UKrant test de antikaterpil
Misselijk en nog steeds hoofdpijn
Lars Marée
Studentredacteur Lars Marée (19) is eerstejaars en studeert geschiedenis. Lars had dit weekend een verjaardagsfeestje. Dat kon een beetje uit de hand lopen, voorzag hij, dus wilde hij de antikaterpil wel eens proberen.
Het is vrijdagavond, met vrienden, muziek en alcohol. Mijn vriendin viert haar twintigste verjaardag met een boel gezelligheid. We spelen drankspelletjes. Voordat ik het weet, ben ik vele glazen bier, wijn en sterke drank verder.
Hartstikke leuk, totdat ik zaterdagochtend de kater onder ogen moet komen. Ik voel mij slap en misselijk en tegen de kloppende hoofdpijn lijkt geen paracetamol opgewassen. De antikaterpil ligt in de badkamer te wachten. Is dat de oplossing?
Met mijn brakke kop sjok ik naar de badkamer. Daar meng ik het zakje met het witte poeder in water en drink het glas in één teug leeg. Ik knijp mijn neus dicht om de bittere en zure smaak niet te hoeven proeven.
De tweede component is een pil, een behoorlijk grote pil, met een roodbruine kleur in een plastic omhulsel. Was het drinken van het glas water met poeder al geen pretje, deze pil is helemaal erg.
Direct na het doorslikken brandt die in mijn maag. Ik doe mijn best om niet over te geven. Nog misselijker dan dat ik al was, ga ik dan maar weer in bed liggen. De glazen water die ik drink, helpen maar niet tegen dat pijnlijke branderige gevoel.
Alsof de misselijkheid nog niet erg genoeg is, zorgt deze pil ervoor dat ik enorm aan het zweten ben. Ook voel ik druk op mijn borst. Het duurt zeker een halfuur voordat dit gevoel in mijn maag is weggetrokken. Het zweten houdt nog een uur langer aan.
Als dit alles voorbij is, ben ik nog steeds brak. De kloppende hoofdpijn is nog steeds niet verdwenen. Ik trek een duidelijke conclusie: de pil heeft niet geholpen om van de kater af te komen. De volgende keer kies ik toch liever voor een flink antikaterontbijt.
Sofie Tuinsma
Studentredacteur Sofie Tuinsma (23) doet de academische pabo. Met enkele vrienden ging ze dit weekend op stap. Dan kon zo’n antikaterpil voor haar en haar gezelschap wel eens van pas komen. Dacht ze.
‘Nee, ik kan echt niet mee. Mijn ouders staan morgen om twaalf uur op de stoep en dan kan ik niet brak zijn!’ Normaal gesproken kun je daar weinig tegen in brengen – tot afgelopen zaterdag. Ik had namelijk drie katerverlichtende pillen. Dat bleek een machtig middel om vrienden over te halen om mee te gaan feesten.
Met die vrienden ging ik naar Loft, een feestje in Vera. Heerlijke muziek, lekker dansen, overal bekenden. Traditiegetrouw eindigde de avond met pizza’s aan een plakkerige tafel onder tl-verlichting. Door de stromende regen fietste iedereen daarna naar huis, drie van ons met de veelbelovende Pil-s op zak.
Om tien uur ’s ochtends schijnt het zonlicht al onverbiddelijk tussen de gordijnen door mijn kamer in. Op de meeste brakke ochtenden is dat een goede reden om het dekbed over mijn hoofd te trekken en de wereld te negeren. Maar vandaag niet: ik heb een katerverlichtende pil, dus ik heb zin in de dag!
Ik los het zakje poeder op in water, drink het vieze goedje op en slik daarna de pil door. Precies volgens instructie.
Nog geen vijf minuten later protesteert mijn lichaam al in alle hevigheid. De pil lijkt te branden in mijn slokdarm en maag, alsof ik een hele rode peper heb gegeten. Ik zweet, mijn hart gaat tekeer en ik ben enorm misselijk – ik voel me slechter dan tijdens mijn ergste katers.
Lichtelijk paniekerig vind ik mijn weg naar de wc. Daarna strompel ik trillend, maar opgelucht dat het spul uit mijn lichaam is, naar de koelkast om melk van mijn huisgenoot te stelen. Dat verlicht het brandende gevoel – waarschijnlijk de cayennepeper in de pil – in mijn mond en neus.
Terwijl ik op de grond voor de koelkast zit na te sissen, stuur ik een selfie naar mijn vrienden. Sifra (24) laat algauw weten dat ze precies hetzelfde ervaart: ook zij staat in de fik. De rest van de dag overleeft ze met Rennies. Ik bel gauw Nora (22), proefkonijn nummer drie, en raad haar de pil af. Ze moet zo werken – geen feest met een brandend lichaam, lijkt me.
In de loop van de dag stabiliseert mijn maag langzaamaan en waag ik me aan een tosti met extra veel kaas. Een oud vertrouwd recept tegen een kater: het werkte nog nooit zo goed.