Leeftijd: 23 jaar
Waar ben je?
Caïro, Egypte
Studie: derdejaars student Midden-Oosten Studies
Caïro, Egypte
Bierkoerier in Caïro
Je zou verwachten dat een land dat aan de Middellandse Zee ligt, goed voedsel heeft. Maar dat valt tegen. ‘Ze eten hier vooral veel vet en veel suiker. Een broodje patat is bijvoorbeeld een geliefde snack.’
Een echt Egyptische maaltijd is kosherie. Dat is pasta met rijst, linzen, gebakken uitjes en een beetje rode saus. ‘Gewoon een bom koolhydraten dus. Het is ook heel leuk om op de markt te lopen. Er staan hokken vol met konijnen, eenden, ganzen, noem het maar op. En dan slachten, plukken en ontleden ze het voor je neus zodra je eentje aanwijst die je wilt hebben.’
Hoe is het onderwijs daar?
‘We studeren hier niet aan een Egyptische universiteit, maar aan het Nederlands-Vlaams instituut. Dat heeft te maken met het niveauverschil. Aan het instituut studeren eigenlijk vooral Nederlanders. De vakken die ik krijg, zijn hetzelfde. Maar het is anders omdat het heel kleinschalig onderwijs is. Bovendien spreek je hier natuurlijk veel meer Arabisch buiten school. Het instituut ligt in de chique buurt van Caïro. Deze ligt op een eiland midden in de Nijl. De meeste studenten wonen hier ook, maar ik woon er net buiten. Dat vind ik eigenlijk wel leuk, want er is daar veel meer leven op straat.’
Was het moeilijk om een kamer te vinden?
‘Toen we aankwamen, kregen we van het instituut een lijstje van brokers waarbij we konden kijken. Toen we een appartement zagen waar we graag wilden wonen, kregen we gelijk de sleutel. Zonder huur te betalen of een contract te ondertekenen. ‘We’re easy here’, zei hij toen. Elke maand betalen wij onze huur contant. Dan loop je dus met 10.000 Egyptische ponden (460 euro, red.) aan briefgeld. Sowieso gaan ze hier heel anders met geld om. Als ze in een winkel geen wisselgeld hebben, geven ze zakjes ketchup of een paar snoepjes.’
Is er een uitgaansleven?
‘Er is een uitgaansleven in Cairo, maar dat is wel voor de rijke Egyptenaren en buitenlanders. De meeste barretjes zitten dan ook in de chique buurt in de Nijl, daar zitten dan alleen maar hipsters. Wat wel heel populair is, zijn cafeetjes waar ze sishapijp roken en koffie of thee drinken. Maar dat is echt een mannending, ik zou daar niet naar binnen kunnen lopen. De gemiddelde Egyptenaar is strenggelovig, dus in supermarkten of cafeetjes verkopen ze geen alcohol. Ze hebben hier wel een bezorgservice voor alcohol, het heet ‘drinkies’, een soort bierkoerier in Caïro. Als je daar bestelt, komen ze het langsbrengen in kleine zwarte tasjes. Ze hebben ook Egyptisch bier. Maar als je op het label kijkt, zie je dat het door Heineken geproduceerd is. Het smaakt ook best wel hetzelfde.’
Heb je al veel binnen Egypte gereisd?
‘Ik zit hier sinds 20 januari, dus nog niet zo heel erg lang. Bovendien zijn veel gebieden in Egypte oranje reisgebieden, volgens de Nederlandse overheid. Vorig weekend ben ik met vrienden in een fourwheeldrive naar de woestijn geweest en we hebben daar een nacht geslapen. Dat was echt heel tof. Gelukkig hadden we een goede chauffeur; die van de andere groep was onderweg aan het blowen en drinken. Er is hier in de stad ook echt veel te zien. Het ligt eraan hoeveel buitenwijken je meetelt, maar Caïro heeft zo tussen de dertien en twintig miljoen inwoners.’
Wat is er niet leuk aan in Caïro wonen?
‘Mensen proberen je vaak af te zetten. Laatst zat ik in een taxi en toen deed de meter het zogenaamd niet. Toen we aankwamen, vroeg de chauffeur bijna het dubbele van wat het normaal kost. Ik ken inmiddels alle prijzen in het Arabisch wel, dus ik stopte gewoon wat het hoort te kosten in zijn hand en liep weg. Hij weet dan ook wel dat dat klopt, dus dan gaat hij je ook niet achterna schreeuwen ofzo. Ook voor toeristische attracties betaal je standaard meer. Op de prijzenlijst staat dan gewoon een aparte prijs voor buitenlanders. Meestal is dat vijf keer zoveel. Tuurlijk gaat dat tegen je principes in, maar je kan er weinig tegen doen. Ik denk dat je hier alleen moet komen als je de cultuur heel interessant vindt.’
Eerder verschenen
Gabby Rialland – Bogota, Colombia
Marleen Kas – Uppsala, Zweden
Anton Jongeling – Barcelona, Spanje
Desiree Niezen – Kiel, Duitsland
Anton Wuis – Busan, Zuid-Korea
Juliëtte Eijkelkamp – Yogyakarta, Indonesië
Iris Groenendijk – Cheltenham, Engeland