Zo’n twintig docenten hebben vrijdag op het Harmonieplein publiekelijk hun steun betuigd aan de demonstranten van het tentenkamp. Zij lazen een verklaring voor waarin ze de RUG oproepen om de eisen van de studenten in te willigen.
De medewerkers uitten ook hun teleurstelling over de aanscherping van de huisregels van de RUG voor demonstraties, waarbij ze verwezen naar de recente installatie van camera’s op het Broerplein.
‘We weigeren medeplichtig te zijn. We zijn bezorgd over de risico’s voor de veiligheid van de studenten door politiegeweld, schending van de privacy en intimidatie die fundamentele vrijheden inperken’, zei universitair docent Alexander Martin, verbonden aan de Faculteit Letteren, namens de groep.
Eisen en kritiek
Behalve dat ze de eisen van de studenten onderschrijven, zoals dat de RUG alle banden met Israël moet verbreken, presenteerden de medewerkers ook hun eigen eisen. Die zijn ook gepubliceerd op de site van Dutch Scholars for Palestine.
Ze willen dat de universiteit een duidelijk standpunt inneemt over ‘de genocide op het Palestijnse volk’, dat de politie niet ingrijpt en dat de RUG stopt met insinueren dat de pro-Palestijnse beweging een onveilige omgeving creëert voor Joodse studenten en medewerkers.
Bijna honderd leden
Volgens medewerkers die met UKrant spraken, is er een WhatsAppgroep actief met ongeveer honderd kritische docenten maar er zouden veel meer mensen zijn die boos zijn op de RUG inzake Gaza.
‘Veel personeelsleden zijn bang om Palestina publiekelijk te steunen. Hoe meer van ons in de openbaarheid durven treden, hoe minder medewerkers bang zullen zijn’, zegt universitair docent Hans Wilke van letteren.
Niet zonder risico’s
Docenten zeggen zich bewust te zijn van de mogelijke risico’s nu zij zich publiekelijk uitspreken. Martin heeft de Amerikaanse nationaliteit en heeft dus een werkvisum nodig, Wilke heeft geen vast contract bij de RUG.
Ze vrezen repercussies van de RUG, maar dat weerhoudt beiden niet. ‘De mogelijkheid om hier te blijven hangt af van mijn werk. Maar als ik niet voor mijn mening kan uitkomen, als ik niet kan staan voor wat juist is, dan maakt het niet uit. Er zijn hier studenten die meer risico lopen dan wij. Zij kunnen van de universiteit gestuurd worden. Dus dat wij hun stem versterken, is een heel klein gebaar vergeleken met wat zij eigenlijk doen.’