Studenten

De laatste van de Selwerdflats

Het einde van een verticale woonwijk

Annemarleen Bosma, oud-bewoner van Selwerd II, loopt nog een laatste keer door de ontruimde studentenflat. Foto’s Reyer Boxem

Oud-bewoners keerden nog één keer terug naar Selwerd II, de laatste van de Selwerdflats die gerenoveerd gaat worden. Om de befaamde flatbar te ontruimen en om herinneringen op te halen. ‘Vroeger hadden de flats status.’
Avatar photo

Door Mella Fuchs

17 december om 12:19 uur.
Laatst gewijzigd op 22 november 2020
om 16:14 uur.
Avatar photo

By Mella Fuchs

december 17 at 12:19 PM.
Last modified on november 22, 2020
at 16:14 PM.

Ze hebben de laatste waardevolle spullen losgewrikt, de laatste flessen drank uitgeschonken en nu zit het clubje oud-bewoners van Selwerd II melancholisch tussen de resten van de ooit zo beruchte flatbar. 

‘Ik ben de hele tijd aan het wegdrukken dat we het hier zo gezellig hadden, jongens’, zegt student informatiekunde Wouter Wielhouwer. ‘Het doet nu wel pijn.’ Oud-rechtenstudent Eddie – ‘Doe maar geen achternaam’ – die in 1992 in de flat kwam wonen, is zelfs van plan een deel van de bar te herbouwen in zijn garage.

Wouter woonde er pas een jaar; Eddie bracht er acht jaar door en is al tijden weg. Maar allebei vinden ze het lastig om de flat definitief los te laten. Nadat eerder Selwerd I en III gerenoveerd werden, moet nu ook Selwerd II eraan geloven. De studentenflat wordt opnieuw ingedeeld. De kamers worden groter en krijgen hun eigen badkamer en wc, maar de flatbar verdwijnt. 

Vijftig jaar oud

De renovatie is ook wel hard nodig, want de Selwerdflats staan er inmiddels al vijftig jaar. Ze boden gezamenlijk vanaf 1970 constant onderdak aan bijna duizend studenten. ‘In die tijd was de rondweg er nog niet eens’, herinnert Rewert Wolthoff zich. Hij woonde er van 1976 tot 1982, tijdens zijn studie economie. ‘Toen gebruikten we dat stuk gras als zonneweide en in de winter schaatsten we op de vijver.’ 

De flatbar draaide beter dan een gemiddeld café

Hij leerde in Selwerd II zijn vrouw Frederique kennen, die aan de bibliotheekacademie studeerde. ‘Er was één telefoon per gang’, vertelt zij. ‘Je moest opschrijven hoeveel ‘tikken’ je gebeld had en de nestor – de studentbeheerder van de gang – kwam dan het geld innen.’ 

De flatbar, die altijd gerund werd door de bewoners zelf, zat toen nog op de tiende verdieping. ‘De bar was twee avonden per week open en draaide beter dan een gemiddeld café’, lacht Rewert. 

‘Op een avond vielen de boxen uit’, vertelt Frederique. ‘We dachten dat we de muziek misschien te hard hadden gezet, maar toen we uit het raam keken was de hele wijk donker. Later hoorden we dat er toen geplunderd is bij de supermarkt, maar wij staken kaarsen aan en gingen gewoon door met feesten.’  

Flats met status

Begin jaren 90 werd de flat ook al eens gerenoveerd. De flatbar ging naar de begane grond, maar bleef een onverminderd succes. ‘Onze omzet was een fust per dag. Toen hadden mensen nog tijd om te zuipen,’ grinnikt Eddie. Een andere publiekstrekker volgde een paar jaar later, in 1996: het Flitsnetwerk, de snelste internetverbinding van Groningen. ‘In die tijd waren er computers die de snelheid niet aan konden. Het is nu misschien moeilijk voor te stellen, maar toen hadden de flats status,’ zegt Eddie. 

‘Iedereen kende de Selwerdflats’, beaamt Annemarleen Bosma, die van 2004 tot 2015 in Selwerd II woonde. ‘Drinken, feesten en snel internet, dat was alom bekend. Er was altijd en overal bier. Vroeger keek ik raar op als mensen zeiden dat ze niet in Selwerd II wilden wonen omdat er zoveel gedronken werd, maar achteraf begrijp ik het wel.’ 

