‘Legitiem spieken, geld verdienen én de wetenschap helpen?’ Bijna 1100 studenten gaven gehoor aan deze oproep op Facebook. Aanvankelijk dachten de organisatoren dat de respons wel mee zou vallen. Maar dat bleek een tikje naïef. ‘De interesse was groter dan we hadden durven dromen’, zegt experimentcoördinator Zuzanna Gruszczynska. En dus kwam er een apart inschrijvingsformulier volgens het principe ‘wie het eerst komt, wie het eerst maalt.’
Student financial management Neea Barden was een van de gelukkigen. ‘Ik had geen idee wat ik moest verwachten. Maar het leek me wel leuk. Wanneer krijg je nou de kans om legitiem te spieken?’ ‘Het is weer eens wat anders’, beaamt student artificial intelligence Bogdan Chelu. ‘En het is leuk om op deze manier de wetenschap te helpen.’
Studenten kregen veertien euro om mee te doen en vervolgens tien cent voor elke geslaagde spiekpoging, met een maximum van zes euro. Dat geld raakten ze echter weer kwijt als ze betrapt werden.
Braverik
Ze werden opgedeeld in 23 groepjes van drie. Telkens moest één student de toets braaf maken en de andere twee moesten afkijken op het scherm van de braverik. Later tijdens de toets, kregen de ‘brave’ studenten de opdracht de spiekers te helpen.
‘Niet heel moeilijk’, vond student computing science Paolo Simonazzi. Hij moest afkijken bij student financial management Alessandro Sacco. ‘Vooral de multiplechoicevragen waren makkelijk. De open vragen waren wel wat moeilijker.’
Alessandro knikt: ‘Het was goed uitvoerbaar. In de pauze konden we zelfs met elkaar overleggen over de strategie. Dat maakte het afkijken nog makkelijker.’
Vooral student ruimtelijke wetenschappen Rickard Kosuta merkte dat positie nogal bepalend was. ‘Als je recht achter de persoon zat bij wie je moest spieken, was het wel te doen. Maar als je een rij verder naar achteren zat, maakte je geen schijn van kans.’
Antwoordsleutel
Het spiekexperiment moet wetenschappers meer inzicht geven in Short Answer Method (SAM). ‘Hiermee willen we het makkelijker maken om te toetsen met korte antwoorden bij grote groepen studenten’, zegt projectleider en expert digitaal toetsen Theo van Mourik.
Bij deze methode, die nog in ontwikkeling is, worden de antwoorden automatisch nagekeken, zodat studenten al in de tentamenzaal op hun scherm kunnen zien hoe ze het hebben gedaan en welk cijfer ze hebben gehaald.
Ze zien daarbij ook de ‘antwoordsleutel’ oftewel: wat ze hadden moeten invullen om het antwoord goedgekeurd te krijgen. Als je dan vindt dat je een vraag wel goed hebt, maar een synoniem hebt gebruikt dat de computer niet herkent, kun je dat alsnog na laten kijken.
Minder werk
Met dit systeem heeft de docent minder werk en de student hoeft niet te wachten tot het is nagekeken. Maar wordt spieken niet heel aanlokkelijk als op het scherm van je buurman de correcte antwoorden verschijnen? ‘We gaan ervan uit dat andere studenten die antwoordsleutel niet kunnen lezen, maar dat wilden we wel controleren. Vandaar dit experiment.’
Van Mourik is tevreden over het verloop van de test. ‘Tijdens het gehele experiment zijn er zeventien mensen betrapt, dus dat is 25 procent van de deelnemers.’
De komende weken worden de data geanalyseerd. Dan wordt ook duidelijk bij hoeveel antwoorden er gespiekt is en bij welk soort vragen dat gebeurde.