onderwijsinstelling kapot te maken op wat volgens ons valse gronden zijn.
Afgelopen maand zwollen de stemmen van onwetende activisten buiten het Academiegebouw aan tot een crescendo, waarbij ze zelfs eisten dat het college van bestuur zou aftreden dan wel Susanne Täuber haar baan terug zou geven.
Maar weten ze eigenlijk wel waarom ze in de eerste plaats is ontslagen? Laten we bij het begin beginnen: Täubers kritische essay uit 2019, gepubliceerd nadat ze in 2018 geen promotie had gekregen van de universiteit.
Het essay is gebaseerd op haar persoonlijke ervaring als Rosalind Franklin Fellow (RFF). Ze doet beweringen over andere fellows, maar ze specificeert nooit hoeveel van hen ze heeft geïnterviewd – als ze al iemand heeft gesproken.
Täuber stelt dat ‘het nadeel voor fellows van het RFF-programma wordt versterkt: ze worden vaak buitengesloten door mannelijke academische elites die voornamelijk andere mannen steunen’.
Ze uit een ernstige beschuldiging tegen minstens de helft van haar collega’s
Ze uit een ernstige beschuldiging tegen minstens de helft van haar collega’s namens meer dan honderd vrouwen die ze, voor zover we weten, nooit heeft ondervraagd.
Täuber meldt dat het programma heeft geleid tot structurele discriminatie, dat het meritocratische principes heeft ondermijnd en heeft geleid tot diversiteit zonder inclusie. Dit zou heel goed waar kunnen zijn, maar dit is niet iets waar ze serieus onderzoek naar heeft gedaan. Ze heeft geen data verzameld, maar wel beschuldigingen geuit over structurele discriminatie en velen namen dat klakkeloos aan.
De lezer moet zelf maar bedenken wat de verklaring is voor de bewering dat ‘mannelijke academici toegang hebben tot een veel groter aantal promovendi’. Zou dat kunnen komen door de (reeds bekende) genderdisbalans, een tot in deze eeuw voortdurend gevolg van de langzame toetreding van vrouwen tot de academische wereld?
Zou het zo zijn dat er meer mannen in jouw vakgebied zijn, omdat het een vakgebied is dat (om verschillende redenen) mannen meer interesseert dan vrouwen?
Je zou hopen dat een essay van een academicus die dit onderwerp als haar belangrijkste onderzoeksgebied bestudeert, ten minste enkele vragen zou proberen te beantwoorden. Helaas worden we in plaats daarvan geconfronteerd met de ene non sequitur na de andere.
Dat is alles wat je krijgt bij het lezen van Täubers essay – een glimp van haar eigen aannames over andere mensen op basis van hun geslacht.
Een reflectie die valse redenen aanvoert om de reputatie van haar collega’s en de universiteit te verwoesten
Deze persoonlijke ervaring is zonder bewijs gepubliceerd in een wetenschappelijk tijdschrift en wordt beschouwd als echt onderzoek, terwijl het eigenlijk een beschuldiging is dat mensen aan Täubers faculteit hebben samengezworen om haar promotie te dwarsbomen.
We begrijpen niet dat iemand verbaasd kan zijn dat dit conflicten op de werkvloer heeft veroorzaakt tussen Täuber en haar supervisors en collega’s. Academici mogen doorgaans naar eigen inzicht hun tijd besteden aan hun onderzoek, en deze specifieke academicus heeft ervoor gekozen om haar tijd te besteden aan het schrijven van een persoonlijke reflectie.
Het is een reflectie die valse redenen aanvoert om de reputatie van haar collega’s en de universiteit te verwoesten, evenals een zeer gerespecteerd fellowship voor vrouwen in de academische wereld.
Als wij haar collega’s zouden zijn, zouden we ons aangevallen voelen, en zouden we niet begrijpen dat het probleem niet met ons besproken was voordat het in de openbaarheid gegooid werd.
Volgens dit essay zweert de Rijksuniversiteit Groningen samen tegen al haar vrouwelijke academici en saboteren alle mannelijke academici de carrières van hun vrouwelijke collega’s. De poging van de universiteit om de academische carrière van vrouwen via het RFF een impuls te geven, zou een kolossale mislukking zijn en het tegenovergestelde bereiken van wat werd beoogd.
Volgens dit essay zweert de Rijksuniversiteit Groningen samen tegen al haar vrouwelijke academici
Maar die beweringen worden zonder bewijs gepresenteerd en verschuilen zich in een vreemd deel van een wetenschappelijk tijdschrift dat meningen en ervaringen waardevoller vindt dan data.
