Wie Parkinson heeft, worstelt met een hele batterij aandoeningen. Doordat je hersenen onvoldoende dopamine aanmaken, krijg je last van trillende ledematen en stijfheid, maar ga je ook steeds moeilijker praten. PhD taalkunde Jidde Jacobi onderzoekt wat de invloed van het medicijn Levodopa is op die spraakproblemen. Over dat onderzoek gaat hij bloggen op de website Faces of Science van de Koninklijke Academie van Wetenschappen (KNAW). Het doel? Het grote publiek kennis laten maken met dagelijkse praktijk van de wetenschap.
Hoe ben je eigenlijk bij Faces of Science gekomen? Was het moeilijk een plekje te krijgen in het project?
‘Mijn supervisor is lid van de Jonge Akademie van de KNAW, een vereniging van jonge, talentvolle wetenschappers. Hij heeft mij persoonlijk voorgedragen. Mijn ervaringen in het toegankelijk overbrengen van mijn onderzoekstechnieken, zoals op Lowlands Science, hebben wel geholpen. Ook heb ik eerder al een blog geschreven toen ik een half jaar in Azerbeidzjan studeerde. Ik heb er vervolgens niets mee gedaan, maar toen ik deze kans kreeg leek het mij meteen leuk om er weer mee aan de slag te gaan.’
Hoe wil je zoiets lastigs als neurolinguïstiek overbrengen?
‘Ik vind het niet zozeer lastig om over te brengen, maar het kost wel moeite. Ik heb altijd gezegd dat ik iets wilde doen dat ik ook aan mijn vrienden in de kroeg uit zou kunnen leggen. Dat is eigenlijk voor mij wel een beetje het doel van de wetenschap. Je kan wel zoveel kennis hebben, maar als je dat niet kan doorgeven aan anderen dan blijft het ergens in een hoekje in de kast staan.’
Hoe hoop jij een nieuwe generatie wetenschappers te enthousiasmeren?
‘Vorig jaar hebben we voor de Jonge Onderzoekers, een klein klasje van geïnteresseerde kinderen tussen de acht en dertien jaar oud, een minicollege gegeven. Dit deed ik met het project Spraaklab, waar ik samen met andere jonge onderzoekers aan werk. Je moet heel goed begrijpen wat je zelf aan het doen bent om het duidelijk uit te kunnen leggen. Dat was ontzettend leuk, de kinderen waren heel enthousiast.’
Waarom zou iemand wetenschappelijk onderzoek willen doen?
‘Je bevindt je in een hele stimulerende omgeving met veel jonge mensen. Daarnaast kan je ook iets doen dat zelf echt interessant vindt. Vaak ga je bij een bedrijf aan de slag met een bepaald project. In mijn geval kan ik zelf een onderzoeksopzet bepalen. Je hebt in onderzoek veel vrijheid om te doen wat je zelf wilt.’
Heb je zelf wel eens te maken met kritiek? Hoe ga je daar mee om?
‘Je hebt altijd wel mensen die kritiek en commentaar hebben, dat komt vaak vanuit de oude garde. Toch is het ook wel zo dat zij juist heel veel kennis hebben en dat je die kritiek dus ook wel serieus moet nemen. Het is heel belangrijk dat je zowel de jonge mensen hebt voor een nieuwe impuls, als de oude garde. Ik heb ook het idee dat jonge mensen minder op hun eigen eilandje zitten.’