Cocaïne, poedersuiker of wintersport? Geen witte kerst voor columnist Wilma Heesen dit jaar.
Cocaïne, poedersuiker of wintersport? Wat heb jij voor ogen als je zingt over een witte kerst? Een recente herinnering aan een wit besneeuwde Nederlands kerst kan het niet zijn. De laatste keer dat dat gebeurde, geloofde de gemiddelde student nog in Sinterklaas.
Voor menig studentenhuis gaat de witte kerst tegenwoordig over een huisfeest met een goede spiegel op de salontafel. Want cocaïne snuiven, dat doe je samen. En dan niet één keer onder het mom van ‘alles een keer proberen in het leven’, maar redelijk standaard bij een goede gelegenheid.
Per dag wordt in Groningen voor 50.000 euro weggesnoven. Dat is dagelijks een volledige vier- tot zesjarige studieschuld, die – hup- in de neuzen van de Groningers verdwijnt.
Daarmee bevinden we ons in het topsegment van Nederland en doen we nauwelijks onder voor de wereldstad Amsterdam.
Wordt met het gebruik van deze bergen drugs nu een pech3-generatie gevormd? Dan heb je al een schuld die niet te overzien is + geen kans op een betaalbaar huis + dan ook nog eens gewenning aan een slechte gewoonte die niet goed scoort bij de aanstaande schoonfamilie.
Dagelijkse blootstelling aan grote hoeveelheden doet rare dingen met je; broeken krimpen en de weegschaal is van slag
Beter toch ook maar een andere moderne invulling voor de witte kerst bedenken.
Poeder om te eten in plaats van te snuiven zou wat kunnen zijn. Bergen poedersuiker als zoete troost in donkere dagen. Niets mis met een eindejaarsoliebol met een flinke berg poedersuiker erop. Ook beter geaccepteerd in familiekringen dan voorgaande variant.
Maar pas op: dit stuivende witte poeder is toch ook minder onschuldig dan het lijkt. Dagelijkse blootstelling aan grote hoeveelheden doet rare dingen met je. Je broeken lijken te krimpen en de weegschaal lijkt van slag. Die witte kerst zal toch ook niet over blubberbuiken en vetrollen gaan.
De wintersportvariant van een witte kerst dan maar. Dat is een goed alternatief. Als je dan tenminste nog wat vakantiekilometers te besteden hebt in 2022 qua ecologische voetafdruk. En als je dan ook nog wel fors in de buidel wil tasten en uit de voeten kan met ski’s.
Helaas voor ondergetekende. Ik ben zo vreselijk onhandig op lange latten dat zelfs een babypiste een te grote uitdaging is. Geen polonaise aan mijn lijf in de après-ski.
Ik neurie dan toch maar old school wat over een sneeuwwitte kerst, terwijl ik met een fiets beladen met boodschappen door de regen ploeter naar mijn kerstdiner.
Driving home for Christmas!
WILMA HEESEN