Wij vinden dat Täuber de universiteit heeft laten vallen en dat ze het systeem waar ze haar baan aan te danken heeft, ten onrechte heeft zwartgemaakt. De internationale kritiek die de Rijksuniversiteit Groningen heeft ontvangen, is volgens ons niet terecht, en het maakt ons verdrietig dat dit in de afgelopen tijd het meest besproken onderwerp is geworden.
Het ergste is nog wel om te zien hoe het beste wat de universiteit te bieden heeft – de jonge, vrije en sterke studenten – zich in groten getale verzamelen en hun alma mater in het openbaar aan de schandpaal nagelen, terwijl ze op zijn minst dat verdomde paper hadden kunnen lezen.
Elisabeth Bobrova Blyumi is bachelorstudent natuurkunde en Gonçalo Hora de Carvalho doet een master artificial intelligence
Het tweetalige reactie systeem veer4briokelt de discussie helaas. Dus hier nogmaals mijn reactie in de Engelse versie:
I can only admire these students, and we should be proud of them. Unlike Susanne Tauber’s article, their piece is actually well argued, and they point to very serious failures of academic methodology. I write that as a researcher in the Humanities who believes that there too, standards of scientific rigor apply (just look up my cv or Web of Science citation score if you are not inclined to believe my credentials). As I wrote earlier, Tauber’s Yarn report was similarly lacking in methodological rigor. And I am not at all alone in this negative judgement.
The situation poses an important larger question about RuG hiring practice: how could someone like Suzanne Tauber ever be appointed? Unlike leading American or British universities the RuG does not have a university wide code of best practise, to prevent such unfortunate hires. Of course, accidents happen, but we really don’t have a system in place to reduce the risk of this kind of issues, or a procedure that gives greater confidence that we hire the best people in the world, rather than just people we happen to like or know.
Expertise: Roman Social and Economic History, good luck interviewing dead Romans. Do I really have to explain to you why your academic opinion has little impact when judging Taubers work? Before you tried to impress us all with the size of your CV did you take the time to read hers? And how on earth are you concluding that nepotism must have helped when she was fired by the same people that hired her?
Grapjas! Wat kwalificeert jou de kwalificatie van Dr. Jongman in twijfel te trekken? Meer “Cheap” of meer “Goat”?
I cannot assess Ms. Tauber’s academic qualities, but as a Dutch taxpayer I estimate that our society must have invested more than one MILLION euros in her research over the years.
Unlike people sitting in the office and thinking about how bad the world is all day long, these funds had to be earned by people actually creating something that works (e.g., buildings, roads, delivering parcels, healing people).
If, as a result, people who get so much funding are creating such a mess, including that the police must be called to maintain order, which even costs more money, while they are making such questionable and negative statements about Dutch culture, as I read here in the discussion, then I must seriously question the utility of such gender-discriminating programs and the policy on which they are based, like these Rosalind positions.
I thus call the administrators and policymakers to reassess these programs. We have a serious shortage of manpower which will get only worse. We must invest in people developing constructive solutions, not destructive ideas that are splitting society even more.
Like you I pay taxes but I’d rather have social safety than a new pavement. I’d rather have an inclusive university than having my parcel delivered the same day. Clearly we have different ideas on what’s constructive to society and what isn’t.
LOL, without a pavement/building there’d be no university in the first place.
But let’s get real: The vast majority of the community doesn’t share your impression. That’s propaganda. And we have clear data on that. Face the facts.
Your diffuse calls for safety and inclusivity like that are not more than activistic buzzwords. Want a better world? Then make it better. Täuber certainly didn’t, in spite of all her privilege.
I speak for myself, not for others, not do I dictate what others need to think. How’s that propaganda?
You may think the silent majority thinks like you, but that’s your tunnel vision, not facts. I do understand it can indeed be uncomfortable for you, and in fact a lot of people, to see how the tables are turning, but ignoring or ridiculing the need for equality, inclusion and social safety will not stop us progressing in the right way.
Right now, there’s a lot of discussion going on about these themes and, thanks to Tauber, also at our university. Discussion leads to awareness and this is how change happens, slowly but surely.
