‘Het lawaai begint om zeven uur ‘s ochtends, en het is zo luid dat de containers ervan trillen. Ik werd vanochtend wakker met een bonkend hart, in m’n bed dat heen en weer bewoog. Ik dacht dat het een aardbeving was’, zegt de Iraanse scheikunde postdoc Maryam Bozorg.
Op vrijdag stuurde verhuurder Rizoem de studenten een nieuwsbrief waarin het bedrijf ze informeerde over het nieuwe bouwproject. Bozorg besteedde er aanvankelijk niet veel aandacht aan, want ‘we wonen toch al op een bouwplaats, dus hoe veel erger kan het worden?’
Maar dat het erger kon bleek toen het heien ‘s ochtends vroeg begon, terwijl mensen nog in hun bed lagen.
Verschrikkelijk
‘Het lawaai is echt zo erg als iedereen zegt’, zegt Spaanse student David Cendoya. ‘Het is gewoon veel te hard. Dit is al de vierde of vijfde dag; het trillen en het lawaai is echt verschrikkelijk.’
Noor Wit, projectontwikkelaar bij Van Wijnen, belooft de studenten dat deze fase van het project op donderdag 15 november eindigt. ‘Ik kwam kijken deze week, en het was echt heel erg hard.’
Als ze eenmaal met de fundering bezig zijn zou het stiller moeten worden. De prefab huizen worden in januari in elkaar gezet en het project moet in mei of juni af zijn. ‘Maar het is een geheel nieuw soort project en die duren soms langer dan we denken.’
Informatie
Wit zegt dat zij Rizoem verwittigt zodra een nieuwe fase begint en dat Rizoem weer de bewoners van de Suikerlaan informeert. Maar ze geeft toe dat er een verschil is tussen geïnformeerd worden dat je leven verstoord gaat worden door lawaai, en er iets aan kunnen doen. Ze zegt dat huurders de kans zouden moeten krijg om te klagen of vragen te stellen. Maar ze kunnen vooralsnog niks.
Ze zegt dat het werk niet later in de ochtend kan beginnen en ze dus niets aan het lawaai kan doen. ‘Het bedrijf dat aan het heien is moet donderdag klaar zijn met hun werk. En ze willen niet tot ‘s avonds laat moeten werken. Ik kan dat ook niet van ze vragen’, zegt ze. ‘Het duurt nog maar twee dagen. Ik hoop dat de studenten dat kunnen begrijpen.’
Zat van
Maar de studenten zijn er zat van om altijd maar dingen te moeten begrijpen. ‘Zo kunnen we niet leven!’ zegt Bozorg. ‘Snapt men überhaupt wel dat wij hier moeten wonen? De woningen werden te laat opgeleverd, ze waren vies, we hadden geen water, elektriciteit, verwarming. Er ligt overal modder; onze leefomgeving is een grote bouwput. En nu dit ook nog eens?’
Bozorg zegt dat de universiteit reclame maakt voor de Suikerlaan, terwijl ze de problemen waar de internationale studenten mee te maken krijgen negeren. ‘Het kan niemand iets schelen.’
Cendoya vindt de situatie ‘deprimerend’. De studenten wonen in ‘een bouwput vol met vuil, plassen, machines, en lawaai. Dit houdt niet op. Ze gaan straks ook nog op het andere kavel naast ons bouwen en ik wil zo niet leven.’
Duur
Volgens Wit wordt het bouwproject van Van Wijnen een ‘experimentele wijk van de toekomst’, met allerlei duurzame snufjes zoals verwarmingsinstallaties en een smart grid om energie te besparen. Groningen heeft sowieso behoefte aan meer woningen: wie gaat er straks in deze wonen? ‘Misschien wel studenten’, zegt Wit. ‘Of misschien medewerkers van de universiteit. De huur zal erg hoog zijn.’