Columnist Bauke van der Kooij heeft het niet zo op met de calculerende student die met samenvattingen en opnames weer 5 ECTS aan zijn cv toevoegt.
In zijn inauguratiespeech sprak John F. Kennedy de woorden: ‘Ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country’.
Dat geldt ook voor studenten: je hebt rechten, maar ook plichten. De houding ‘ik betaal toch mijn collegegeld, dan bepaal ik lekker zelf wel hoe ik studeer’ is symptoom van een bepaalde consumptiegedachte dat de universiteit er is om jou aan een diploma te helpen.
Maar je studie kan zo veel meer zijn dan een rij vinkjes die je afloopt totdat je met je papiertje op de trappen van het Academiegebouw mag poseren.
Dat studeren veel meer is, lijken veel studenten van tijdens en na de coronapandemie niet meer te beseffen. Veel van hen zien zichzelf als ‘consument’ in plaats van student; de universiteit als een soort Netflix en diploma-on-demand. Dat tentamen moet maar geleerd worden tussen alle andere verplichtingen door, het liefst worden een samenvatting en de opnames gebruikt om weer 5 ECTS aan het cv toe te voegen.
Dit gaat voorbij aan het hele idee van studeren, en jezelf vanuit intrinsieke motivatie te verdiepen in onderwerpen. Ik durf zelfs te zeggen dat deze rendementsgedachte juist zorgt voor extra stress: wie studeert voor de punten, zal de studie vaak ook niet interessant vinden, stress ervaren en eerder uitgeput raken of ermee ophouden.
Juist doordat je tijd, moeite en energie in iets stopt, ga je het interessanter vinden
Het omgekeerde is echter ook waar. Juist doordat je tijd, moeite en energie in iets stopt, ga je het vaak ook interessanter vinden. Met consumentisme komt ook een zekere mate van passiviteit en ‘calculerende’ studenten: het leerproces is ondergeschikt aan het cijfer.
Natuurlijk kun je niet alleen de student daarvan de schuld geven. Op de universiteit en in de maatschappij draait het steeds vaker om rendement. Maar kwantiteit gaat niet boven kwaliteit. Dat extra vak staat misschien leuk op je cv, maar in plaats daarvan kun je ook de keuze maken om je te verdiepen in waarmee je mee bezig bent.
Stel vragen, probeer de stof werkelijk te begrijpen, ook als je weet dat het misschien niet terug gaat komen op een tentamen of bruikbaar is voor een essay. Kortom, draag bij aan je academische leeromgeving: een collegezaal is geen bioscoopzaal, de universiteit is geen Netflix.
Want dan blijf je aan het einde van dit achter met de vraag: wat heb ik nou echt geleerd? En dan is het te laat. Met actieve participatie draag je niet alleen bij aan een betere universiteit, maar ook aan je eigen toekomst.
BAUKE VAN DER KOOIJ