What you – and many others in the pro-Täuber camp, including sufficient examples here on this page – do is really propaganda in the literal sense. You’d just have to look the word up in a dictionary, if you don’t understand it. I shall help you (but I guess the following is just expression of yet another white supremacist conspiracy):
“propaganda: 1 information, especially of a biased or misleading nature, used to promote or publicize a particular political cause or point of view” (Oxf. Am. Dict., online edition)
You keep talking about the RUG as if it were, generally speaking, a “socially unsafe space” (without, actually, ever explaining what your “social unsafety” is supposed to mean), notwithstanding the fact that many people, also many here in this discussion and representatively the vast majority as just has been confirmed by the National Students’ Survey, which someone here just quoted at the beginning of the discussion, DON’T share your opinion; as a matter of fact, they have the quite the OPPOSITE view. You’re communicating as if these people didn’t exist. You’re totally ignoring their subjective experience, apparently because it’s different from yours.
Get real: A FEW DOZEN “occupied” the main building. They provoked the administration and then also opposed the police. This allowed you to further escalate the situation. Then some 100 to 200 came, perhaps. But Täuber has still been fired. Your plan failed. Maybe she gets some money from the university in her legal procedure, but it’s virtually impossible that she’ll get heir position at the RUG back. I wish her all the best. And you too. But really get honest.
But who are you to judge another academic in another field? My view might very well be that your research on Roman economic and social history contributes very little to solving today’s problems. My view might very well be that today’s world would become a better place if we would have more pioneers like Susanne Tauber whose research does leave an impact and tries to make a change for the better.
However, as I pointed out in my first sentence: who am I to make this judgement by superficially glancing at your CV?
Your comment “we really don’t have a system in place to reduce the risk of this kind of issues, or a procedure that gives greater confidence that we hire the best people in the world, rather than just people we happen to like or know” is indeed pointing out a flaw in the system: it’s not objective and if you’re liked by those in power you’re lucky, but if you’re not liked (anymore), they just as easily kick you out. And, as we’ve seen over and over again at RUG but also other institutions: middle aged white men like other (middle aged) white men and favour them.
And who are you, then, do judge Dr. Jongman?
Besides, you don’t seem to understand how academic work works. Particularly in the social sciences/humanities calls for INTERDISCIPLINARITY have been loud. This implies, by definition, collaborations with (and judgements by, e.g., as peer reviewers) scholars from different fields.
And finally, that other scholars can understand what one is doing is one of the hallmarks of science. If nobody else can – at least in principle – comprehend and check it, then it’s esoterics, not science.
So better “wake up” yourself. Get real.
ps. I think it’s quite dehumanizing and perhaps also a bit racist and sexist to talk about “white men” like that, as if they were all the same, not individuals, just by virtue of their gender & skin color. I guess that you also wouldn’t like to have people talk about you like that. So why treat others like that?
Het moet allereerst gezegd worden dat jullie een compliment verdienen t.a.v. het vermelden van jullie namen bij het artikel. Kennelijk zit het met jullie social safety wel goed. Dat geldt helaas niet voor veel anderen bij de RUG.
Jullie schrijven: “Als wij haar collega’s zouden zijn, zouden we ons aangevallen voelen, en zouden we niet begrijpen dat het probleem niet met ons besproken was voordat het in de openbaarheid gegooid werd”.
Geloven jullie echt dat naaste collega’s van de vakgroep waar Tauber onderdeel van was, deze hele geschiedenis niet hebben meegekregen? Natuurlijk wel. En natuurlijk hebben ze daar ook een mening over. Maar het is iets anders om ook uit te komen voor die mening. Dat is juist het probleem bij de RUG (en vooral FEB). Dat is nu juist waar het over gaat.
Lees ook op zijn minst de verdomde uitspraak van de rechter er nog ‘s goed op na , want wanneer je de chronologische volgorde van events bij langs loopt dan is het inderdaad overduidelijk “dat mensen aan Täubers faculteit hebben samengezworen om haar promotie te dwarsbomen”: de dekaan ging er met gestrekt been in zodra Susanne Tauber in haar JMS essay ook refereerde aan haar eigen situatie bij de Faculteit Economie en Bedrijfskunde. Dat was duidelijk tegen het zere been. Dat was ook duidelijk de aanleiding om de academische vrijheid van Tauber de kop in te drukken en haar af te serveren.
Jullie worden verdrietig van de vele kritiek t.a.v. de RUG, maar die kritiek is terecht, want jullie alma mater heeft een behoorlijk aantal weeffouten die dringend moeten worden aangepakt.
Noem eens een instelling zonder “weeffouten”. Lees je soms het nieuws?
