Antonella Serrecchia, eerstejaars masterstudent journalistiek, komt uit Italië. Ze is een van de vele internationale studenten die nog een woning zoekt. De UK volgt haar op haar zoektocht naar een woning in Groningen.
Wanneer Antonella voor het eerst in Groningen aankomt laat ze haar bagage in een kluisje achter, om vervolgens de stad te verkennen. Ze heeft een logeerplek bij een vriend thuis, maar moet toch echt zelf op jacht naar een eigen woning.
Ze komt terecht bij Maxx Vastgoed. ‘Maar toen ik daar uitlegde waar ik naar op zoek was, vroegen ze om 30 euro aan inschrijfkosten’, zegt ze. ‘Dat voelde niet goed, dus ik besloot het niet te doen. Je kunt niet bij alle makelaars zo’n bijdrage gaan betalen. Wat als ze nou uiteindelijk niks voor je hebben?’
Presentatie
‘In mijn eigen land zou ik bij een makelaar binnenstappen en ze vertellen waar ik naar op zoek was. Dan zou ik vragen wat ze hebben en een kamer huren op basis van mijn criteria’, zegt ze. ‘Maar zo werkt het hier blijkbaar niet.’
Ze gaat nog een paar makelaars af, maar zonder succes: ze hebben geen kamers. En van makelaars die wel wat in de aanbieding hebben, verneemt ze tot haar grote schrik dat Nederlandse huisbazen soms van hun huurders in spe eisen dat ze een heuse presentatie over zichzelf geven.
‘Het is zo frustrerend. Ik snap heus wel dat de andere huurders wat te zeggen hebben over degene die de kamer gaat huren, want die moeten met iemand samenwonen. Maar een presentatie voor de huisbaas is te veel van het goede.’
Auditie
Uiteindelijk weet Antonella vier bezichtigingen te regelen, maar die leveren ook niets op. ‘Een paar van die kamers voldeden wel aan mijn eisen, maar ik kreeg uiteindelijk altijd hetzelfde te horen: “Sorry, we hebben voor iemand anders gekozen.” En zo is het mij hier de eerste paar weken dus vergaan’, zegt Antonella.
Bovendien frustreert het haar om telkens opnieuw te moeten bewijzen dat ze de ideale huisgenoot is. Bij een van haar bezichtigingen hoort ze al snel dat ze slechts een van de twintig gegadigden is.
‘Ik werd echt gek’, zegt ze. ‘Ik zit niet graag in een positie waar ik met andere mensen moet wedijveren om te bewijzen dat ik schoonmaak en kook en de huur op tijd betaal en de beste ben. Dat mensen vinden dat we met elkaar overweg moeten kunnen, oké, maar ik wil ze niet hoeven vertellen dat ik de beste ben. Helaas werkt het hier wel zo. Zo’n bezichtiging is eigenlijk net een auditie.’
Airbnb
Antonella heeft inmiddels bij verschillende vrienden gelogeerd en in een hostel overnacht. Nu deelt ze een Airbnb-huis met twee andere Italianen die ook nog op zoek zijn naar een kamer. ‘Het is een groot huis met een tuin en alles wat we nodig hebben. Het ligt een beetje boven mijn budget van 400 euro, maar het is te doen.’
Ze kan hier net zo lang blijven als ze wil. Als het aan haar ligt, vindt ze echter snel een permanente woning. ‘Ik geef het nog niet op, maar ik wil even wachten totdat de situatie een beetje gekalmeerd is. Hopelijk vind ik dan een betere woning. Als ik tegen het eind van deze maand geen kamer heb, ga ik echt flippen.’
Het eerste deel van Antonella’s zoektocht lees je hier. Volgende week verschijnt het derde deel in deze serie.