Groningen Feminist Network-leden Emi Howard, onlangs afgestudeerd in journalistiek, Manuel Pinto Reyes, literatuur- en cultuurwetenschappen, en Veerle Ros, van de Trans and Intersex Solidarity Action Group, zijn slechts enkele van de RUG-studenten en activistische alumni die samenkwamen om Pride Week in Groningen te organiseren.
In Groningen is er nog niet eerder een behoorlijke Pride geweest, maar, zeggen ze, het idee om er een te organiseren hing al een tijdje in de lucht. ‘Mensen hadden zoiets van: waarom doen we het niet gewoon?’
Als ze het zouden doen, besloten ze, dan moesten ze het goed doen. En het kan op veel manieren verkeerd gaan, zegt Manuel – vooral als het niet lukt om minderheden in de LHBTQ-gemeenschap een stem te geven. Dus gingen de organisatoren om tafel en stelden vier kernprincipes op die deze Pride terug zou brengen naar de activistische basis.
Ontstaan uit protest
In juni 1969, viel de politie van New York de Stonewall Inn binnen, die destijds bekend stond als de plek waar de armste en meest gemarginaliseerde leden van de LHBTQ-gemeenschap steun kon vinden. Gerichte invallen op homokroegen waren gebruikelijk, maar deze keer vochten ze terug. De daaropvolgende dagen en weken stonden in het teken van gewelddadige demonstraties en protesten tegen de onderdrukking van LHBTQ’ers. Twee jaar later werd de eerste Pride parade gehouden om de Stonewall-rellen te gedenken.
Op die principes kregen ze kritiek. De organisatoren werden ervan beschuldigd mensen buiten te sluiten die het niet met hen eens waren en dat ze zich meer richten op linkse kwesties dan LHBTQ-kwesties. Maar de oorzaak van alle ophef is volgens hen een misverstand over het project. Ze verklaren dit in een interview met UKrant.
Wat maakt Queer Pride Groningen anders dan andere Prides in Nederland?
Manuel: Wij wilden met onze Pride tegenwicht bieden tegen de commerciële, feest-georiënteerde trend in Nederland.
Veerle: Grote Pride-evenementen hebben veel bedrijven als sponsoren. Dat leidt tot een fenomeen dat wij ‘rozewassen’ noemen: bedrijven die anders niet helemaal bezig zijn met homorechten mogen met een regenboogvlag zwaaien en kunnen zo doen lijken of hun organisatie LHBTQ-minderheden werkelijk helpt.
Emi: Bijvoorbeeld, vorig jaar sponsorde British Airways de London Pride terwijl ze meehelpt met het uitzetten van homoseksuele asielzoekers.
Manuel: Precies. En Grindr werd door een conglomeraat opgekocht en is nu eigendom van een heteroman die tegen het homohuwelijk is. De combinatie kapitaal en homoseksuelen is echt heel absurd als mensen die tegen het homohuwelijk zijn, profiteren van homo’s en de queer-gemeenschap.
Op dit soort structurele kwesties willen we de aandacht vestigen in onze Pride: de manier waarop queers en minderheden en antikapitalisten door het kapitalisme te gelde worden gemaakt.
Sommige studenten die zich identificeren als LHBTQ, identificeren zich niet met antikapitalisme. Hoe reageer je op de zorg dat LHBTQ-kwesties worden vervangen door links-politieke kwesties?
Manuel: Als we niet praten over hoe onze identiteit te gelde wordt gemaakt, verliezen we macht om onszelf te definiëren. De vraag is: hoe behouden we die macht?
Veerle: Ik heb echt bezwaar tegen het idee dat onze Pride een marxistische overname is van een LHBTQ-evenement. Vooral in het kernteam is iedereen onderdeel van de LHBTQ-gemeenschap. Het is niet alsof we een of andere politieke outsidergroep zijn met geheime motieven om een of andere Marxistische politiek-culturele agenda te pushen. We staan gewoon voor de dingen waar we in geloven. Er is geen verborgen samenzwering.
Emi: Wij zijn een groep queers en trans-mensen die een evenement proberen te organiseren dat zo eerlijk en inclusief mogelijk is.
Het tweede kernprincipe gaat over ‘actieve inclusiviteit’, maar het somt iedereen op die niet welkom is, inclusief ‘rozewassende of rechtse’ mensen en groepen. Sommige studenten vragen zich af of ze wel mogen komen. Is dat het geval?
Manuel: Dat horen we vaak. Mensen klagen dat ons principe van inclusiviteit exclusief is.
Emi: Ja; ze vragen ‘hoe kun je inclusief zijn als je geen rechtse mensen toelaat?’ Maar het is niet zo dat we mensen kunnen screenen.
Manuel: En wat we bedoelen met inclusief is dat we inclusief willen zijn, specifiek voor machtsminderheden: de mensen die historisch gezien zich niet konden uitspreken. Het is niet dat we machtige, witte, rechts-georiënteerde mensen niet toelaten. Maar als je komt om je politieke standpunten over uitsluiting te propageren, dat willen we niet – want we willen niet medeplichtig zijn aan het geven van een platform voor uitsluiting.
Veerle: Op zekere manier is iedereen welkom. Maar we tolereren geen rechtse groepen die hun groep willen vertegenwoordigen op onze Pride. Als je stemt voor een centrumpartij of een rechtse partij in Nederland en je wilt graag komen, want je voelt je verwant met het label queer of een van de andere LHBTQ-labels – dan ben je natuurlijk van harte welkom om mee te doen.
Wat zeg je tegen studenten die willen komen om hun steun te bieden, maar niet zeker weten, na het lezen van jullie kernprincipes, of ze genoeg van de ‘juiste ideeën’ hebben om een acceptabele medestander te zijn?
Emi: Ik denk dat dat een veelvoorkomend misverstand is – dat mensen in activistische groeperingen menen dat ze ideologisch perfect zijn, dat ze het allemaal al wel weten, dat ze het eindstation al hebben bereikt. Maar dat is helemaal niet zo. Het gaat erom dat je open blijft staan om te leren. We zitten allemaal op een ander punt in dat proces.
Veerle: Ik sta ervoor dat iedereen die het idee heeft dat hij of zij deze ruimte nodig heeft, die ruimte ook krijgt.
Manuel: Meedoen moet je zien als een werkwoord. Je kunt deelnemen aan onze projecten zonder dat je het met onze ideeën eens bent, al zou dat wel ideaal zijn. Maar het gaat echt om elkaar helpen, beide kanten op.
Is er nog iets anders wat studenten moeten weten over Queer Pride Groningen?
Emi: Het is misschien politiek, maar het is ook absoluut een feest! Het programma is geweldig.
Groningen Pride week begint vrijdag 24 mei met een feest bij Homoost. De parade is op zaterdag 1 juni. Op de Facebookpagina van Queer Pride Groningen vind je het volledige programma.