En is het dan de juiste oplossing om – baserend op verkeerde vooronderstellingen – zo veel ruzie te maken en vervolgens te proberen – met onhaalbare eisen – het academiegebouw te bezetten?
Denk daar alsjeblieft eens over na.
Dag medewerker, Er zijn veel organisaties met weeffouten, zoals ook ik in het nieuws lees en in de praktijk ervaar. Dus dank voor je bijval in deze, maar welke redenering zit achter jouw opmerking? Er klinkt iets door in de trant van ‘overal gaat van alles fout, logisch dat het bij de RUG ook niet goed gaat’. Correct me if I’m wrong, maar wanneer je dit inderdaad bedoeld, dan komt de RUG er wel heel gemakkelijk mee weg. Maar dat gerommel in achterkamertjes is voorbij, hoop ik, en terecht dat velen de RUG met argusogen blijven volgen.
Jij noemt het ‘ruzie maken’, maar ik zie dappere mensen die vechten tegen onrecht en verandering willen bewerkstelligen. En grote veranderingen gaan nooit zonder slag of stoot, zoals de geschiedenis laat zien. Denk jij daar a.u.b. maar’s over na.
Dat er een probleem met de bestuurscultuur (bijv. toeslagen, gaswinning – ooit van gehoord?) bestaat is hier niet in het geding, toch? De vraag is wat het geschil van Suzanne Täuber daarmee te maken heeft.
Mijn doel is gerechtigheid, niet haat. Je ziet hier nu zelf hoe fout veel van de trouwste Täuber supporters optreden, op de man spelen, nu zelfs complotdenken verspreiden. Waarom? Omdat twee studenten een gemotiveerde mening durven te uiten! Wat heeft dat alsjeblieft met een goede werkomgeving en sociale veiligheid te maken?
Täuber probeert, net zoals Laurens Buijs in Amsterdam, zichzelf als voorvechter voor academische vrijheid neer te zetten. Ik heb daar mijn twijfels. Je ziet in de uitspraak dat het geschil al 2017 begon, niet pas 2019. Deze “top onderzoekster” kon het kennelijk niet hebben dat ze even moest wachten op een bevordering, terwijl ze al op een spoedtraject was. Ik vraag je, hoeveel van de 3.000(?) medewerkers van de RUG wachten weleens op een bevordering of herkenning? (Nu wachten we trouwens allemaal op een nieuwe cao. Gaan we daar maar voor strijden!)
Zij heeft mijns inziens ervoor gekozen een machtspelletje te spelen. Dat kan. In een competitieve wereld word je meestal niet voor aardigheid beloond. Met haar essay van 2019 heeft ze echter haar standpunt openbaar gemaakt en haar werkomgeving verontwaardigd. Daarna werd het samenwerken lastiger. Zij heeft, denk ik, te vaak emotioneel en ongeduldig gereageerd en haar invloed overschat.
Ik ga meevechten voor gerechtigheid voor iedereen – maar niet voor het pleasen van een gekwetste ego dat niet zonder “prof.” voor zijn (haar) naam kon.
Natuurlijk is de bestuurscultuur hier wel in het geding. Ik lees in de uitspraak van de rechter dat faculteit/vakgroep haar in eerste instantie welgezind was t.a.v. een promotie tot prof. Het verliep alleen wel traag en er werd gesteld dat er meer publicaties moesten komen.
Kink in de kabel kwam er in 2019 toen het JMS artikel werd gepubliceerd. Dat was tegen het zere been. En toen ging het in achterkamertjes niet meer over de promotie tot prof, maar hoe haar eruit te werken, niet alleen bij haar vakgroep, maar definitief exit bij de RUG.
CvB en FB FEB spannen samen tegen Susanne Tauber…je zou het maar zo een complot kunnen noemen. Dus ja, natuurlijk heeft dit ook alles te maken met de bestuurscultuur hier. Het is toch wel duidelijk wie hier het machtspelletje speelde en dacht te winnen van het individu? En wie krijgt nu de deksel op de neus nu de internationale academische community in afgrijzen toekijkt hoe de RUG het verdere verloop zo belabberd handelt…
In de uitspraak vind je in maar liefst dertien(!) alinea’s uitgelegd wat er gebeurde tussen Täuber werd gevraagd nog even te wachten* tot de volgende bevordering en de publicatie van haar kritisch opiniestuk.
