Ad van Liempt was wél integer
Tweemaal vrijgepleit van plagiaat
Ad van Liempt was wél integer
Door Christien Boomsma
By Christien Boomsma
Christien Boomsma
Van de honderden klachten die journalist Bart Droog tegen de historicus indiende, bleef slechts een handvol onzorgvuldigheden over. Daarmee is ‘de affaire Van Liempt’ na anderhalf jaar eindelijk voorbij.
De kwestie begon toen Frits Barend in een opiniestuk in Het Parool de integriteit van Van Liempt – bekend vanwege vele publicaties en tv-programma’s over de Tweede Wereldoorlog – in twijfel trok. Bart Droog pikte de zaak op en beschuldigde Van Liempt van plagiaat en falsificaties in het proefschrift waarop hij in mei 2019 zou promoveren.
De Commissie voor Wetenschappelijke Integriteit (CWI) van de RUG oordeelde al in december 2019 dat Van Liempt zich niet schuldig had gemaakt aan schending van de wetenschappelijk integriteit. Wel wees het CWI op enkele onzorgvuldigheden. Droog ging daarop in hoger beroep. Hij noemde het CWI en college van bestuur ‘vooringenomen’, sprak van een ‘rookgordijnen’ en vond dat het proefschrift nooit goedgekeurd had mogen worden.
Advies
Het LOWI wijst Droogs claims af, maar adviseert wel dat Van Liempt de onzorgvuldigheden herstelt in de pdf-versie. Zo verwees Van Liempt naar een interview dat niet op 30 januari 1982 was verschenen, maar op 29 januari 1983. Hij parafraseerde een Canadese collega, maar plaatste diens tekst wel tussen aanhalingstekens. Dat was onzorgvuldig. Op enkele plekken zouden ook meer verwijzingen naar primaire bronnen moeten staan. Maar waar het oordeel van het CWI nog was dat Van Liempt ook meer secundaire bronnen had moeten noemen, vindt het LOWI dat dit niet nodig is.
Bij de tweede of derde druk komen er altijd enkele correcties
Het college van bestuur heeft het advies overgenomen en trekt bovendien een eerder verwijt in dat Van Liempt ‘niet correct’ had gehandeld omdat zijn proefschrift al voor de promotiedatum in de winkel lag. Dit bleek bij nader inzien namelijk te zijn afgesproken met de afdeling communicatie van de RUG. ‘Ik heb daar meteen tegen geprotesteerd’, zegt hij. ‘Want ik heb meermalen gevraagd of het een probleem was. Maar de persoon met wie ik contact had, gaf me alle ruimte.’ Hoewel het college tweemaal aangaf op de kwestie terug te komen, is dat niet gebeurd.
Onaangename periode
Van Liempt noemt het een ‘prettige gedachte’ dat hij nu vrijgepleit is. Opgelucht wil hij het niet noemen. ‘Dan lijkt het net alsof ik bang was. Maar ik wist dat ik geen inbreuk had gepleegd op de integriteit. Ik heb het boek zelf geschreven.’
De gevonden onzorgvuldigheden zal hij corrigeren, zegt hij. ‘Maar eerlijk gezegd: ik heb meer boeken geschreven en bij de tweede of derde druk komen er altijd enkele correcties. Het blijft vervelend, want je hoopt elke keer het perfecte boek te schrijven. En dat lukt dan niet.’
Het is een onaangename periode geweest, geeft hij toe, mede doordat de procedure lang heeft geduurd. ‘Dat is het nadeel van het prachtig systeem, waarbij zo’n klacht heel goed en serieus wordt onderzocht. Maar er zijn ergere dingen, dat hebben we de laatste maanden aan den lijve ondervonden.’
Zand in de machine
Ook promotoren Hans Renders en Doeko Bosscher zijn blij dat de kwestie na anderhalf jaar eindelijk voorbij is. Niet alleen Van Liempt had immers te lijden onder de kwestie. Ook zij kwamen onder vuur te liggen. Renders noemt het oordeel van het LOWI een ‘keurig en serieus stuk’, ook omdat ze ingaan op de toon en grote woorden van Droogs beschuldigingen.
Dit zou mijn score waarschijnlijk ook geweest zijn
Bosscher wil de periode nu het liefst afsluiten. ‘Maar ik moet ook zeggen, wij waren er allemaal allang klaar mee. We wísten dat Van Liempt integer was.’ Van de fouten is hij niet onder de indruk. ‘Iedereen maakt wel eens een fout,’ zegt hij. ‘Dit zou mijn score waarschijnlijk ook geweest zijn.’
Wel vindt hij het zorgwekkend dat ‘iemand die overduidelijk niet weet hoe het werkt, zoveel mensen zo lang van de straat kan houden’. ‘Daaruit blijkt dat de machine heel kwetsbaar is voor het kleinste beetje zand’, zegt hij.
Bart Droog is overduidelijk niet blij met het oordeel. ‘Het proefschrift moet worden aangepast en dat lijkt me genoeg’, laat hij telefonisch weten. En verbreekt de verbinding.