Student Jasper was alcoholist
'Dronken of een nerveus wrak'
Als hij wakker wordt na een nacht drinken – hij is met vrienden op vakantie – kan Jasper niet meer opstaan. Al zijn spieren zijn slap en hij kan geen balans vinden. De vrienden brengen hem naar het ziekenhuis, waar de artsen testen uitvoeren. Zijn lever is twee keer zo groot als normaal en de artsen vragen hoeveel hij heeft gedronken.
‘Als ik alleen was geweest, had ik gelogen’, zegt Jasper. Maar zijn vrienden zijn er en ze vertelden de waarheid. Jasper: ‘De arts zei: “Je bent alcoholist”.’
Dat was het moment waarop de 23-jarige student economie er niet meer onderuit kon. Hij was verslaafd aan alcohol. Het jaar voor hij in het ziekenhuis belandde, dronk hij elke dag. Alcohol dempte zijn gevoelens en gedachten. Zonder drank kon hij niet meer slapen. Zonder alcohol functioneerde hij niet, maar met ook niet.
Rust
Het begon met bier drinken. Dat deed hij al sinds zijn vijftiende met vrienden. Tijdens de KEI-week dronk hij te veel en kreeg hij voor het eerst een paniekaanval. ‘De paniekklachten werden daarna steeds erger. Ik had veel last van angsten en werd depressief. Alles wat ik voelde moest minder worden. Alcohol gaf rust.’
Al snel kon hij zonder alcohol niet meer slapen. ‘Als ik niet dronk, sliep ik de hele nacht niet. Ik leefde constant in angst. Rond drie, vier uur in de nacht ben je de realiteit compleet kwijt. Ik had wanen. Het was niet te doen. Ik zat op de bank, wachtend tot het weer licht werd. Dan ging het beter.’
Als ik niet dronk, sliep ik de hele nacht niet. Ik leefde constant in angst
Als hij een avond probeerde niet te drinken, stortte hij in en ging ‘s nachts toch weer naar de avondwinkel om een fles drank te halen. ‘In Groningen kun je op elk moment van de dag alcohol kopen. Je hoeft niet eens naar de winkel. Ik bestelde het vaak en dan liet ik het thuisbezorgen. Wat het was, maakte niet uit. Rum, whisky, wodka, wat het goedkoopst was. De onderste rij in de slijterij.’
Voor zijn omgeving kon hij zijn problemen makkelijk verbergen. Als hij in het weekend bij zijn ouders was, dronk hij een biertje met zijn vader. Zodra zijn vader naar bed ging, pakte Jasper zijn eigen voorraad bier en dronk die op. ‘Je wordt goed in het verstoppen van je problemen.’
Niemand
‘Ik bracht niet alle lege flessen in een keer weg, maar ging meerdere keren naar de glasbak. Er was niemand die me in de gaten hield. Mijn ouders wonen in Gelderland. Ik woonde in een studio zonder huisgenoten. Op de universiteit is er niemand die op je let. Ik ben een jaar niet naar colleges geweest. Niemand die het doorhad.’
Wat hij heeft gedaan in het jaar waarin hij elke dag dronk, weet hij niet meer. ‘Niet doodgaan. Daar kwam het op neer. Je hebt de illusie dat je er iets aan gaat doen, dat je gaat stoppen, maar dat doe je niet. Je bent zo ver heen als je constant drinkt en slecht slaapt. Je drinkt en bent dronken of je drinkt niet en bent een nerveus wrak.’
Het voelde alsof ik doodging. Dat duurde een week
‘Het was een vicieuze cirkel. Ik dronk om mijn gevoelens te dempen, maar alcohol maakte het alleen maar erger. Ik hoorde nergens meer bij. Niet meer bij de stad, bij de studenten. Ik kwam niet meer op de universiteit. Het is een fysieke en sociale vicieuze cirkel. Ik deed niks.’