Geen rekening met de feiten te houden, maar alleen dat eruit te pikken wat bij jouw eigen conclusie past, is onacademisch. Discussieer dan beter niet mee.
* Stel je dat voor: in juni 2015 werd ze bevorderd tot UD1 en nog geen half jaar(!) later, in november 2015, vroeg ze al of ze tot UHD2 kon worden. Dat is echt bizar!
Ik ben het met de twee studenten eens dat de reputatie van onze universiteit belangrijk is. Maar voor een betere reputatie van onze universiteit hebben we betere leiders nodig.
Lees de uitspraak, dan zie je wat de decaan FEB en bepaalde mensen op vakgroep HRM&OB deden. “Alles in overweging nemende, is de kantonrechter van oordeel dat in het kader van de verstoorde arbeidsverhouding beide partijen verwijten vallen te maken, maar dat de RUG, onder meer in de persoon van [collega verweerder], een belangrijke, zo niet, doorslaggevende rol heeft gespeeld bij het ontstaan van de ernstig verstoorde arbeidsverhouding.”
En verder… Het huidige bestuur weet niet hoe een situatie te de-escaleren en stuurt de politie op onze studenten af…
Het is moeilijk om een professionele behandeling van de zaak te verwachten zolang deze mensen aan de macht zijn.
Weet je beter hoe met een groep radicalen om te gaan die het onderwijs en de academische ceremoniën verstoren en ook – na herhaaldelijk verzoek – het hoofdgebouw niet willen verlaten omdat hun onhaalbare eis niet word gehonoreerd?
Nee, in zo’n situatie is het terecht en zelfs nodig de politie te roepen. Jammer dat Täuber en haar supporters het zo veer laten komen.
ExCUZE me with the little wordplay on ptsd in the URL? Honestly what are you thinking Ukrant?
Als Täuber en haar achterban situaties als “sociaal onveilig” mogen duiden, dan mogen anderen dat en de gevolgen ook als stressvol duiden, toch? En dat is het ook.
Ik vind het creatief: Post-Täuber Stress Syndroom. Ik had het zelf niet gezien. Dank je dat je me hierop attendeerde.
Ben erg benieuwd welke professoren deze studenten hebben gemotiveerd zulks onzin te schrijven. Hier wordt kritiek geuit over onderzoek terwijl het hier om een essay gaat. Het JMS artikel is overigens voorzien van wetenschappelijke onderbouwing door Tauber op de site van de RUG zie Complementry File (hoe lang zal die file daar nog staan ?). En alles wijst erop dat Tauber zich juist enorm inzette om de RUG een betere werkplek te maken als UR lid en YAG (bestuurs) lid. Het is ronduit tenenkrommend hoe slecht deze studenten op de hoogte zijn van alle onderzoeken die de stellingen van Tauber onderbouwen. Maar goed, gezien hun studierichting zal het niemand verbazen dat ze bijna niets snappen van sociale ongelijkheid. Deze studenten blijken ook niets te weten over de treurige stand van zaken aangaande het RFF programma waarover het LNVH al jaren zich ernstig zorgen maakt. Het is ook zeer aannemelijk dat ze vele andere Ukrant artikelen en de bijbehorende commentaren niet hebben gelezen. En dan beweren dat het Tauber is haar zaakjes niet onderbouwd heeft, ongelofelijk en triest…
Gelukkig heb jij de wijsheid in pacht. Je kan niet ontkennen dat deze casus in media sterk eenzijdig wordt belicht.
Jouw reactie bewijst voor me dat jij hier (trouwens had ik dit vermoeden sinds maanden) complotdenken verspreidt: als deze studenten een andere mening hebben, dan moet dat komen doordat hoogleraren erachter staan – die dat dan trouwens zelfs niet durven te uiten, alhoewel dat dezelfde machtige en boze hoogleraren zouden moeten zijn die voor zo’n sociaal onveilige werkplek zorgen. Logisch?!
Ik betreur dat de Universiteitskrant zo’n onzin laat staan. Of, anderzijds, eigenlijk is het heel goed dat iedereen dat eens zo duidelijk zwart op wit kan zien.
Je spreekt je ook doorgaans zelf tegen: hier beweer je dat het geen onderzoek is, maar slechts een “essay”. Op de Engelstalige pagina beweer je juist weer het tegenovergestelde, namelijk dat het om serieus onderzoek gaat.
Ik twijfelde aan het begin nog wat ik van de zaak Tauber moest vinden. Vooral jouw voortdurend manipulatieve berichten hebben me nu volledig ervan overtuigd dat de universiteit zonder jouw “heldin” een betere plek is!
