Lisabeth Woltjer volgt een Nederlandse minor. Maar van de zes vakken worden er vijf in het Engels gegeven en ze moet ook in het Engels essays schrijven. ‘Zo wordt een opdracht moeilijker en vervelender dan nodig.’
De Nederlandse minor journalistiek bestaat uit vijf Engelstalige vakken, en één Nederlandstalig vak. Veel van de Engelstalige vakken worden getoetst aan de hand van een essay, dat ook in het Engels moet worden geschreven. Deze opleiding is niet de enige die de belofte van Nederlandstalig onderwijs bepaald niet waarmaakt.
Uiteraard is het noodzakelijk om vloeiend Engels te spreken als je studeert aan de RUG. Het is algemeen bekend dat hoorcolleges niet altijd in het Nederlands worden gegeven en ook veel literatuur voor tentamens komt uit Engelstalige bronnen. Maar het schrijven van een wetenschappelijk artikel dat niet alleen aan de verwachtingen van de docent maar ook die van mijzelf voldoet, is een heel andere tak van sport.
Academisch leren schrijven is een belangrijk onderdeel van het studeren aan een universiteit. Hierbij is uitstekende kennis van de taal vereist, vooral omdat zelfverzekerd en vlot schrijven een belangrijke vaardigheid is.
Het vertalen van het essay kost mij meer tijd dan het schrijven ervan
Ik spreek, lees en schrijf goed Engels, maar het (handmatig) vertalen van een stuk kost mij meer tijd dan het schrijven ervan. Taal is sterk verbonden aan denkprocessen; in mijn moedertaal ben ik gewoon slimmer.
Dat maakt het schrijven in een andere taal buitengewoon frustrerend, waardoor een opdracht moeilijker en vervelender wordt dan nodig. Bovendien duurt het schrijven langer, wat een probleem kan vormen bij tentamens met essayvragen die in het Engels beantwoord moeten worden.
Ik heb gemerkt dat ik niet de enige ben met deze problemen, zo blijkt na een korte rondvraag onder medestudenten. Een van hen schreef mij: ‘Ik heb vaak dat ik in een goede flow zit met schrijven, maar dat ik dan niet op een Engels woord kan komen. Dan is mijn hele flow weg.’
Een andere student vertelde dat hij soms een onderwerp kiest dat niet zijn voorkeur heeft zodat hij het vak in het Nederlands kan volgen, maar vervolgens laat vallen uit gebrek aan interesse.
Helaas ervaar ik een mild taboe om dit aan te kaarten
Helaas ervaar ik een mild taboe om dit aan te kaarten. Sommige mensen die dit lezen, zullen wellicht denken: Stel je niet aan, leer Engels. Maar ik weet zeker dat ik niet de enige ben die in plaats van een Engelstalig essay te schrijven, een concept zal typen in het Nederlands en het vervolgens door DeepL of Google Translate zal halen.
Internationale studenten die niet in hun moedertaal mogen schrijven, ervaren uiteraard hetzelfde probleem. Maar het verschil is dat zij daar bewust voor hebben gekozen.
Het is een kostbaar gegeven dat de RUG (nog) open kan staan voor internationale studenten uit alle windstreken. Maar wanneer ik mij bewust voor een Nederlandstalige opleiding aanmeld, doe ik dat omdat ik vertrouwen heb in mijn academische vaardigheden in mijn moedertaal, en het zou zonde en oneerlijk zijn als ik vakken niet zou halen omdat het schrijven in het Engels mij aanzienlijk meer tijd en moeite kost.
Daarom pleit ik voor een regulering om studenten die zich voor Nederlandstalige opleidingen inschrijven, essays in het Nederlands te laten schrijven als hier de mogelijkheid voor is. Is dat geen mogelijkheid, dan mogen deze studenten niet worden afgerekend op taalvaardigheid.
Lisabeth Woltjer is student aan de RUG en volgt de minor journalistiek