Voorstelrondjes in het college aan het begin van het nieuwe jaar… Student-columnist Robin Hevinga krijgt er rillingen van.
Ruim twee maanden vakantie zijn net genoeg om de vervelende aspecten van het universitaire leven uit je systeem te krijgen. Lessen op onredelijke tijdstippen? Betweterige klasgenoten? Deadlines op zondag? Slappe koffie? Geen actieve herinneringen aan.
Eigenlijk had ik dus best zin in het nieuwe collegejaar. Toch was er maar een dag voor nodig om de nare herinneringen weer te activeren.
Dat begon al gelijk op de eerste maandag om negen uur ‘s ochtends. Al maanden was ik niet zo vroeg opgestaan, mijn lichaam wist niet wat het overkwam. Het is dat ik al een poosje meeloop op de universiteit, want anders had ik het Academiegebouw niet eens kunnen vinden.
De docent vond het een goed idee om te beginnen met de opmerking: ‘Ik ben echt een ochtendmens en ik hoop jullie ook, want we gaan er gelijk tegenaan.’ Ik ben dus echt geen ochtendmens, en in de twee daarop volgende uren waren haar woorden niets meer dan geluiden zonder betekenis.
Ik ben toch niet mijn naam, woonplaats of hobby?
Vervolgens (en hiervan was ik echt vergeten dat het een ding is) was het tijd voor een voorstelrondje.
De klas werd er meteen zenuwachtig van, alsof we op het punt stonden een toneelstuk op te voeren. Toen het bijna mijn beurt was, voelde ik m’n ademhaling en hartslag verhogen, waarna ik weer teleurgesteld was in mezelf dat ik zoiets eng vind.
Misschien heeft het te maken met de vraag: ‘Kun je in het kort vertellen wie je bent?’, waarop iedereen alleen antwoordt met naam, leeftijd, woonplaats en (als het echt bont wordt) een hobby. Maar ik ben toch niet mijn naam? En ik ben ook niet mijn woonplaats of mijn hobby.
Het voorstelrondje is slechts een zeer summiere opsomming van feitjes, die niks wezenlijks zeggen over wie iemand is, en daarom totaal overbodig zijn. Kunnen we dit afschaffen? Wie gaat hierover? ‘Wie ben je?’ is sowieso niet iets wat je moet vragen aan begin twintigers. Wie ik ben? Weet ik veel, laat me met rust.
Wie ik in ieder geval ben, is iemand die niet kan wachten tot de volgende vakantie.
ROBIN HEVINGA