Jazeker, voor de daders van academic harassment binnen RUG, die collega’s willen ontslaan die hun wangedrag openbaar maken zal het zeker een betere plek zijn
Als ik “Cheapgoat” zie staan, dan verheug ik me steeds weer op de uiterst genuanceerde uitingen van deze trol of bot, want een persoon van vlees en bloed is niet in staat om zo genuanceerd te denken en te schrijven .
Hulde aan de AI/KI!
Lof voor de twee studenten . Ze hebben nagedacht, en het resultaat van hun overwegingen heel helder verwoord.
Een uiterst aangename afwisseling in de stortvloed van reacties inzake de casus Tâuber.
Over dit verhaal kan met vrucht gedebatteerd worden. Nogmaals, dank!
Ongetwijfeld staat binnen de kortste keren iemand onder dit artikel virtueel te wapperen met dat mede door Täuber geschreven YAG-rapport. Echter ook dat is van een niveau dat bij de meeste RUG-opleidingen niet van studenten geaccepteerd zou worden (behalve misschien bij Gender Studies). Weer zo’n geniepige poging om onder het mom van “onderzoek naar gedaan” het gelijk alsnog te halen.
Ik ben het alleen niet eens met deze studenten dat er niets aan de hand zou zijn. Institutioneel seksisme is er wel degelijk, daar zijn ook landelijke rapporten over die wel betrouwbaar zijn. Het is wat simplistisch om dat af te doen met: vrouwen scoren nou eenmaal beter bij bepaalde academische disciplines omdat mannen zich meer tot dat veld aangetrokken voelen.
Ik had niet de indruk dat die twee studenten het bestaan van seksisme ontkennen – maar ze maken, volgens mij terecht, het punt dat in verschil in resultaten niet altijd een bewijs voor discriminatie is.
De realiteit is niet zo zwart-wit. Je hebt ook verschillen vanwege afkomst (inclusief opleidingsniveau en rijkdom van de ouders), hoe iemand eruitziet enz. enz. enz. In de Nederlandse Grondwet (art. 1) staat dat niemand gediscrimineerd mag worden, om welke reden dan ook.
Filosofen (zoals Rawls zijn “veil of ignorance”) hebben modellen ontwikkeld voor hoe een rechtvaardigere maatschappij eruit zou zien. Daarmee wordt alleen in de praktijk weinig gedaan.
Door in media steeds meer onvrede en haat te verspreiden wordt het probleem zeker niet opgelost.
Fijn dat het jullie lukt waarmee minimaal 90% van de journalisten en schrijvers faalt: te begrijpen dat Täuber éérst een geschil over haar bevordering had (namelijk sinds 2017; rechtsoverwegingen 2.6 t/m 2.18 van de uitspraak) voor zij dat kritische stuk publiceerde (2019; overweging 2.19) dat het conflict vergrootte.
Ik ben het echter oneens met jullie stelling dat RUG-studenten “zich in groten getale verzamelen en hun alma mater in het openbaar aan de schandpaal nagelen”. Dat is misschien de indruk die de UKrant schetste. In zoverre ik het weet waren het meestal slechts enkele tientallen. Uit het landelijke studentenonderzoek 2023 blijkt nu dat de meeste RUG studenten de universiteit juist op dat punt “zich zelf kunnen zijn” een goed tot erg goed cijfer geven:
“De hoogste themascore van de RUG is 3,87 voor betrokkenheid en contact, waaronder ook de vraag valt of studenten zich veilig voelen om zichzelf te zijn binnen de instelling waar zij studeren (4.25).”
(De schaal was von 1 = slecht t/m 5 = goed; dus gemiddeld haalt de RUG op dat laatste punt bijna het maximum. Ca. 30% van de studenten deed hieraan mee. Dat zijn dan waarschijnlijk de beste en meest representatieve gegevens voor dit onderwerp.)
Keurige reactie van twee studenten die duidelijk de moeite hebben genomen om langer dan een minuut na te denken. Oneerbiedig gezegd lijken deze studenten langer nagedacht te hebben over dit stuk dan Tauber over haar stuk en de activistische beweging over hun standpunten.
Wat de studenten hier opvalt is al meer mensen opgevallen; als een student een stuk met de kwaliteit van Tauber’s essay zou inleveren ter beoordeling, zou die student blij mogen zijn met een 3.