Ruben Tan staart wezenloos naar het flikkerende 0.40 euro op het beeldscherm van een dofrode koffiemachine en schudt ongelovig zijn hoofd. ‘Het hete water zou vandaag weer gratis zijn, maar dat is het dus duidelijk niet’, zucht de student International & European Law. Hij ploft op een stoel in de coffee corner op de eerste verdieping van de Universiteitsbibliotheek – zonder water.
Heet water was altijd gratis in de UB, maar begin 2018 werd er ineens 50 cent per kopje voor gevraagd. Tan, de oprichter van studentenpartij OneManGang waarmee hij een zetel in de universiteitsraad heeft, vond het schandalig. Zijn verkiezingsprogramma draaide om één belangrijk punt: heet water moest weer gratis beschikbaar kwam.
Lastige logistiek
‘Jouke de Vries, de nieuwe bestuursvoorzitter, stond heel positief tegenover mijn eisen’, zegt Tan. ‘Ik verwachtte dat de strijd om het hete water langer zou duren, maar het lijkt nu alleen nog een kwestie van logistiek’, voegt hij eraan toe. Maar de logistiek bleek nu juist het probleem.
De bieb kondigde donderdag aan dat het gratis hete water maandag terug zou komen van weggeweest. ‘Onder studenten blijkt een grote behoefte te bestaan aan gratis heet water’, meldde de nieuwsbrief. Op Twitter bevestigde het officiële UB-account de langverwachte terugkeer van het gratis water.
Maar maandagmiddag, terwijl ik met stijgende verwarring van koffiemachine naar koffiemachine dwaalde, bleek ieder apparaat nog altijd 40 cent te rekenen voor een beetje warm water. Tot de receptie op de begane grond me eindelijk deelgenoot maakte aan wat een goed bewaard geheim leek: er was één enkele rode machine, op de eerste verdieping, waar ik het mysterieuze theewater kon krijgen.
Mysterieus apparaat
Ik slaagde er eindelijk in het mysterieuze apparaat te lokaliseren, probeerde het, en probeerde het nog eens. Maar het apparaat pestte me: 40 cent! eiste het. 40 cent! Ik begon te twijfelen aan mijn vermogen om knoppen in te drukken. En ik had nog altijd geen heet water.
Tijd voor de tweede ronde verbaal vechten met de ongeduldige receptie. Maar toen bracht een telefoontje met de facilitaire dienst helderheid: ‘Het systeem werkt nog niet, maar de facilitaire dienst heeft het uiterlijk vanavond opgelost’, vertelde de receptionist schouderophalend. ‘Sorry voor het ongemak.’
Zo stapte ik naar buiten, de zonverlichte Broerstraat op met een gevoel van overwinning, zij het nog altijd zonder heet water in mijn eenzame plastic bekertje.
De facilitaire dienst heeft overigens woord gehouden. Vanaf dinsdag kun je bij alle rode koffiemachines écht gratis heet water krijgen. De luxere zilveren apparaten, ook wel bekend als ‘kitchenettes’, vragen nog steeds 60 cent voor hetzelfde product – maar dan krijg je er wel meer van.