Elke dag vraagt de redactie van de UK zich af: waar schrijven we over, waarom schrijven we erover en hoe? Daarom een wekelijks kijkje achter de schermen.
Wie nog maar een paar jaar geleden door de gangen van de universiteit liep, hoorde hier een paar woorden Duits, daar een paar woorden Engels. Maar verder was de Rijksuniversiteit een Nederlandse (en soms ook een, moooooi man, Groningse) aangelegenheid.
Dat is de laatste jaren snel veranderd. Waar je ook komt, in De Harmonie of op Zernike, je hoort overal Duits en Engels. En Spaans. En Italiaans. En Chinees. En meer. Het hoger onderwijs in het algemeen en de RUG in het bijzonder telt steeds meer internationals.
We zien en merken het ter redactie ook, met een glimlach. Want met enige regelmaat wandelt een student van over de grenzen het UK-pand naast de vereeuwiging van Aletta Jacobs binnen. Ietwat verdwaasd en meestal verdwaald, zo blijkt dan vaak al snel. ‘Oh, sorry. This isn’t the copy shop?’ (Nee beste mensen, ze vragen nooit naar de coffee shop).
Buitenland
Vergeef me als ik er een paar honderd naast zit, maar de cijfers zijn dit: De RUG telt al met al zo’n 32 duizend studenten, en zo’n 7500 ervan komen uit het buitenland. Dat is bijna een kwart (ruim meer dan het percentage vrouwelijke hoogleraren aan de universiteit, maar dat is weer een heel ander verhaal).
Als Universiteitskrant die er voor de héle RUG behoort te zijn, schept dat een verplichting, vinden we ter redactie. Al een jaar geleden is daarom besloten om meer in te zetten op tweetaligheid.
Vanaf het begin van dit academiejaar hebben we nog een stap extra gezet. In principe wordt alles wat we schrijven en produceren (dus ook de ondertiteling bij video’s en animaties) vertaald. En bij voorkeur gaan de Nederlandse en Engelse versie gelijktijdig online, zodat ook de international snel op de hoogte is van wat er op de universiteit speelt.
Vertalers
Overigens geldt dit ook andersom. We hebben enkele niet-Nederlandse freelancers en zij schrijven hun verhalen en artikelen in het Engels. Die worden dus op hun beurt vertaald naar het Nederlands. Voor dit gehele proces doen we een stevig beroep op twee professionele vertalers en als die propvol zitten (en dat gebeurt nogal eens) pakken we het zelf op.
Voor de oplettende lezer: ik merkte enkele zinnen hiervoor op dat in principe alles wordt vertaald. Dus niet alles? Nee, niet alles, maar wel zo’n 95 procent. Want sommige verhalen zijn weinig relevant of zelfs onbegrijpelijk voor een international (zoals een typische Hollandse grap tijdens het Groninger Studenten Cabaret Festival) of qua stijl heel moeilijk te vertalen (zoals onze nieuwe columnist James Young uit de VS).
De internationalisering van de RUG zal de komende jaren doorzetten. Minder Nederlandse studenten, meer buitenlandse. Ik hoop dat we de UK ook dan tweetalig kunnen houden, voor minstens 95 procent. Maar het mag duidelijk zijn, zoiets komt wel tegen een prijs.
Rob Siebelink, hoofdredacteur UK