Hij sprak met niemand over zijn problemen. ‘Er was niemand die er echt naar vroeg. Mensen vragen altijd: hoe gaat het? Dan zeg je “goed”, want dat hoor je te zeggen. Sommige vrienden hadden wel door dat ik te veel dronk, maar je zegt niet snel tegen een vriend: je hebt een probleem, je bent verslaafd. Zeker niet als je nog maar twintig jaar bent.’
Stoppen
Nadat hij in het ziekenhuis was beland, dwongen zijn vrienden hem om die vakantie meteen te stoppen met drinken. ‘Het was de stok achter de deur die ik nodig had. Toen ik stopte met drinken kreeg ik last van afkickverschijnselen. Ik kreeg wanen, hoorde stemmen in mijn hoofd. Ik trilde de hele tijd. Het voelde alsof ik doodging. Dat duurde een week. Daarna was ik er weer een beetje bij. Het was relatief goed te doen. Ik dacht dat je voor afkicken naar een kliniek zou moeten, maar ik heb het met hulp van vrienden zelf gedaan.’
Toen Jasper na de vakantie weer in Groningen kwam, maakte hij een afspraak met de huisarts. Die verwees hem door naar VNN voor behandeling. ‘Een keer in de week had ik een gesprek met een psycholoog. We spraken over hoe ik me voelde, hoe het zover gekomen was. Nu ik nuchter was, keek ik naar mijn leven. Het was triest.’ Door al het drinken en niet bewegen woog hij 160 kilo. ‘Alle rotzooi moest worden opgeruimd.’
Tijdens de behandeling kreeg hij hulp bij het opbouwen van zijn leven. ‘Het begon met kleine dingen. Ik moest elke dag de deur uit.’ Dat vond hij niet zo moeilijk in het begin, maar de motivatie vinden om het vol te houden, was een stuk lastiger. Hij snakte naar resultaat: dat hij zich beter ging voelen en beter ging slapen, maar dat kwam niet meteen. ‘Het heeft wel een jaar geduurd.’
Kost bijna niets
Jasper is sinds augustus 2016 nuchter. ‘Het eerste nuchtere jaar bestond uit alles opruimen en weer een functionerend mens worden. Het tweede nuchtere jaar ben ik weer gaan studeren en ben ik begonnen met sporten en afvallen. Sinds dit jaar ben ik weer op gewicht en wil ik mijzelf verder uitdagen. Uitzoeken wat ik leuk vind om te doen en hobby’s zoeken. Ik ben terug in het normale leven. Er is veel te doen en ik wil veel proberen. Ik heb een meerjarenplan.’
Ik vind een biertje niet lekker. Ik vind twintig bier lekker
Met vrienden gaat hij ook op stap. ‘In het begin vond ik het moeilijk om zonder te drinken uit te gaan. Alcohol maakt het makkelijker. Met goede vrienden die ik vertrouwde, ben ik voor het eerst gegaan. Het is eigenlijk wel relaxed om op stap te gaan als je niet drinkt. Het kost bijna niets en ik kan de volgende dag prima bij het eerste college zijn. Ik kan er nu van genieten. Ik kan wel meegaan in de flow en niemand let toch op wat ik doe.’
Hij heeft geen behoefte meer om te drinken. ‘Alcohol loste een probleem op dat er nu niet meer is. Ik heb geen last meer van angsten.’ Een terugval heeft hij nooit gehad. ‘Ik heb geen behoefte meer om te drinken. Ik weet ook dat ik een biertje niet lekker vind. Ik vind twintig bier lekker.’
Niet de enige
Nu hij nuchter is, wil hij jongeren helpen die hetzelfde meemaken. Voor VNN geeft hij lezingen aan groepen, van schoolartsen tot middelbare scholieren. In december heeft hij tijdens een online uitzending zijn verhaal verteld.
‘Toen ik over mijn problemen ging praten, bleek dat ik niet de enige was. Daarom vertel ik ook mijn verhaal. Dat is mijn doel: studenten en jongvolwassen met alcoholproblemen helpen.’ Daarom laat hij ook graag een mailadres achter. Voor studenten die contact met hem op willen nemen: jasper.contact.verhaal@gmail.com
Jaspers volledige naam is bekend bij de redactie.