De overheid wil met het Nationaal Preventieakkoord dat wij gezonder gaan leven. Maar ja, knagen op een stengel rauwkost bij een gemeentepilsje geeft niet helemaal het sfeertje van een huisfeest, weet ook columnist Wilma Heesen.
We tellen het jaar 2805 wanneer het robotje WALL-E uit de gelijknamige Pixarfilm op aarde rondrijdt om rommel op te ruimen.
De mensheid is de aarde al honderden jaren daarvoor in ruimteschepen ontvlucht omdat het door vervuiling niet meer leefbaar is. Het leven van de mensen in het ruimteschip vult zich met vluchtig vermaak via schermpjes. Door ernstig overgewicht is men niet meer in staat te lopen. Robots doen al het werk. Is dit ons voorland?
Ons klimaat wordt immers steeds grilliger en wij aardbolbewoners steeds zwaarder. En waar de mens steeds zwaarder wordt, komt suikerziekte (diabetes) steeds meer voor. Artsen hebben onlangs de diabetescrisis uitgeroepen.
Dan hebben ze het niet over de mensen met de erfelijke variant, type 1. De crisis gaat over de mensen met diabetes type 2, vroeger ook wel ouderdomsdiabetes genoemd. Een ziekte die vaak mede veroorzaakt wordt door overgewicht.
De leeftijd waarop diabetes type 2 optreedt wordt lager en lager. Zelfs kinderen krijgen deze diagnose, soms al op basisschoolleeftijd. Half volwassen Nederland is op dit moment zwaarder dan gezond. Meer mensen met overgewicht nu betekent meer ziekte in de toekomst en dat is slecht nieuws qua zorgkosten en dus ook voor onze economie.
De overheid heeft dan ook een groot belang het tij te keren. Zij is al zes jaar bezig met het uitvoeren van het Nationaal Preventieakkoord. De ambitie is dat Nederlanders gezonder gaan eten, minder roken en minder alcohol drinken.
We zijn met z’n allen zelfs weer zwaarder geworden. Is er dan helemaal niets gelukt?
Niet bepaald een boodschap die hip is bij de gemiddelde student. Een avond knagen op een stengel rauwkost bij een gemeentepilsje geeft toch net niet helemaal het sfeertje van een huisfeest.
Dagelijks kauwen op ultrabewerkt supermarktvoedsel met een vape in de ene hand en een biertje in de andere geeft een scala aan mogelijke gevolgen voor de toekomst. De overtollige kilo’s die je ermee opbouwt geven je bijvoorbeeld meer kans op depressies, angststoornissen, onvruchtbaarheid, diabetes, kanker en nog meer ellende.
Ondanks veel goede initiatieven zet het preventie-akkoord na zes jaar inspanning nog niet bepaald zoden aan de dijk. We zijn met z’n allen zelfs weer zwaarder geworden. Is er dan helemaal niets gelukt?
Zeker wel, maar niet zonder een beetje hulp van de farmaceutische industrie. De nieuwste injecties die bij diabetes kunnen worden ingezet, blijken al een tijdje ook erg effectief bij het afvallen.
Bij obesitas via een arts te krijgen in een uitgebreid interventieprogramma; voor de rest van de wereld (met een gevulde portemonnee) die wat strakker in het vel wil zitten online te bestellen op wat meer obscure websites. Louche behandelaren in klinieken die geen artsentitel waardig zijn, verstrekken deze middelen aan wie maar wil in tijden van schaarste.
Langetermijneffecten van al dat spuiten? Dat zien we dan wel weer. Je leeft maar één keer, toch? Zonder veel gedoe die paar kilootjes eraf, te mooi om waar te zijn. Misschien moeten we een ticket boeken voor een ruimtereis voor al deze mensen die in deze quick fixes geloven.
Het schijnt dat robots al het werk doen op die ruimteschepen. Lekker makkelijk!
WILMA HEESEN