Studentenvereniging Al Nashat is in samenwerking met de Marokkaans-Nederlandse Mansouri Gym in Groningen een inzamelingsactie gestart om slachtoffers van de aardbeving in Marokko van vorige week te helpen.
‘Activisme is voor ons een manier om met deze gebeurtenis om te gaan, en met het gevoel van hulpeloosheid omdat we daar zelf niet kunnen zijn’, zegt voorzitter Ramaz Mahmudi.
Al Nashat, wat ‘activisme’ betekent in het Arabisch, is pas dit jaar opgericht en richt zich op kwesties in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Ze moedigen mensen aan om te doneren via Tikkie of aan Islamic Relief, een humanitaire organisatie die momenteel hulp biedt aan slachtoffers in Marokko.
Voedsel en medicijnen
Donaties via Tikkie zullen gaan naar vrijwilligers van Mansouri Gym die naar dorpen rond Marrakech en Agadir, de zwaarst getroffen gebieden, zullen rijden om voorzieningen te distribueren en verdere benodigdheden zoals voedsel en medicijnen aan te schaffen. Ze hopen ook de acute stress bij kinderen te verminderen door afleiding te bieden via sport en activiteiten. Het team vertrekt aan het einde van deze week; de gemeente Groningen dekt de kosten van de reis.
‘Je realiseert je niet hoe waardevol de Europese valuta is. Honderd euro staat gelijk aan duizend Marokkaanse dirhams. Met dat geld kun je boodschappen kopen voor een hele maand’, zegt Laila Badran, voorzitter van het liefdadigheidscomité van Al Nashat. ‘Voor vijftig cent kan je brood en melk kopen om iemand een maaltijd aan te bieden. Met honderd euro kun je een gezin van vier ongeveer drie tot vier weken voeden’, voegt Yasmine Louche, een vierdejaars rechtenstudent uit de regio Rabat, daar aan toe. ‘Alle kleine beetjes helpen heel veel.’
Gemeenschap
Yasmine beseft eens te meer hoe belangrijk de gemeenschap is in dit soort tijden. ‘In Marokko is iedereen familie. En nu meer dan ooit zijn we één grote gemeenschap, die ter plekke, maar ook op afstand, samenwerkt om zoveel mogelijk mensen te helpen.’
Ondanks haar activiteiten om fondsen te werven en aandacht te genereren, voelt ze zich nog steeds hulpeloos, omdat ze niet fysiek aanwezig kan zijn om de slachtoffers te helpen. ‘Ik heb vrienden die speciaal vanuit Canada zijn teruggevlogen om een helpende hand te bieden. Als er een lichtpuntje is aan dit tragische evenement, is het hoe mensen bijeen kwamen voor een groter doel.’
Persoonlijke e-mails
Marokkaanse studenten lijken tevreden te zijn met de reactie van de RUG, die gepersonaliseerde e-mails stuurde waarin hulp en ondersteuningsmogelijkheden werden aangeboden voor mensen in nood. Ook bracht de universiteit de ramp bij studenten onder de aandacht en verwees ze hen door naar initiatieven zoals het Rode Kruis.
Yasmine had echter iets meer verwacht dan alleen een e-mail: ‘Het zou fijn zijn geweest als de universiteit een extra stap had gezet door bijvoorbeeld ruimte aan te bieden om donaties te verzamelen.’