Minister Dijkgraaf van Onderwijs laat zien dat hij niks heeft geleerd van het verleden nu ook hij aan het bsa morrelt, vindt columnist Wilma Heesen.
Hoe ouder mensen worden, hoe meer ze terugblikken. Zo ook mijn oudoom van 93 jaar. Onlangs heeft hij met vaste hand een prachtige stamboom opgemaakt van de familie Heesen, tot ver in de 17-de eeuw.
Ik volg op deze stamboom mijn familielijn terug in de tijd en vind geen rijke baron of gravin. Wel valt mijn oog op Wilhelmina Heesen uit 1727. Een vrouw uit een eenvoudig boerengezin in de Achterhoek. Hoe zou het zijn als ik deze over-over-overgrootmoeder en bijna naamgenoot eens kon spreken over het leven nu?
Ik zou een hoop uit te leggen hebben. Bijvoorbeeld waar mensen in deze eeuw van overvloed hun tijd aan besteden. Mijn beroep zou binnen haar denkraam wel landen. Docenten en apothekers zijn van alle tijden. Was ik nu ‘project engineer clean technology’, dan was ik Wilhelmina vlot kwijtgeraakt in de uitleg.
Naast al die nieuwe banen, zou ik ook een beeld schetsen van de verschillende generaties en hoe die gevormd zijn door de tijd waarin ze zijn opgegroeid.
Gevolg: een vijver vol overspannen aanstaande werknemers met een ongezonde prestatiedrang
Het beeld van mijn generatie, de patatgeneratie uit de jaren 70-80, zal haar op een aantal punten aanspreken. Lekker doorpakken en een praktische insteek zijn de motto’s van deze generatie. Dit zijn de snelle beslissers die helaas ook weleens wat materialistisch zijn ingesteld.
Generatie Z, die vanaf 2000 is geboren, is ook van het harde werken – vooral met het hoofd. Grootgebracht door ouders die het kroost natuurlijk een goede toekomst toewensen. De sleutel hiervoor ligt in hun ogen in een betere, liefst hogere opleiding dan de eigen.
Gevolg: een vijver vol overspannen aanstaande werknemers met een ongezonde prestatiedrang. Wilhelmina zou het wel weten voor haar vier kinderen: laat ze een opleiding volgen in een mooi ambacht waar de wereld ook op zit te wachten.
Wanneer ik haar uit zou leggen wat de invloed van de politiek op het onderwijs is, zou ze me even niet meer kunnen volgen. Ik teken het dus maar uit. Een mooi golfje met daarbij de letters bsa.
De oorzaak van de prestatiedruk los je zo niet op, die is al jaren een thema binnen generatie Z
Haar vinger zou de golfbeweging volgen die de hoogte van het bindend studieadvies in de loop van de jaren weergeeft. Van de start op 30 punten naar uiteindelijk 60 en nu weer in stapjes terug naar 30. Met haar boerenverstand ziet zij direct dat het bsa over een aantal jaar vast weer op 45 staat.
Wilhelmina kan er met haar verstand niet bij. Waarom elke paar jaar gemorrel aan zo’n norm? De oorzaak van de prestatiedruk los je niet op met deze golfbewegingen. Die prestatiedruk is al jaren een thema binnen generatie Z, los van het bsa. Studenten gaan ook niet massaal omscholen naar praktische beroepen waar de arbeidsmarkt om smeekt.
Haar advies aan onze minister van onderwijs: kijk niet alleen vooruit, maar leer toch vooral ook lessen uit het verleden. Laat studenten (en hun ouders) inzien dat elk vak ertoe doet, niet alleen de banen die voorvloeien uit universitaire studies. Doe iets tegen de stigma’s op praktisch ingesteld onderwijs.
Wijze adviezen van deze over-over-overgrootmoeder.
Met een blik op de toekomst en het verleden besluit ik regelmatig af te spreken met mijn oudoom voor wat goede adviezen uit een nuchter hart. Om te blijven leren van het verleden.
WILMA HEESEN