Lezing over de politiek van Westeros
‘Cersei is een soort Trump’
Toen zijn vrouw hem kennis liet maken met Game of Thrones, was Greg Fuller meteen verslaafd. Eerst aan de tv-serie, kort daarna ook aan de boeken. ‘Terwijl ik nog in de tv-serie verwikkeld was, had mijn vrouw de boeken al gelezen. Ze wist precies wat er komen ging.’
De werelden in de boeken en in de serie zijn heel verschillend. ‘Ze hebben beide een ander effect’ zegt hij. ‘De boeken geven me de voldoening van een grote, fantasierijke wereld. Aan de andere kant is de manier waarop de storytelling verbeeld werd in de tv-serie bewonderenswaardig. Zoiets heeft nog nooit iemand gedaan.’
De gelaagdheid van de wereld die George R.R. Martin schiep, voldoet volgens Fuller aan de behoefte aan een richly realized world. Een wereld dus die diepte heeft en daardoor kan overtuigen, ook door alle details. ‘Denk aan het economisch stelsel waarin de Iron Bank zelfs boven vorsten lijkt te staan. ‘Zoiets kunnen wij ons toch niet voorstellen? Toch spreekt het mij als politiek economist wel aan’, lacht hij.
Zijn favoriete personage is Tyrion Lannister, de cynische, enigszins perverse, maar razendslimme dwerg en broer van koningin Cersei. ‘Ondanks dat hij de laatste paar seizoenen wat minder was. Maar wat Sansa Stark afgelopen aflevering tegen Tyrion zei: “I used to think you were the cleverest man alive”, was spot-on.’
Voorafgaand aan de lezing voor de Studentkoepel voor Levensbeschouwelijke Organisaties (SKLO), woensdagavond in de Nieuwe Kerk in Groningen, vertelt Fuller ons alvast over de politiek in vier gebieden van Westeros.
Klik op de kaart hieronder om door het gebied te navigeren.
Locaties
Cersei Lannister
Cersei Lannister heeft eindelijk wat ze wil in King’s Landing. Nadat eerst haar echtgenoot, koning Robert Baratheon overleed door toedoen van een everzwijn, zag ze haar kinderen uit de incestueuze relatie met haar tweelingbroer Jaime, achtereenvolgens sterven. Nu is ze dan toch eindelijk zelf de koningin. Maar of ze dat goed doet?
‘Cersei is als een soort Trump’, vertelt Fuller. ‘Beiden ontbreekt het compleet aan vermogen tot zelfreflectie. Als er iets fout gaat, zullen ze nooit de schuld op zich nemen. Iedereen zit fout, behalve zijzelf.’ Net als Trump ziet ze de wereld als transactiemiddel. Ze zal altijd de keuze maken die het meest in haar voordeel werkt. Normen zijn voor haar niet van toepassing.
‘Ze is sluw’, vertelt Fuller. ‘Ze wordt door iedereen gehaat, heeft weinig tot geen bondgenoten. Toch is ze erin geslaagd om met de macht van de Iron Throne een goed leger samen te stellen.’
Jon Snow
In Winterfell was de nobele Jon Snow, de bastaard die naar de Muur werd gezonden, opstond uit de dood en gedurende lange tijd de enige die besefte wat ‘Winter is coming’ werkelijk betekende, eindelijk benoemd tot King in the North. Maar hij besefte ook dat hij er nooit in zou slagen om de White Walkers te verslaan. En dus reisde hij naar troonpretendente Daenerys Targaryan, die met haar enorme leger én twee draken de balans kan laten doorslaan.
‘Jon Snow is het tegenovergestelde van Cersei Lannister’, zegt Fuller. ‘Cersei handelt puur vanuit haar eigenbelang. De vraag is hoe ver die zelfzucht haar uiteindelijk zal brengen.’
Tegelijk is het de vraag of zijn insteek wel de juiste is. ‘Jon Snow gelooft misschien wel juist te veel in het vermogen van mensen om voor het gezamenlijke belang te strijden’, zegt Fuller. ‘Hij wil dat mensen verder kijken dan hun vooroordelen en ingebakken ideeën, maar dat gaat niet altijd goed. Hierdoor heeft hij minstens één keer het loodje gelegd.’
Een ding is duidelijk: zijn beslissing ‘to bend the knee’ voor Daenerys, waarbij hij het grotere belang van Westeros stelde boven dat van hemzelf, werd hem door zijn noordelijke bondgenoten niet in dank afgenomen. Noch door zijn zuster Sansa.
White Walkers
De kijker weet al zeven seizoenen lang dat ten noorden van de Muur een vreselijk gevaar schuilt. Maar voor de rest van Westeros zijn de gruwelen van het noorden een mythe, sprookjes om kinderen mee bang te maken.
Maar Jon Snow en zijn Brothers of The Night’s Watch hebben ze gezien en bestreden. De Wildlings idem dito. En nu de winter eindelijk écht komt, breekt de Night King door de Muur met zijn leger van ondoden. Inclusief een extra gruwelijk wapen: na de dood van de draak Viserion, kwam het dier weer tot leven als ondode draak en die draagt nu de Night King in de strijd.
Ondertussen zijn de talloze facties van Westeros nog altijd aan het knokken met elkaar, blind voor het veel grotere gevaar dat hen bedreigt. En hoewel Jon Snow steeds meer mensen aan zijn kant krijgt, besluit Cersei rustig af te wachten hoe hij zich doodvecht, in de hoop er zelf met de buit vandoor te gaan.
‘We hebben eigenlijk geen idee wat er aan de hand is met die types’, zegt Fuller. ‘De boeken en de serie gaan er ook anders mee om. Je zou het kunnen vergelijken met hoe wij reageren op de opwarming van de aarde.’
Daenerys Targaryan
De bloedmooie troonpretendente Daenerys Targaryan is moeilijk te vatten, vindt Greg Fuller. Ze begon zo onschuldig, in seizoen één, toen haar broer Viserys haar uithuwelijkte aan Khal Drogo, de leider van het nomadische Dothrakikrijgers, om zo met hun steun de Iron Throne te heroveren.
Al snel blijkt Daenerys meer in haar mars te hebben. Na de dood van zowel haar broer als haar echtgenoot wordt ze de Khaleesi of the Great Grass Sea, Mother of Dragons, Breaker of Chains. Haar bijzondere relatie met – nu nog – twee draken geeft haar een indrukwekkende macht, maar ook slaagde ze erin de trouw te verwerven van de slavenlegers die ze bevrijdde. Maar ze is nietsontziend.
‘Daenerys is een moeilijk te lezen personage’, vindt Greg Fuller. ‘Ze doet afschuwelijke dingen, maar doorgaans wel vanuit een verdedigbare positie.’
Zo ruilde ze één van haar draken voor achtduizend ‘Onbevlekten’, een slavenleger van elitestrijders uit Astapor. Maar zodra ze hun trouw heeft, beveelt ze hen hun voormalige meesters te doden.
Maar daar stopt het niet. Iedereen die zich weigert aan haar te onderwerpen, loopt het risico op een gruwelijke dood. ‘Is ze een gestoorde, naar macht snakkende gek of toch een wijze heerser?’, vraagt Fuller zich af. ‘Dat valt nog te bezien.’