Iedereen kende de Selwerdflats: drinken, feesten en snel internet, dat was alom bekend

Naast de reguliere avonden waren er ook themafeesten, pyjamaparty’s en kerstgala’s. ‘Met kerst hadden we bijvoorbeeld altijd Kasteelbier rouge op de tap, en de bewonersvereniging gaf de eerste twee fusten gratis. Op die avonden werd er veel rood gekotst’, zegt student accountancy & controlling Remco Brandwacht, die de afgelopen vijf jaar in de flat woonde. ‘Als barcommissie zorgde je er dan voor dat iedereen die te ver heen was in ieder geval in een bed terecht kwam’, zegt Annemarleen. 

In de beginjaren was dat volgens Frederique overigens anders. ‘Heel veel drinken was in onze tijd nog niet zó aan de orde. Er gebeurde natuurlijk van alles, maar het was geen schering en inslag dat mensen over hun nek gingen.’ 

Vreugdevuur

Het waren ook niet alleen maar zuipfestijnen die in Selwerd II georganiseerd werden. Rewert vertelt over hardloopwedstrijden, eetclubjes, dauwtrappen en kerstdiners in de gangen van de flat. Annemarleen herinnert zich het vreugdevuur met oud en nieuw. ‘Iedereen gebruikte dat om al z’n zooi kwijt te raken. Van winkelwagens tot banken, het werd er allemaal opgegooid. Toen mocht dat, hè. En de volgende morgen deden we een Nieuwjaarsduik in een opblaaszwembad voor de flat.’ 

Een andere geliefde traditie was Drentsen. ‘Dat is rugbyen zonder regels. Een modderpoel, twee teams en een bal in het midden. Dat ging hard tegen hard. Iemand kneusde z’n enkel, een ander was een halve tand kwijt, iedereen was bont en blauw… En daarna zaten alle gangen onder de modder’, lacht Annemarleen. 

‘Een verticale woonwijk’, noemt Jory Nederstigt Selwerd II. Hij woonde vanaf 2014 in de flat. ‘Eentje waar je op sokken over straat kon gaan, bij elk huis kon aanbellen en dan als vriend werd binnengelaten’, vult oud-student bouwkunde Ad (2006-2016) aan. ‘Je werd hier ook levenswijs, want er zijn zoveel verschillende mensen met zoveel verschillende ideeën… Van extreemrechts en anarchistisch tot communistisch, je had ze hier allemaal.’ 

Bonje

Hoewel de feesten door bleven gaan en de bar bleef draaien, nam het enthousiasme voor de barcommissie en de bewonersvereniging de laatste jaren af. Remco en Eddie wijten dat aan de invoering van het bindend studieadvies en de studielening, waardoor studenten hun studie sneller moeten afronden. Ook kwamen er steeds meer internationale studenten in Selwerd II wonen ‘en zij werken harder en drinken minder’, zegt Eddie. Zonde, vindt ook Annemarleen. ‘Juist in deze tijd van je leven moet je proeven en genieten van alles wat nieuw is, ook op sociaal gebied.’ 

Maar dat de roemruchte jaren van Selwerd II ten einde zouden komen, was al langer duidelijk. De bewonersvereniging had vooral de laatste jaren meerdere keren bonje met verhuurder Lefier. ‘De beste zakelijke keuzes voor Lefier waren niet altijd het beste voor de bewoners’, zegt Jan de Boer (2014-2019), oud-student geschiedenis. 

De beste zakelijke keuzes voor Lefier waren niet altijd het beste voor de bewoners

Zo richtten de studenten de woonkamers altijd zelf in. Maar Lefier wilde op een zeker moment ‘een ziekenhuiskleur’ op de muur en niemand mocht meer iets ophangen. ‘De nieuwe inrichting in Selwerd I en III doet eerder denken aan een bejaardentehuis dan een studentenhuis’, zegt Annemarleen. ‘In mijn tijd mochten we onze gangen verven in alle kleuren van de regenboog en hadden we een chinchilla als huisdier. En als je een avond samen bier dronk, kon je dat kratje gewoon laten staan. Dat zou morgen wel komen. Nu moet het allemaal meteen opgeruimd worden.’ 

Wouter snapt Lefier wel, ‘want het wás ook een bende’. ‘Maar een leuke bende’, roept Remco. ‘Het was huiselijk!’ vult Jory aan. ‘Maar het rook wel naar pis,’ mompelt iemand anders. ‘Ach, dat hing van de gang af’, antwoordt Remco. Al moet je wel realistisch blijven, vindt hij ook. ‘Vastgoed-technisch is het gebouw gewoon af, klaar.’

Engels

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties