In 2016 moest geneeskunde een harde deadline stellen voor de afronding van de bachelor, omdat het curriculum veranderde. Studenten die eerder meer tijd voor de bachelor zouden hebben genomen, beginnen tegenwoordig sneller aan de masterfase.
‘Daardoor had de masteropleiding tijdelijk een grotere instroom. Bij een reguliere instroom hadden we al net niet genoeg plekken voor coassistenten. Over de jaren geeft dat cumulatief een achterstand’, legt prodecaan onderwijs Gerda Croiset uit. De wachttijd werd zo ieder jaar iets langer.
Meer plekken
Het UMCG en niet-universitaire ziekenhuizen in kleinere steden creëerden daarom meer plekken en dat werkte, zegt Croiset. De wachttijden werden korter.
Toch is dit studiejaar besloten de coschappen kindergeneeskunde, gynaecologie, neurologie en psychiatrie niet langer verplicht te stellen. Zo lopen de wachttijden niet opnieuw op.
‘De situatie is niet in steen gebeiteld. Er zijn genoeg specialismes die niet verplicht zijn, maar wel belangrijk’, legt Croiset uit. ‘De keus voor verplichte en niet-verplichte coschappen is enigszins arbitrair.’ Zo komen bepaalde aspecten van neurologie ook aan bod tijdens het verplichte coschap huisartsengeneeskunde. ‘Of bij orthopedie, dat niet verplicht is’, vertelt Croiset.
Kwaliteit
De studentenfractie van de onderwijs- en onderzoekraad van het UMCG (O&O-raad) vreest dat het wegvallen van de verplichting ten koste gaat van de kwaliteit van het onderwijs. De fractie vreest dat studenten straks aan het eind van hun opleiding niet aan alle benodigde competenties voldoen.
Croiset denkt dat ze dat dat niet zal gebeuren. Ze vertrouwt er ook op dat de wachttijd verkort kan worden tot maximaal drie maanden. ‘Iedere student krijgt drie van de vier coschappen aangeboden.’ En als studenten per se het vierde vak ook willen volgen? Voor die groep wordt naar mogelijkheden gezocht om dat alsnog aan te bieden, stelt Croiset.