Studenten

Slachtoffer van brand

‘Waar slaap ik vannacht?’

Je wordt wakker van een vreemde geur en schrikt je het apezuur. Brand! Filosofiestudent Daan Juijn moest zijn huis uit vanwege de vuurzee in het Holland Casino. International Aidan Flegg belandde zelfs in het ziekenhuis toen zijn kamer uitbrandde.
Door Lucia Grijpink

Het duurde een tijdje voordat hij tot zijn positieven kwam. Het was immers laat geworden, die avond ervoor op Noorderzon. Maar uiteindelijk was het de geur die filosofiestudent Daan Juijn wakker maakte. Als een appeltaart die drie uur te lang in de oven heeft gestaan.

Het volgende moment werd Juijn zich bewust van kabaal in de gang. Een beetje vreemd, want een blik op zijn wekker leerde hem dat het nog maar kwart over zeven ’s ochtends was. Hij hoorde een onbekende stem en een dichtslaande deur. ‘Toen ik ging kijken, zag ik een verdwaasde huisgenoot die net het nieuws had gehoord van een brandweerman. Het casino stond in brand!’

Ze hadden geen idee hoe ver het vuur was of hoe snel het zich verspreidde, maar er was al veel rook in huis. Ze moesten zo snel mogelijk het pand verlaten. ‘Zoiets simpels als huisgenoten wakker maken ging totaal ongecoördineerd.’

Een huisgenoot probeerde iemand te wekken door hard op de deur te bonzen en te schreeuwen, maar vergat op een reactie te wachten of de deur open te maken. De student in kwestie sliep lekker door. Juijn trok ondertussen snel wat kleren aan en pakte zijn portemonnee, laptop en lenzen. ‘Pas toen iedereen al een half uur buiten stond, kregen we een appje van hem. “Wat een meur hier!”’

Last van m’n keel

Aanvankelijk dacht Juijn nog dat het om een klein brandje ging en dat de rook gewoon precies hun huis in waaide. Maar eenmaal buiten bleek dat het goed mis was. Juijn en z’n huisgenoten stonden op straat en konden voorlopig het pand niet meer in. ‘Wij zijn maar rondjes gaan fietsen om de brand van verschillende hoeken te bekijken. Er zat een soort leuke spanning aan’, vertelt hij.

Uiteindelijk besloot de filosofiestudent koffie en ontbijt te gaan halen bij een vriendin, terwijl de brand in Holland Casino door raasde. ‘Ik begon me serieus zorgen te maken of ons huis er aan het eind van de dag nog wel zou staan.’ Gelukkig was hij zijn portemonnee niet vergeten, waardoor hij zichzelf kon voorzien van de eerste levensbehoeften. ‘Het was een beetje alsof ik op vakantie was in mijn eigen stad. Niet omdat ik een vakantiegevoel had, maar omdat ik constant bezig was met vragen als: waar zal ik eten? En waar ga ik vannacht slapen?’

Want zelfs toen de brand uiteindelijk bedwongen was, kon hij nog niet terug naar huis. De hele dag bleef hij rondjes fietsen en koffie drinken. ‘Ik heb allerlei nieuwe koffietentjes ontdekt.’

Pas na een voorlichtingsbijeenkomst in het Martini Hotel – ‘gratis loempia’s eten en bier drinken’ – mocht Juijn onder begeleiding van een politieagent zijn kamer weer in. Omdat de schade in zijn huis meeviel, besloot hij er toch maar te blijven slapen. Het stonk er heel erg, maar afgezien daarvan was het verbazingwekkend schoon gebleven. ‘Ik deed er wel iets langer over om in slaap te komen die nacht. Je denkt toch: ik heb last van mijn keel, zou dat door de rook komen? Ik werd er een beetje hypochonder van.’

‘Ik heb ontzettend veel geluk gehad’

Aidan Flegg lag te soezen op de bank in de woonkamer aan de Nieuwe Ebbingestraat. Ineens hoorde de student international human rights law een harde knal boven in het huis. ‘Ik ben de trap op gerend en zag dat de boel in brand stond. Toen realiseerde ik me dat ik het vuur niet zou kunnen stoppen.’

Bij de gedachte aan alle spullen in het huis die mogelijk in vlammen op zouden gaan, raakte hij in paniek. Zijn twee huisgenoten waren weliswaar niet thuis, maar er waren wel buren en omwonenden. ‘Ik rende naar buiten en heb op zoveel mogelijk deuren gebonsd en om hulp geroepen.’

Gelukkig kwam er op dat moment een voor hem onbekende buurman aan met een brandblusser. Samen gingen ze weer naar boven, Flegg voorop. Bukkend onder de dichte laag rook probeerden ze zoveel mogelijk schuim de kamer in te krijgen. Na een tijdje arriveerde ook de brandweer, die het werk overnam. ‘Achteraf zei de brandweer dat we het grootste deel zelf geblust hebben. Die man heeft me geweldig geholpen. Toen we buiten kwamen, gaven we elkaar een knuffel en daarna heb ik hem nooit meer gezien.’

Zijn kamer brandde volledig uit. Zelfs de kleerhangers waren van het kledingrek gesmolten. Flegg zelf had veel rook ingeademd en derdegraads brandwonden op zijn handen. Hij belandde voor een week in het ziekenhuis.

Onbewoonbaar

Zijn huisgenoot Maarten van Oosterhout rilt nog als hij eraan denkt. Zijn kamer was op dezelfde verdieping als die van Flegg. ‘Het blussen van Aidan kan het verschil zijn geweest tussen wat er nu is gebeurd, en het uitbranden van de hele bovenverdieping en het dak. Daar heb ik ontzettend veel geluk mee gehad’, vertelt hij.

Van Oosterhout kon nog net het huis in om wat spullen bijeen te pakken, maar vanwege de stank was het onbewoonbaar. De eerste drie dagen heeft hij bij vrienden gebivakkeerd, waarna hij zijn toevlucht kon zoeken op de benedenverdieping van het huis. ‘De brandweer had boven veel schuim gespoten, dat door het plafond naar beneden was gelekt. Mijn kamer had niet in brand gestaan, maar toch was alles zwart van de rook en as. Ik heb alles moeten wassen en kon pas na twee weken terug.’

Flegg zelf was alles kwijt, behalve de laptop die in de woonkamer had gestaan. Hij kon voor een aantal weken bij familie terecht en kreeg vervolgens een baantje bij café De Koffer. ‘Ik denk dat ik het baantje uit medelijden heb gekregen, want toen ik solliciteerde had ik nog steeds verband op m’n neus en handen.’

Littekens

De oorzaak van de brand is nooit met zekerheid vastgesteld. De brandweer denkt aan een omgewaaid kaarsje. Flegg vindt het nog altijd moeilijk te verteren dat hij bepaalde spullen kwijt is. ‘Niet zozeer de dure kleding, speakers of boeken, maar vooral de cadeaus en persoonlijke dingen. Die krijg ik nooit meer terug. Maar ik zal in de toekomst wel voorzichtiger zijn.’

Afgelopen zomer keerde hij terug naar Schotland. Op wat littekens na is hij weer helemaal hersteld. ‘Het was een nare ervaring, maar het heeft me zeker gevormd als persoon. Ik had het geluk dat ik werd gesteund door mijn huisgenoten, vrienden en familie. Hierdoor kijk ik er niet per se negatief op terug. Ik heb er weer een mooi verhaal bij om te vertellen.’

Engels

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties