La Palma
Knutselen met lenzen in een paradijs
Sommige onderzoekers hebben mazzel. Ze belanden niet in de kelder van een grijs laboratorium, of op een flexibele werkplek. Nee, hun werkplek lijkt meer op een vakantiebestemming. Deel 3 van de serie ‘Vette Plekken’: La Palma.Bram Lap zat een heel jaar op La Palma. Eerst voor zijn master aan het Kapteyn Instituut van de RUG en vervolgens als promovendus bij onderzoeksinstituut SRON. Hij werkte er aan een instrument dat test of een nieuw lenzensysteem voor de William Herschel Telescope goed is uitgelijnd door te kijken naar hoe licht door de lenzen verplaatst.
‘Ik ben nooit eerder op een plek geweest die zo verschrikkelijk steil is. La Palma is een vulkanisch eiland en dat betekent dat er nauwelijks vlakke stukken zijn. Zelfs als je de zee inloopt, dan ga je onmiddellijk kopje onder.
Door dat vulkanische loopt er een soort ruggengraat over het eiland, die de wolken tegenhoudt en ervoor zorgt dat je er vrijwel alle klimaten kunt vinden. Het noordoosten is heel vochtig, andere delen zijn meer mediterraan en er is zelfs een stukje regenwoud. Voor astronomen is het helemaal een walhalla. Het Observatorium Roque de los Muchachos ligt op 2400 meter en steekt boven de wolken uit. Het is na de telescoop op Hawaii de beste plek op het noordelijk halfrond om sterren te kijken.
Ik ben zelf geen astronoom, maar een optisch ingenieur. Toch ben ik een paar keer mee omhoog geweest en het is echt fantastisch! Er is bijna geen lichtvervuiling, want er zijn geen grote steden in de buurt, dus je ziet er duizenden, miljarden sterren. Er zijn heel vaak vallende sterren en je ziet andere sterrenstelsels met je blote oog.
Spaans
Toch vond ik het leukste wel dat ik de kans had om goed Spaans te leren en te integreren in de lokale bevolking. Toen ik kwam, had ik alleen wat kennis opgedaan via DuoLingo: ‘Hola, soy Bram’, dat soort werk. Maar ik werd lid van het lokale basketbalteam en de coach sprak alleen maar Spaans. Het leuke is: de Spanjaarden zijn veel opener dan Nederlanders en verwelkomen je met open armen.
Daarnaast is La Palma ook gewoon een vakantiebestemming: ik had een appartement aan zee en ik werd elke ochtend wakker met de zee. We doken, we zwommen – met Sinterklaas nota bene! Maar de mooiste plek vond ik mijn dakterras. Van daaruit kon ik alles zien: regenbogen, onweersbuien, vallende sterren. Wat ik ook fantastisch vond was de pier waar cruiseschepen aanlegden. Je kon helemaal naar het einde lopen en dan was er alleen nog maar het geluid van golven en de wind.
Het werk was bovendien geweldig. Je staat daar spiegels te poetsen van een echte, metersgrote telescoop. Je bent bezig met simulaties en doet experimenten met de dummy van het instrument. Jíj staat daarbij, en je bent nauw betrokken bij de vraag of de specificaties wel gehaald zijn. Het was een beetje onwerkelijk, soms. Ik heb er vaak bij stilgestaan: Bram, besef je wel dat je hier nu écht mee bezig bent?’