Thuisstuderen is ook leuk

Dimitra Karapanagiotou

MAster journalistiek

‘Het voelt als tijdverspilling als ik heen en weer naar de UB moet, vooral als ik een tentamen heb, of een deadline. En als ik wel zou gaan en er is geen plek, dan eindig ik waarschijnlijk toch in de newsroom van mijn studie. Daar kan ik niet goed studeren, want dan ga ik met iedereen praten.

Thuis studeren geeft veel vrijheid. Ik hoef me niet aan te passen aan de openingstijden van de bibliotheek. Soms begin ik pas ’s avonds laat en ga ik urenlang door. Ik kan eten maken en drinken pakken; dat gemak heb ik niet als ik ergens anders ga studeren. Dan ga ik weer eten kopen of koffie halen en dan geef ik meer geld uit.

Met vrienden ga ik nooit studeren, want ik word dan die irritante persoon die iedereen afleidt. Ik denk ook niet dat anderen willen dat ik mee ga, want ik begin steeds te praten. Ik blijf liever thuis. Dan raak ik ook wel afgeleid, maar ik zorg ervoor dat ik al mijn accounts op sociale media heb uitgelogd op mijn laptop en ik zet mijn telefoon uit.

Als ik moet studeren, probeer ik vroeg op te staan, ik ruim mijn bureau op, zodat ik niet afgeleid kan worden door spullen, en ik zet muziek op. Op YouTube staan video’s met muziek speciaal om bij te studeren. Dat werkt krankzinnig goed.’

Ruben van de Ven

Eerstejaars technische bedrijfskunde

‘Als ik met een groepje moet samenwerken, huren we weleens een ruimte in de UB. Ik vind het heel massaal; je bent een van de duizenden. Mijn vrienden gaan wel bijna allemaal naar de UB, maar ik mis het niet om samen te studeren. Buiten het studeren om heb ik genoeg sociaal contact.

Ik vind het heerlijk dat je tussendoor dingen kunt doen: even de was doen en het er een uurtje later weer uit halen. Dan heb je dat ook weer gedaan! Dat is efficiënt met je tijd omgaan. Vrije tijd en studietijd lopen wel een beetje in elkaar over als je thuisblijft. Daarom ga ik na het studeren vaak sporten of boodschappen doen.

Voor ik naar Groningen kwam, heb ik in Enschede gestudeerd. Daar is het veel minder gebruikelijk om naar de UB te gaan. Iedereen in mijn studentenhuis studeerde thuis en dan hielden we samen pauze. Nu studeer ik nog steeds altijd thuis. Je hebt alles bij de hand: je hoeft geen brood te smeren, geen laptop en boeken mee te slepen en er is altijd plek.

Studeren blijft saai, ook als je dat met anderen doet. Als je samen studeert, neem je veel te lange pauzes, maar daardoor houd je het wel langer vol. Dat is een afweging die je moet maken.’

Sophie de Groot

Premaster sociologie

‘Thuis kan ik lekker in mijn chillpak en met mijn fluffy sokken aan studeren. In de vijf jaar dat ik studeer, ben ik één keer in de UB geweest. Toen ging ik met een huisgenootje mee. Toen ik nog mondzorgkunde studeerde, leerde ik ook wel eens in de CMB (Centrale Medische Bibliotheek red.). De UB vind ik geen fijne leeromgeving. Het is me er te stil. Ik heb liever wat omgevingsgeluid.’

Het is een nadeel én een voordeel dat je tussendoor dingen kunt doen, thuis. Het is prettig dat ik even de vaatwasser kan uitruimen of de was kan doen, maar daardoor is er wel steeds die prikkel om iets anders te gaan doen. Of thuis studeren de meest effectieve manier is om te leren, weet ik niet. Echt blokken lijkt mij thuis moeilijk.

‘Tussen acht uur ’s avonds en één uur ’s nachts heb ik een goede focus. En na het avondeten kan ik goed doorgaan. Als je dan nog naar de UB moet fietsen, is dat een extra drempel om te studeren.

Alleen als iemand me vraagt of ik meewil, ga ik wel eens ergens anders studeren. Maar dan voel ik me verplicht om met diegene pauze te houden en dan volg ik het leerritme van de ander. Ik ben wel benieuwd of het studeren beter gaat als ik dat ergens anders zou doen.’

Annewil Schippers

Master journalistiek

‘De UB is een beetje klinisch, net alsof je in de wachtkamer van een ziekenhuis zit. Het voelt te kunstmatig. Alles is wit, licht, kaal en leeg. Ik doe een creatieve studie en heb veel schrijfopdrachten. Daarvoor heb je inspiratie nodig en die krijg ik niet in de UB.

Het is er ook altijd zo stil. Ik vind achtergrondgeluid juist fijn. Als je te hard zucht, hoort iedereen dat. Je staat in de spotlight en dat is een kwetsbaar gevoel. Ik heb het gevoel dat er erg op je gelet wordt. Ik wil niet bekeken worden.

Wat helpt als je thuis studeert, is om te doen of het werkuren zijn. Ik ga niet in mijn pyjama studeren, maar ga vroeg mijn bed uit, ga douchen en doe make-up op. Mijn bureau is leeg, op mijn laptop en studieboeken na, en daar studeer ik. Als je dat niet doet, versmelten je werk en privé-uren. Ik moet wel altijd even naar buiten. Anders is de dag heel eentonig. Mijn kamer is heel klein, dan komen de muren wel op je af.

Ik heb ook het idee dat het vooral een sociale aangelegenheid is. Als ik op de Facebookpagina RUG Confessions kijk, lijkt het alsof mensen meer bezig zijn met de dingen eromheen dan met studeren zelf. Het lijkt ook alsof er aparte verdiepingen zijn voor bepaalde mensen. Ik zou me daar niet op mijn gemak voelen.

Ik ga daarom ook wel eens studeren in cafés. Gezellig als er wat geluid op de achtergrond is. Toen ik nog thuis woonde, studeerde ik ook altijd in de woonkamer in plaats van mijn eigen kamer.’