De verkiezing van het Woord van het Jaar ging deze keer niet door. Dus maakt columnist Wilma Heesen haar eigen lofzang op het moderne woord.
Zo aan het einde van het jaar vliegen de top-10 lijstjes je om de oren. De mooiste boeken van het jaar, de beste films en muziek, en natuurlijk: de verkiezing van het Woord van het Jaar.
Alhoewel, die laatste verkiezing is al jaren niet meer democratisch. De organisatie heeft hardnekkig last van trollen die de lijst beïnvloeden. Dit jaar bracht deze verkiezing zoveel gedoe dat het Woord van het Jaar is opgelegd door de organisatoren: polarisatie. En daarmee basta.
Om toch recht te doen aan de neologismen van dit jaar, hier een ode aan de moderne taal van jong en oud die ons afgelopen jaar kleur gaf.
Rest wel de vraag: wat zal er de komende jaren blijven hangen en wat zal een stille dood sterven? De boomer is als begrip alweer vijf jaar in ons midden. Oorspronkelijk omschreven als iemand geboren tussen 1945 en 1955. De jongste boomer is nu dus 70 jaar en al lang met pensioen.
En dus kruip je als twintiger met bull op zak weer terug op zolder bij pa en ma
Is de term boomer dan nu ohio, of hebben we gewoon een nieuw begrip nodig voor grofweg iedereen boven de 45? Want een gemiddelde gen-Z stagiair lijkt toch wat afstand te voelen tot de collega’s van middelbare leeftijd en ouder. Niet alleen qua werkmentaliteit, maar ook op het gebied van sociale zekerheden.
Terwijl de boomer in augustus met comfortwater z’n gazon sproeit, zit de gen-Z stagiair op driehoog voor een oude ventilator te puffen. Deze koeltekloof is het afgelopen jaar alleen maar groter geworden want een huis kopen is praktisch onmogelijk geworden met een starterssalaris.
En dus kruip je als twintiger met bul op zak aan de start van je carrière weer terug op zolder bij pa en ma. In de avond na het werk slaat de brainrot toe. Je spaarzame vrije tijd wordt ongemerkt gevuld met urenlang scrollen door filmpjes met rizzlers in slay outfits en dames vol glamour die skibidi skincarerituelen promoten.
En toch komt ook dit jaar weer dat moment dat je met de hele familie aan tafel zit met kerst
Beter dan beneden zitten bij die ouwe lui. Pa die op z’n ouwe dag nog eens wat anders wil en profnar is geworden (gênant) en ma die maar loopt te zeuren over de beknibbelflatie van deze tijd. Heel vermoeiend.
En toch komt ook dit jaar weer dat moment dat je met de hele familie aan tafel zit met kerst. Dan tref je de nieuwe liefde van je nichtje, zowaar eens een vent met sigma. Je belandt naast een oom die eeuwig over werk praat en over z’n nieuwste stokpaardje als marketing manager begint: AI washing.
En wat blijkt: jullie hebben opeens een gezamenlijk gespreksonderwerp. In plaats van saai geleuter praat je zomaar een hele avond over AI.
De avond vliegt voorbij met echte sociale contacten en gezelligheid. Je vergeet zowaar selfie’s te maken van deze avond. Wat rest zijn de leuke herinneringen.
2025 here we come, nog even het jaar uitrollen met alle generaties samen aan de kerstdis. Doedoe in het nieuwe jaar!
WILMA HEESEN